คือเราเป็นพวกที่จะชอบไปปั่นตอนท้ายๆ จนนอนดึก พอนอนดึกก็ตื่นสาย กิจวัตรวันต่อไปก็พังเป็นทอดๆ เวลาน้อยลง ทำไรได้น้อยลง พอเราตัดสินใจทิ้งวันนึง เพื่อนอนเร็ว แล้วตื่นเช้าในวันต่อไปได้ เราก็จะเผลอเอ้อระเหยทำแป๊ปๆพัก ทั้งวัน จนเริ่มดึกถึงได้ทำจริงจัง แต่สุดท้ายก็เสร็จนะ แต่เกลียดตัวเองจริงๆ ที่ไม่พยายามให้มากกว่านี้ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ แก้มานานมากไม่หายสักที ถ้าเราจัดเวลาได้ดีกว่านี้ชีวิตเราคงดีขึ้นกว่านี้มาก
ไม่รู้เป็นโรคอะไร มีเวลาทั้งวัน ชอบมาเร่งตอนดึกๆ