เราคบกันคนที่มีลูกมีเมียแล้วมา 6 เดือน รับรู้กันทั้งสามคนทั้งเมียเค้าด้วย 
รายละเอียดอยู่กระทู้ที่แล้ว 

สองคืนก่อนเราตัดสินใจบอกเลิกด้วยความรู้สึกที่มันอึดอัด อยากเดินออกมาจากความสัมพันธ์อีรุงตุงนัง
ไม่อยากสร้างบาปสร้างกรรมกันต่อไป พยายามตัดใจมองโลกแห่งความเป็นจริง ไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้
ไม่โกรธไม่เกลียด ไม่แค้น และรู้ว่ายังรักเคเามากเหมือนเดิม แต่ตอนนี้รับสภาพตัวเองเป็นเมียน้อยไม่ไหว

2วันแล้วที่ไม่ได้คุยกัน กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ร้องไห้ในห้องมืดๆคนเดียว พยายามลุกขึ้นให้เร็วที่สุด
ขอกำลังใจ+วิธีคิดที่ทำให้ปล่อยวาง ปลง กลับมารักตัวเองเร็วๆหน่อยนะคะ
บอกตามตรงว่าลุกไปออกกำลังกาย ไปห้าง ไปกินเหล้า ไปเที่ยวกับเพื่อนไม่ไหว
ตอนนี้เราตัวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว พยายามโทรหาพ่อแม่ โทรหาเพื่อนบ้างแล้วค่ะ
สติเริ่มมาแล้ว แต่ยังไม่100% ขอคำพูดที่ฉุกคิดได้เลยทันทีหน่อยค่ะ
ตอนนี้ทรมานเหมือนจะตาย คิดถึงแค่ไหนแต่ไม่ติดต่อไปแล้ว ของที่เค้าส่งมายังไม่รู้จะทำยังไงดี
อยากหลุดพ้นเร็วๆค่ะ