อายุ 21 ปี แต่ครอบครัวอยากให้มีลูก

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราอายุ21แล้ว มีน้องเพิ่งได้ 2เดือนนิดๆ ท้าวความก่อนนะคะ บ้านเราก็พอมีฐานะ มีเงิน มีทุกอย่างแบบพร้อมซัพพอร์ตหลานเต็มที่ แต่เราไม่อยากมีลูก พอแต่งงานได้เดือนกว่าๆ ก็โดนที่บ้านกดดันให้มีลูก แล้วเขาก็พูดกันว่า มีเลยเดี๋ยวเลี้ยงเอง พอถึงเวลามีขึ้นมาจริงๆ เขาก็ช่วยเลี้ยงบ้าง แต่คือเรารู้สึกอึดอัด ไม่ใช่ว่าไม่รักลูกนะคะ เรารักลูกมาก แต่ก็บางทีอยากไปไหนมาไหนบ้าง แบบว่าเหมือนเรายังเด็ก ยังติดกับอะไรหลายๆอย่าง ยังอยากไปเที่ยว อยากนอนแบบเต็มอิ่มเหมือนเมื่อก่อน ไม่รู้ว่าเลี้ยงลูกจนเครียดเกินไปมั้ยจนมันเกิดความคิดนี้ขึ้นมา แฟนก็ช่วยเลี้ยงค่ะ แต่บางทีเขาก็ต้องไปบ้านเขาพาพ่อเขาไปหาหมอ บางทีเขาก็ไปเตะบอลกลับ2-3ทุ่ม เรารู้สึกเนือยๆนอยด์ๆว่าทำไมต้องมาเลี้ยงลูก จนมันคิดว่าไม่อยากมีลูก รู้สึกผิดมากเวลาคิดแบบนี้แล้วมองหน้าลูก ลูกเราน่ารักมากค่ะ ใครๆก็เอ็นดู แค่บางครั้ง เราก็อยากออกไปทำอะไรข้างนอกเหมือนแฟนบ้าง ไปหาเพื่อน ไปตรงนั้นตรงนี้ แต่พอห่างลูกจริงๆก็คิดถึงมากเลยทักหาที่บ้านตลอดว่าน้องเป็นไงบ้าง ถ่ายรูปให้ดูหน่อยอะไรทำนองนี้ตลอดเลยค่ะ อยากมาขอกำลังใจและความคิดเห็นทุกคนค่ะ เผื่อจะมีกำลังใจและยิ้มได้ ตอนนี้น้ำตามาเต็มตลอดเลยค่ะ🥺 ขอบคุณที่มาอ่านและคอมเม้นให้อ่านนะคะ🙏🏻