(ขี้โม้สตอรี้โกงมาโกงกลับ) เรื่องแย่ๆโดนเอาคืนจนต้องยืมโทรศัพท์เพื่อนต่างโรงเรียนมาเขียนกระทู้

(อย่าแสดงความคิดที่ให้ความช่วยเหลือ เช่น การฟ้อง ฯลฯแสดงความคิดเห็นความรู้สึกหรือเล่าว่าเคยโดนเหมือนกันโดนสมมุติว่าขี้โม้สตอรี้โกงมาโกงกลับเป็นเรื่องจริงค่ะโคมาวอ)ต้องยืมโทรศัพท์มาเขียนกระทู้เพราะอาจโดนเพื่อนชั่วจับได้ ต้องขอบคุณผู้ที่ช่วยเหลียมากค่ะ เรื่องเป็นมายังไง เดี๋ยวเล่าให้ฟังค่ะ เราชื้อฟ้าใสเป็นผญสายยอมจำนน25•/• ช่วงปิดเทอม เราอายุ15 เนื่องจากพ่อกับแม่ทำงานใกลและกลับทุกๆสิ้นเดือน พ่อแม่จึงบอกวิธีเอาตัวรอดตอนอยู่คนเดียว เนื่องจากเราเป็นคนมีทักษะใช้ชีวิต เช่น ทำอาหาร เป็นต้น พ่อแม่จึงให้เราอยูคนเดียว จะได้เพื่มทักษะไปด้วย นั้นจึงเป็นจุดเริ่มต้นค่ะ ตอนช่วงเรียนมันจะมีเพื่อนผญกลุ่มหนึง มี3คน เกลียดเรามากเพราะเราทำกับกลุ่มผญ สมมุติว่าชื่อกลุ่มผญแล้วกันนะค่ะ ไว้เยอะมาก เช่น ไปกวนประสาท แย่งหนุ่ม แกล้งแรง ฯลฯที่แสบมากประมาณหลายเดือน(กลุ่มผญชอบสายโหดเอาคืนแต่ก็ยังพอมีเมตตา25•/•) เราก็ยอมรับเหมือนกันว่าชั่วค่ะนานาเชิดนานาเชิด และเนื่องจากบ้านเราและกลุ่มผญอยู่ใกล้โรงเรียน วันปิดเทอมเราจึงไปเดินเล่นที่โรงเรียน กลุ่มผญสมมุติคน1ชื้อพัส คน2ชื้อนวล คน3ชื้อฮูฟ แล้วกัน555+ พอกลุ่มผญเห็นโอกาสก็ตีเนียนแกล้งทำเป็นบังเอินเจอกัน แล้วก็ตีสนิทพอผ่านไป5วัน วันที่15ตอนบ่าย1กลุ่มผญก็ชวนเราไปห้องสมุดโรงเรียน จะมีห้องน้ำและมี2ชั้น (ตอนปิดเทอมโรงเรียนก็ยังให้เข้าได้แต่คนส่วนใหญ่ไม่เข้า) พอเข้าไปปุ๋บ เพื่อนก็เอาเก้าอี้มาและอ้างว่า เอามานั้งอ่านหนัง พอเรานั้งเก้าอี้เพราะตอนนั้นไม่อยากนั้งพื้น อ่านสักพักก็หลับไป ระหว่างหลับเราก็โดนอุ้มไปนั้งชักโครกเพราะเพื่อปวดขี้ปวดเยี่ยวและก็เอาเชือกฟางมามัดแขนไขว้หลังมัดเท้าปกติ แถมเอาเชือกมาพันรอบชักโครกตรงขาและแขนเพื่อไม่ให้หนี และเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักศึกษามัธยมพอตื่นขึ้นเราก็พูดขอความช่วยเหลือทีนี้ฮูฟพูดว่า เงียบ อย่าเสียงดัง เดี๋ยวโดนหนักกว่านี้ เราสายจำนน25•/•เราก็เงียบทีนี้ฮูฟก็เอาเทปสีเทามาปิดปากกันการพูดดัง และทั้ง3ก็ปิดประตู ปล่อยให้อยู่คนเดียว เทปนั้นแน่นมากแทบส่งเสียงไม่ได้ เพี้ยนสะอื้น พอตอนกลางคืนก็ถูกอุ้มขึ้นเตียงและใช้เชือกล่ามขาและแขนเอาและนวลทำหน้าที่เอาข้าวมาให้ปลื้มปริ่ม วันที่18ตอนนั้นปวดขี้ พัสก็เลยเอาเทปแน่นปิดจิมิหลายทบเพื่อเอาคืน (ตอนดึงไม่ค่อยเจ็บ) ทรมาน50•/• ได้ยินแต่เสียง ผ่านไป2ชั่วโมงตัวบิดตัวงอจนพัสต้องเอาเทปออกเสียงดังรัวๆ วันที่23ขี้แตกตอนตี1ตอนนั้นปวดท้องมาก พยายามส่งเสียงร้องจนทั้งสามรีบพาเข้าห้องน้ำแต่ มันออกมาแล้ว18+เราเลยได้ไปอาบน้ำคนเดียวโดยถูกปลดมัด กลุ่มผญรู้แล้วว่าเราสายจำนน25•/• กลุ่มผญบอกว่าถ้าถึงวันที่25จะปล่อยเราแต่ห้ามบอกใคร มึ-จำเอาไว้ และถ้าทำพวกก-โดดงนแน่ ฮูฟ:อย่าพูดแบบนั้นดิ วันที่25เปรียบเหมือนด่านบอสพอตื่นขึ้นก็พบว่าอยูในห้องสมุด ถูกมัดบนส้วมแบบพันรอบส้วม ถูกปิดปากเหมือนเดิม แต่คราวนี้เราถูกเอายาถ่ายที่มีฤทษ์น้อยพร้อมอาหารชุดใหญ่ยัดปาก ก่อนโดนปิดตา ปิดปาก โดนมัดขาและแขนใส่ชุดกระโปรงสั้นเสื้อนักเรียน กางเกงในขาดและนวลบอกกับเราว่า ถ่ายคลิปอยู่น้าาา ฮิฮิ ลองดูสิว่าจะล่มหรือรอด เราเริ่มปวดท้องขึ้นเรื่อยๆ จนตัวเองสามารถเอาผ้าปิดตาออกได้ แต่การเดิน และเปิดประตูอยากมาก แต่ประตูดันล็อก ทีนี้เราก็พยายามส่งเสียงขอร้อง แต่กลุ่มผญไม่สนใจเม่าตกใจ เราเกิดไอเดีย เอาผ้ามาอุดรูเอาไว้ แต่ สักพัก พัสก็เอาผ้านั้นออก ทีนี้ ปู๊ด เต็มเลย กระโปรงกลายเป็นสีน้ำตาลเปียกอมยิ้ม41 เราถูกจับมัดบนเตียงเก่าๆก่อนที่จะถูกล่ามขาและแขน ส่านแทบปิดปากคราวนี้หลายทบจนเสียงแทบไม่มีเราใส่ชุดใหม่แบบเดิมแต่คราวนี้เอาเทปปิดจิมิ ทรมานมากแบบเสียงแทบไม่มีจนเทปถูกเอาออก แต่ตอนนั้นยังเหลือเทปไว้สองอัน ปลดล่ามแต่ไม่ปลดมัด เรารีบไปห้องน้ำพอไปถึกยังไมทันล็อกกลอนจู๊ด เทปหลุดค่ะ!! ขี้เต็นกระโปรง ครั้งสุดท้ายโดนมัดแบบขาแหกแถมโดนมัดแบบเกือบทั้งตัวมีเทป2อันปิดจิมิอยู่ เราพยายามอ้อนวอนและก็สำเร็จแต่ต้องโดนมัดกับเก้าอี้ที่หน้าบ้านผู้ชายแบบปิดปากจนเกือบถึงหู มัดกับเก้าอี้แบบพัน แถมยังมัดเสริมให้ขาแขนติดกันอีก พอผู้ชายมาเห็นก็จับเข้าห้องใต้หลังคา โดนแก้ผ้ามัดกับเตียงและยังปิดตาและปากเพิ่มอีกหลายทบโดนกระทำจับนม,จิมิ ถ่ายรูป มัดพิเรนแหกขา อมยิ้ม40จนเราถูกกลุ่มผญช่วยไว้และกลับบ้าน (สมมุติว่าเรื่องจริง อ่านช่วงแรกหน้าจะรู้กฏการคอมเม้นแล้ว)

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่