แค่สงสัย.. เราอยากอยูในประเทศที่รัฐบาลมุ่งเน้น GNH หรือ GDP มากกว่ากัน?

ประเทศภูฏาน...
เป็นตัวอย่างของประเทศที่มี GNH สูงแห่งหนึ่งของโลก

ดัชนีความสุขมวลรวมประชาชาติ (Gross National Happiness: GNH)
ประกอบด้วยตัวชี้วัดต่างๆ อย่างครอบคลุม
ทั้งด้านเศรษฐกิจ สุขภาพ วัฒนธรรม สิ่งแวดล้อม จิตวิทยา
ความสัมพันธ์ในชุมชน การใช้เวลา การเมืองและการปกครอง

แต่ GDP เป็นมูลค่าเพิ่มของกิจกรรมทางเศรษฐกิจทั้งหมด
ที่เกิดขึ้นภายในประเทศในปีหนึ่งๆ
ซึ่งเป็นการวัดการขยายตัวทางเศรษฐกิจเพียงเป้าหมายเดียว

ไม่ได้คำนึงถึงเป้าหมายอื่นๆ ของการพัฒนาเศรษฐกิจ

ในทางการเมืองบ้านเรา..
GDP มักเป็นจุดขายในการหาเสียงของพรรคการเมืองต่างๆมาตลอด

เป็นสาเหตุให้พรรคการเมืองต้องสรรหา
วิธีการผลักดันนโยบายที่กระตุ้นเศรษฐกิจ
เพื่อให้ได้ตัวเลข GDP สวยๆ มากๆ 
มาอ้างเป็นฝีมือของพรรคตน

แม้จะต้องยอมแลกกับความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น
แก่ประเทศ และกับชนรุ่นหลังของตนก็ตาม

ยังคงมองแต่ประโยชน์เฉพาะหน้ามากกว่าในระยะยาว

เหมือนคนที่ทำบาป ที่ต้องการความสุขเฉพาะหน้า ตอนนี้ เดี๋ยวนี้
แม้จะรู้ว่าต้องตกนรกในอนาคตก็ตาม

จะเห็นว่า..แม้ GDP จะสูงก็ตาม
ก็ยังคงมีประชาชนจำนวนมาก ประชาชนระดับล่าง
ที่ยังคงลำบากอยู่เหมือนเดิม หรืออาจมากกว่าเดิม
เพราะความเหลื่อมล้ำมีมากขึ้น

ความสุขของประชาชนที่แท้จริง และยั่งยืน
มักถูกมองข้ามเสมอ..

ประเทศเศรษฐกิจพอเพียงแต่ประชาชนมีความสุข
                                    vs
ประเทศที่รัฐบาลเน้น GDP แต่ประชาชนไร้ความสุข

เราอยากอยู่ในประเทศแบบไหนมากกว่ากัน?