อยากพูดถึงหัวอกคนเป็นแม่ค่ะ

อยากพูดบ้าง บางทีบางอย่างไม่ได้ต้องการอะไรเลยขอแค่สนใจบ้าง คำถามที่มาจากใจว่าเหนื่อยมั้ย ไหวหรือเปล่า โอเคมั้ย
อิจฉาพ่อแม่บ้านอื่นมากเลยนะที่ตื่นมาเขาก็หอมกัน บอกรักลูกในท้อง กลับกันต้องมาเจอคำพูดแย่ๆ อารมณ์หงุดหงิด
เราก็เหนื่อย แพ้ท้องอ้วกตลอดเวลา ไม่คิดแม้แต่จะมาหาหรือมาดูแล พอบอกก็เอาแต่ประชดทำให้เราเป็นคนปัญญาอ่อน
ทั้งๆที่มันควรเป็นเรื่องที่ต้องทำ พูดอะไรไม่ได้เลยพอพูดก็หาว่าเอาแต่ตัวเองต่างๆนาๆ ลองมาแพ้ท้องแทนดูบ้างมั้ย
จะได้รู้ว่ามันก็เหนื่อย