เทคนิคแรก คือ ใช้ตัวเกมส์รุกมาช่วยเกมส์รับ ซึ่งทีมในเจลีกทำแบบนี้กันทุกทีมเลยมั๊ง ซึ่งนักเตะเจลีกของเราผ่านคุณสมบัตินี้มาทุกคนอยู่แล้ว เพราะถ้าไม่ผ่านโค้ชไม่ยอมให้ลง อย่างกรณีตัวอย่างของ ศุภโชค มีตั้งแต่ถอยไปเล่นเกมส์รับอย่างเร็วเลย เมื่อตั้งรับ เวลาเสียบอลกลางทาง ต้องวิ่งไล่เอาบอลคืน อย่างที่เห็นเจทำในเจลีก หรือเล่นตัดฟาว์ลหรือบางทีก็แค่แซะนักเตะเพื่อให้เสียจังหวะ กองหน้าหลายคนของเราเล่นเจลีกอยู่ เพราะฉะนั้นถ้าจะใช้เทคนิคนี้ได้นะ
เทคนิคสอง คือ สั่งให้เล่นเต็มที่ไม่ต้องเก็บแรง แล้วเปลี่ยนออกนาทีที่ 60 หรือ 70 อันนี้โอนิกิใช้เป็นมาตรฐานเลย จึงเห็นนักเตะวิ่งไล่ได้ตลอดในขณะที่อยู่ในสนาม แต่ข้อนี้ตัวสำรองต้องคุณภาพไม่ต่างกันมาก ซึ่งบางตำแหน่งของเราก็เริ่มเป็นอย่างนั้น อย่างมิดฟิลด์ตัวรุก เรามี ชนาธิป แล้วก็ เอกนิษฐ์ ที่ทดแทนกันได้อยู่
นี่ยังไม่นับวิธีการอย่างเล่นรถบัส หรืออาจจะแค่เพิ่มมิดฟิลด์ตัวรับ เวลาเล่นรุกก็ไม่เติมมากเกินไปนะครับ
ท่านอื่นๆมีความคิดยังไงกันบ้างหรือมีแนวคิดอื่นๆ
คิดว่าเราน่าจะพอปรับปรุงเกมส์รับได้ระดับนึงเลยนะ ถ้าใช้ 2 เทคนิคแบบเจลีก
เทคนิคสอง คือ สั่งให้เล่นเต็มที่ไม่ต้องเก็บแรง แล้วเปลี่ยนออกนาทีที่ 60 หรือ 70 อันนี้โอนิกิใช้เป็นมาตรฐานเลย จึงเห็นนักเตะวิ่งไล่ได้ตลอดในขณะที่อยู่ในสนาม แต่ข้อนี้ตัวสำรองต้องคุณภาพไม่ต่างกันมาก ซึ่งบางตำแหน่งของเราก็เริ่มเป็นอย่างนั้น อย่างมิดฟิลด์ตัวรุก เรามี ชนาธิป แล้วก็ เอกนิษฐ์ ที่ทดแทนกันได้อยู่
นี่ยังไม่นับวิธีการอย่างเล่นรถบัส หรืออาจจะแค่เพิ่มมิดฟิลด์ตัวรับ เวลาเล่นรุกก็ไม่เติมมากเกินไปนะครับ
ท่านอื่นๆมีความคิดยังไงกันบ้างหรือมีแนวคิดอื่นๆ