ทำไมคนแก่ๆในที่ทำงานชอบคุยโม้ว่าเก่งกว่าเด็กสมัยนี้ครับ

คือมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง อายุห้าสิบปลายๆแล้วครับ ใกล้เกษียณแล้ว ต้องบอกก่อนว่าแกได้เลื่อนตำแหน่งครับ ซึ่งผมก็มาทำตำแหน่งเดิมแทนแก ซึ่งตอนผมมาใหม่ๆ แกก็ดูปกติดีครับ สอนงานผม ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง แต่พอนานๆเข้า จากสอนงานเริ่มเป็นบงการแล้วครับ เช่นเค้าสอนเทคนิคที่เค้าเคยทำปกติ แต่ผมก็มีเทคนิคของผมอีกที แกกลับบอกกับผมว่า ทำแบบนี้ได้ไงทำแบบที่สอนสิมันดีอยู่แล้ว แล้วชอบมาเจ้ากี้เจ้าการกับผม มาคุยโม้ทับถม ประมาณว่า เมื่อก่อนนะตำแหน่งที่ผมทำอยู่เนี่ย ลำบากกว่านี้เยอะสมัยพี่ต้องทำเองหมด อะไรเสียพี่ก็ซ่อมได้หมด ตำแหน่งอื่นๆทุกตำแหน่ง ยกเว้นหัวหน้า พี่ก็ทำได้ แต่เด็กมาใหม่เดี๋ยวเนี่ยสบายเกินไปดูคุณหนู แถมยังไม่มีความสามารถอีกต่างหาก (ขอยกตัวอย่างครับ เช่น ผมเป็นคนไม่ชอบขับรถเร็ว ปกติก็ขับมอเตอร์ไซต์ที่ 70 -90 แค่นั้น พี่คนนี้ก็มาคุยทับผมว่า เนี่ยสกิลขับรถก็ไม่มีแบบนี้เวลามีเอกสารด่วนไปส่ง มันจะไปทันได้ไง)

จริงๆมันก็มีอีกหลายเรื่องครับ หลายเรื่องมากๆ พี่ผมโดนแบบนี้ จนผมรู้สึกว่าผมไม่มีคุณสมบัติดีพอจะทำงานที่นี่เหรอ ทั้งๆที่ผมก็ตั้งใจทำงานนะครับ ผมเคยแอบถามเพื่อนร่วมงานว่า ผมทำงานไม่ดีเหรอ เค้าก็บอกนะครับว่า ก็ปกตินะ เพียงแต่ว่าไอ่พี่คนนั้นอ่ะ เค้าเอาใจคนเก่ง เค้าอยู่มานาน เลยน่าจะคิดว่าตัวเองเก่งสุดในนี้แล้วมั้ง

ยอมรับเลยครับว่าตอนนี้ผมเครียดมาก บางวันผมเก็บกดจนบางทีผมแสดงอาการไม่ดีใส่คนในครอบครัวด้วย จนตอนนี้แฟนบอกว่าลองไปปรึกษาจิตแพทย์ไหม เพราะกลัวผมจะเป็นซึมเศร้า

แอบตกใจที่คนมาแสดงความเห็นเยอะขนาดนี้ แต่ผมเห็นบางความเห็นยังไม่ค่อยเข้าใจผมครับ ผมมาขอขยายเรื่องตรงนี้เลยละกันนะครับ
จริงๆผมยอมรับนะครับ ว่าพี่เค้าทำงานเก่ง แต่สิ่งที่เค้าทำกับผม เหมือนอยากให้ผมเก่งเหมือนเค้า แต่อีกความรู้สึกก็เหมือนไม่อยากให้ผมเก่งเกินหน้าเค้า
ขอยกตัวอย่างเพิ่มเลยครับ เช่นเค้าชอบว่าผม ลับหลังด้วย มีเพื่อนที่ทำงานบอก บอกว่า”ผมทำอะไรไม่รู้จักวางแผน“ ทั้งๆที่งานที่สั่งมานั้นมาจากหัวหน้าโดยตรงเลย และที่ผมเสียความรู้สึกคือ เค้าพูดลับหลังผมอีกว่า “ตำแหน่งผมไม่มีก็ได้ ผมทำเองได้หมด” คือผมได้ยินผมโครตเสียความรู้สึกเลยครับ

และอันที่หนักสุดเลยคือ อยากด่าคนอื่น แต่ไม่ด่าตรงๆ ดันมาด่าผ่านตัวผม ไปกระทบคนที่อยากด่า
ทุกวันนี้ผมพยายามทำตามหลายความเห็นอยู่ครับ ว่าอย่าไปใส่ใจ ให้อยู่เฉยๆ เออออไปกับเค้า