ตามที่บอกครับ ผมรู้สึกว่าผมไม่มีอะไรเด่นเลย แม้ว่าจะมีโล่รางวัลป้ายอันใหญ่มาจากการที่ชนะการแข่งขันสุนทรพจน์ แต่ก๋ยังรู้สึกว่าตัวผมไม่มีความคิดที่เฉียบแหลมหรือเก่งกาจเหมือนคนอื่นๆเขาอยู่ดี เหมือนชีวิตผมเกิดมาเพื่อประสบกับความบัดซบเฮงซวยที่เกิดขึ้นมาจากความทะเยอทะยานของผมเอง ได้ดีก็อาจจะแค่โชคช่วยทำตัวดีแต่ความสามารถก็งั้นๆมีดีแค่ลักษณะการพูด(ที่ก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่)ส่วนทักษะอื่นๆก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิม เหมือนผมเป็นคนที่ไม่มีอะไรในชีวิตเลยครับ...
รู้สึกตัวเองด้อยกว่าคนอื่นๆในสังคมมหาวิทยาลัย