สวัสดีค่ะ ขออนุญาตแนะนำตัวนะคะชื่อฟางค่ะ
จะมาเล่าตอนจำความได้ย้อนกลับไปเมื่อ10กว่าปีก่อนค่ะตอนนั้นอยู่อนุบาล3เรียนที่แห่งหนึ่งในกรุงเทพเขตสวนหลวงค่ะตอนนั้นคุณปู่ป่วยค่ะจำได้ว่าพ่อแม่และญาติพี่น้องฝั่งพ่อเดินทางไปจ.ตากเพื่อไปหาปู่กับย่าคุณปู่ป่วยไม่ค่อยสบายหนักค่ะพอไปถึงจ.ตากก็อยู่นั้นได้1วันคุณพ่อคุยกับพวกคุณลุงว่าจะพาคุณปู่ไปหาหมอที่จ.เลย
ด้วยความที่ตอนนั้นอยากไปกับพ่อและติดคุณปู่คนที่พาปู่ไปหาหมอจะมีทั้งหมด4คน ตาวร ลุงชัย พ่อและฟาง ขาไปคุณปู่ก็นั่งข้างฟางและพ่อ ลุงขับรถและตาวรนั่งข้างคนขับแวะกินข้าวบ้างเติมน้ำมันบ้างส่วนฟางมีงอแงนิดหน่อยอยากเข้าเซเว่นคุณปู่ก็ให้เงินเข้าเซเว่นพอไปถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่จ.เลยพ่อกับลุงก็พาปู่เข้าโรงพยาบาลส่วนฟางอยู่กับตาวร
ที่รถนะคะตอนนั้นจำได้ว่าพ่อเข้าไปนานมากด้วยความเป็นเด็กช่างถามช่างพูดก็จะถามตาวรตลอดพ่ออยู่ไหนปู่ไปไหนคิดถึงปู่ สักพักพ่อเดินออกมาพร้อมลุงสิ่งที่ตามหลังมาคือเตียงเข็นที่มีคนเข็นมาที่รถพร้อมกับผ้าที่ขาวคลุมเลยถามพ่อไปว่าปู่ไปไหน
พ่อตอบว่าปู่ไม่สบายปู่นอนพักผ่อนแล้วพวกผู้ใหญ่ก็เอา(ตอนนั้นเข้าใจว่าผ้าห่มสีขาว)ขึ้นท้ายรถหนูเลยพูดว่าป่ะปู่กลับบ้านเราปู่กลับบ้านกันนะพอขึ้นรถทุกคนเงียบนั่งที่เดิมทุกคนแต่ไม่มีปู่ในรถด้วยขับออกมาสักพักฟางเลยมองออกกระจกข้างหลังเห็นปู่นั่งอยู่ฟางเลยบอกพ่อถามฟางว่าทำไมปู่ไปนั่งหลังรถคนเดียวทำไมไม่ให้ปู่มานั่งด้วย พ่อเลยบอกว่าให้ปู่นั่งนั้นแหละดีแล้วพ่อก็หันไปมองแล้วหันหน้ากลับ
ฟางเรียกพูดกับพ่อว่างั้นหนูไปนั่งกับปู่ได้ไหมพ่อบอกไม่ต้องไปหรอกอยู่กับพ่อนี่แหละนั้นแหละค่ะคือสิ่งที่จำได้ พอโตขึ้นมาถึงวันรวมญาติลุงกับพ่อคุยกันเรื่องวันนั้นลุงบอกว่าตอนที่หนูพูดบอกให้ปู่กลับบ้านรถหนักมากขี่แทบไม่ไป ตาวรบอกอีกว่าหนูงอแงจะไปนั่งกับปู่ให้ได้ พ่อเล่าวินาทีที่หันไปพ่อบอกว่าไม่มีใครนั่งอยู่หลังรถเลยพ่อขนลุกมาก
เรื่องทั้งหมดมีแค่นี้ค่ะแต่หลังจากนนั้นก็พบเจอมาตลอดเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ
คุณคิดว่าคนเราสามารถเจอเรื่องผีได้กี่ครั้งคะ
จะมาเล่าตอนจำความได้ย้อนกลับไปเมื่อ10กว่าปีก่อนค่ะตอนนั้นอยู่อนุบาล3เรียนที่แห่งหนึ่งในกรุงเทพเขตสวนหลวงค่ะตอนนั้นคุณปู่ป่วยค่ะจำได้ว่าพ่อแม่และญาติพี่น้องฝั่งพ่อเดินทางไปจ.ตากเพื่อไปหาปู่กับย่าคุณปู่ป่วยไม่ค่อยสบายหนักค่ะพอไปถึงจ.ตากก็อยู่นั้นได้1วันคุณพ่อคุยกับพวกคุณลุงว่าจะพาคุณปู่ไปหาหมอที่จ.เลย
ด้วยความที่ตอนนั้นอยากไปกับพ่อและติดคุณปู่คนที่พาปู่ไปหาหมอจะมีทั้งหมด4คน ตาวร ลุงชัย พ่อและฟาง ขาไปคุณปู่ก็นั่งข้างฟางและพ่อ ลุงขับรถและตาวรนั่งข้างคนขับแวะกินข้าวบ้างเติมน้ำมันบ้างส่วนฟางมีงอแงนิดหน่อยอยากเข้าเซเว่นคุณปู่ก็ให้เงินเข้าเซเว่นพอไปถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่จ.เลยพ่อกับลุงก็พาปู่เข้าโรงพยาบาลส่วนฟางอยู่กับตาวร
ที่รถนะคะตอนนั้นจำได้ว่าพ่อเข้าไปนานมากด้วยความเป็นเด็กช่างถามช่างพูดก็จะถามตาวรตลอดพ่ออยู่ไหนปู่ไปไหนคิดถึงปู่ สักพักพ่อเดินออกมาพร้อมลุงสิ่งที่ตามหลังมาคือเตียงเข็นที่มีคนเข็นมาที่รถพร้อมกับผ้าที่ขาวคลุมเลยถามพ่อไปว่าปู่ไปไหน
พ่อตอบว่าปู่ไม่สบายปู่นอนพักผ่อนแล้วพวกผู้ใหญ่ก็เอา(ตอนนั้นเข้าใจว่าผ้าห่มสีขาว)ขึ้นท้ายรถหนูเลยพูดว่าป่ะปู่กลับบ้านเราปู่กลับบ้านกันนะพอขึ้นรถทุกคนเงียบนั่งที่เดิมทุกคนแต่ไม่มีปู่ในรถด้วยขับออกมาสักพักฟางเลยมองออกกระจกข้างหลังเห็นปู่นั่งอยู่ฟางเลยบอกพ่อถามฟางว่าทำไมปู่ไปนั่งหลังรถคนเดียวทำไมไม่ให้ปู่มานั่งด้วย พ่อเลยบอกว่าให้ปู่นั่งนั้นแหละดีแล้วพ่อก็หันไปมองแล้วหันหน้ากลับ
ฟางเรียกพูดกับพ่อว่างั้นหนูไปนั่งกับปู่ได้ไหมพ่อบอกไม่ต้องไปหรอกอยู่กับพ่อนี่แหละนั้นแหละค่ะคือสิ่งที่จำได้ พอโตขึ้นมาถึงวันรวมญาติลุงกับพ่อคุยกันเรื่องวันนั้นลุงบอกว่าตอนที่หนูพูดบอกให้ปู่กลับบ้านรถหนักมากขี่แทบไม่ไป ตาวรบอกอีกว่าหนูงอแงจะไปนั่งกับปู่ให้ได้ พ่อเล่าวินาทีที่หันไปพ่อบอกว่าไม่มีใครนั่งอยู่หลังรถเลยพ่อขนลุกมาก
เรื่องทั้งหมดมีแค่นี้ค่ะแต่หลังจากนนั้นก็พบเจอมาตลอดเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ