ผมยังไม่แน่ใจว่าความเศร้าหมองของคนอื่น
ทำไมเราถึงรู้สึกได้มากขนาดนี้
โดยมากความเศร้าหมองมักจะมีสาเหตุมาจากตัวเรา
แต่เหตุการณ์นี้ชัดมากว่าถูกส่งต่อมาจากที่อื่น
แต่ก็ไม่ได้บอกว่ามาจากไหน
ระหว่างที่ไลนัสเฉลิมฉลองกัน
ผมจึงต้องมาปลีกวิเวกและหาสาเหตุแห่งความเศร้าหมองนี้
ตอนหาสาเหตุ สิ่งหนึ่งที่โผล่มาในหัวคืออาณาจักรกระจก
เอ ชื่ออาณาจักรประหลาดมาก
มันคือที่ไหนกันแน่ ผมไม่แน่ใจเลย
โจเซฟก็ไม่อยู่ด้วย ผมก็เลยไม่รู้จะไปถามใคร
แต่ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือเขาส่งสัญญาณความเศร้าหมอง
มาถึงผมได้อย่างไร สิ่งนี้แหละน่าสงสัย
ไม่นานนัก องค์ชายหนึ่ง สองและสี่มาชวนผมไปดื่มฉลอง
เท่าที่พอจะสังเกตได้ พี่น้องสี่คนนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน
ปัญหาหนักน่าจะอยู่ที่ฝ่ายสนับสนุนของแต่ละคน
เรื่องแบบนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ
อย่างนักการเมืองบางคน พวกเขาไม่ค่อยมีอะไรต่อกัน
แต่ฝ่ายสนับสนุนนี่แหละ ปะฉะดะกันทุกวัน
กลัวจะเสียผลประโยชน์
เรื่องของผลประโยชน์มันไม่ได้เข้าใครออกใคร
ตกดึก ผมก็นอนคนเดียวในห้องขององค์ชายสาม
โจเซฟยังไม่โผล่มา สงสัยจะมีงานที่อื่น
เรื่องแบบนี้ผมเข้าใจดี
พวกจิตวิญญาณเหล่านี้ เมื่อมีขึ้นเกิดขึ้น
แต่ละคนหรือแต่ละตนต่างก็มีงานที่ต้องทำ
มันเป็นแบบนี้ทั้งนั้น
แล้วก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
ตอนผมนอนอยู่ อยู่ดีๆก็มีเปรต 10 ตนโผล่ขึ้นมาในห้องนอน
ตอนแรกก็ตกใจมากเพราะแต่ละตนรูปร่างหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวมาก
แต่อีกไม่นาน ผมก็ปรับตัวได้
ผมพยายามสื่อสารทางจิตกับพวกเขา
แต่น่าแปลกที่พวกเขาไม่สามารถสื่อสารทางจิตกับผมได้
ผมก็เลยกล่าวออกไปว่า
"ถ้าไม่มีที่ไปก็พักอยู่ที่นี่แหละ
พอฉันกลับไปที่ 452 ฉันจะพาไปที่วิลล่าวริศรา
ที่นั่นมีม่านอโณทัย ทุกอย่างน่าจะดีขึ้น"
พอพูดจบ เปรตทุกตัวก็นอนลงอย่างว่าง่าย
ผมเองพอระลึกชาติได้ ก็พอเข้าใจได้ว่าทำไมตัวเอง
ถึงเกิดมาเป็นมนุษย์ แต่พวกเปรตเหล่านี้
เราก็ไม่ทราบสาเหตุนะครับว่าทำไมเขาถึงได้เกิดมาเป็นเปรต
ไม่รู้ว่าไปทำอะไรมา
พอคิดมาถึงตรงนี้ เอาแค่เพื่อนมนุษย์ใน 452
ก็เกิดกันมาเยอะมาก
ถ้าคิดเล่นๆถึงพวกแมลง แบคทีเรีย จุลินทรีย์ต่างๆ
บอกไม่ได้เลยว่ามันมากมายแค่ไหน
แล้วในจักรวาลอื่นอีกล่ะ
แล้วยังมีจิตวิญญาณที่ลอยละล่องอีก
ทำไมจิตวิญญาณถึงมีเยอะขนาดนี้
ตราบในปัจจุบัน ที่มาที่ไปก็ยังไม่ชัด
บางคนบอกนิพพานก็ไม่ใช่จุดสิ้นสุด
ถ้าคิดแบบมหายานก็อาจเป็นเช่นนั้น
ขณะผมคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
มันเหมือนมีเสียงดังมากอยู่ทางขวา
พอผมหันไป มันเหมือนมีมนุษย์อวกาศมาเคาะกระจก
เคาะแรงมาก เสียงดังมาก
แต่พวกเปรตกลับหลับสบาย
คนในวังเหมือนกับว่าไม่มีใครได้ยิน
ผมเดินเข้าไปใกล้เขา เสียงยิ่งดังมากขึ้น
ดูเหมือนเขาพยายามสื่อสารกับผม
แต่ทำไม่ได้ ทำได้แค่เคาะเพื่อทำให้เกิดเสียง
ผมงงมาก เขามาจากไหนกันนะ
หรือจะเป็นอาณาจักรกระจก
เรื่องนี้ไม่มีอะไรแน่ใจเลย
แต่ทันใดนั้น เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้นอีก
และมันก็ ......................................
วิมานมายา โดย ศักดิ์สิทธิ์ ตอนที่ 238 เสียงเรียกแห่งรัตติกาล
ผมยังไม่แน่ใจว่าความเศร้าหมองของคนอื่น
ทำไมเราถึงรู้สึกได้มากขนาดนี้
โดยมากความเศร้าหมองมักจะมีสาเหตุมาจากตัวเรา
แต่เหตุการณ์นี้ชัดมากว่าถูกส่งต่อมาจากที่อื่น
แต่ก็ไม่ได้บอกว่ามาจากไหน
ระหว่างที่ไลนัสเฉลิมฉลองกัน
ผมจึงต้องมาปลีกวิเวกและหาสาเหตุแห่งความเศร้าหมองนี้
ตอนหาสาเหตุ สิ่งหนึ่งที่โผล่มาในหัวคืออาณาจักรกระจก
เอ ชื่ออาณาจักรประหลาดมาก
มันคือที่ไหนกันแน่ ผมไม่แน่ใจเลย
โจเซฟก็ไม่อยู่ด้วย ผมก็เลยไม่รู้จะไปถามใคร
แต่ประเด็นที่สำคัญที่สุดก็คือเขาส่งสัญญาณความเศร้าหมอง
มาถึงผมได้อย่างไร สิ่งนี้แหละน่าสงสัย
ไม่นานนัก องค์ชายหนึ่ง สองและสี่มาชวนผมไปดื่มฉลอง
เท่าที่พอจะสังเกตได้ พี่น้องสี่คนนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน
ปัญหาหนักน่าจะอยู่ที่ฝ่ายสนับสนุนของแต่ละคน
เรื่องแบบนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ
อย่างนักการเมืองบางคน พวกเขาไม่ค่อยมีอะไรต่อกัน
แต่ฝ่ายสนับสนุนนี่แหละ ปะฉะดะกันทุกวัน
กลัวจะเสียผลประโยชน์
เรื่องของผลประโยชน์มันไม่ได้เข้าใครออกใคร
ตกดึก ผมก็นอนคนเดียวในห้องขององค์ชายสาม
โจเซฟยังไม่โผล่มา สงสัยจะมีงานที่อื่น
เรื่องแบบนี้ผมเข้าใจดี
พวกจิตวิญญาณเหล่านี้ เมื่อมีขึ้นเกิดขึ้น
แต่ละคนหรือแต่ละตนต่างก็มีงานที่ต้องทำ
มันเป็นแบบนี้ทั้งนั้น
แล้วก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
ตอนผมนอนอยู่ อยู่ดีๆก็มีเปรต 10 ตนโผล่ขึ้นมาในห้องนอน
ตอนแรกก็ตกใจมากเพราะแต่ละตนรูปร่างหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวมาก
แต่อีกไม่นาน ผมก็ปรับตัวได้
ผมพยายามสื่อสารทางจิตกับพวกเขา
แต่น่าแปลกที่พวกเขาไม่สามารถสื่อสารทางจิตกับผมได้
ผมก็เลยกล่าวออกไปว่า
"ถ้าไม่มีที่ไปก็พักอยู่ที่นี่แหละ
พอฉันกลับไปที่ 452 ฉันจะพาไปที่วิลล่าวริศรา
ที่นั่นมีม่านอโณทัย ทุกอย่างน่าจะดีขึ้น"
พอพูดจบ เปรตทุกตัวก็นอนลงอย่างว่าง่าย
ผมเองพอระลึกชาติได้ ก็พอเข้าใจได้ว่าทำไมตัวเอง
ถึงเกิดมาเป็นมนุษย์ แต่พวกเปรตเหล่านี้
เราก็ไม่ทราบสาเหตุนะครับว่าทำไมเขาถึงได้เกิดมาเป็นเปรต
ไม่รู้ว่าไปทำอะไรมา
พอคิดมาถึงตรงนี้ เอาแค่เพื่อนมนุษย์ใน 452
ก็เกิดกันมาเยอะมาก
ถ้าคิดเล่นๆถึงพวกแมลง แบคทีเรีย จุลินทรีย์ต่างๆ
บอกไม่ได้เลยว่ามันมากมายแค่ไหน
แล้วในจักรวาลอื่นอีกล่ะ
แล้วยังมีจิตวิญญาณที่ลอยละล่องอีก
ทำไมจิตวิญญาณถึงมีเยอะขนาดนี้
ตราบในปัจจุบัน ที่มาที่ไปก็ยังไม่ชัด
บางคนบอกนิพพานก็ไม่ใช่จุดสิ้นสุด
ถ้าคิดแบบมหายานก็อาจเป็นเช่นนั้น
ขณะผมคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
มันเหมือนมีเสียงดังมากอยู่ทางขวา
พอผมหันไป มันเหมือนมีมนุษย์อวกาศมาเคาะกระจก
เคาะแรงมาก เสียงดังมาก
แต่พวกเปรตกลับหลับสบาย
คนในวังเหมือนกับว่าไม่มีใครได้ยิน
ผมเดินเข้าไปใกล้เขา เสียงยิ่งดังมากขึ้น
ดูเหมือนเขาพยายามสื่อสารกับผม
แต่ทำไม่ได้ ทำได้แค่เคาะเพื่อทำให้เกิดเสียง
ผมงงมาก เขามาจากไหนกันนะ
หรือจะเป็นอาณาจักรกระจก
เรื่องนี้ไม่มีอะไรแน่ใจเลย
แต่ทันใดนั้น เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้นอีก
และมันก็ ......................................