ช่วยแต่งกลอนสี่หน่อยย

ลูกค้ายืน ถามไถ่ ไก่ทอดนี้ ช่วยบอกที ทอดอย่างไร แม่ค้าจ๋า แม่ค้ายิ้ม ภูมิใจ ในวิชา แล้วตอบว่า สูตรโบราณ ผ่านย่ายาย เป็นสูตรลับ เผยไป ไม่ได้หรอก ขอไม่บอก จะเก็บงำ ไว้ทำขาย ลูกค้าจึง พูดต่อ ขอระบาย ไก่

ขอบคุณมิตรไมตรีที่ยื่นให้ อบอุ่นใจดั่งแสงแห่งสุริย์ฉาย ถ้อยอักษรพริ้มพร่างกลางมิวาย หลอมดวงหมายเป็นหนึ่งในกวี ร่วมสืบศิลป์ถิ่นไทยในคำกลอน ร่วมสั่งสอนร้อยรัดถ้อยความศรี แม้นผู้เขียนเพิ่งก้าวสู่เวที จะ

๏ ภูมิปัญญาโบราณแต่กาลเก่า ท่านบอกเล่าวิชา,อุทาหรณ์ ผูกแต่งเรื่องจารจดเป็นบทกลอน ไว้สั่งสอนเหล่าศิษย์เพื่อวิทยา ๚ ๏ เป็นร้อยกรองห้าอย่างสร้างหลักคิด เพียรประดิษฐ์กำหนดกฎภาษา ไว้เป็นหลักสุนทรแต่ก่อนมา

ด้วยว่าเล่นกลอนและโคลงมาเกินสิบปี ยังไม่เห็นนักกลอนผู้ใดมีฝีปากกาฉกาจฉกรรจ์ดั่งท่านนี้ ได้ฝึกฝนและนับว่าเป็นครู ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน รุ่นน้องด้วยซ้ำไป โคลงของเขาเฉียบขาด กลอนของเขาอ่านสนุก และมักมีรส

บันทึกไว้เมื่อใกล้รุ่ง เขียนถึงพ่อเก็บไว้ใกล้ตีสี่ เสร็จพอดีตีห้าเมื่อฟ้าสาง ด้วยสำนึกบันทึกไว้ไม่จืดจาง บรรจงวางบทกลอนสะท้อนใจ เสมือนมีสิ่งใดใครกำหนด เรียกให้จดทุกคำที่จำได้ เหมือนนอนหลับแล้วตื่นค