ใครมีประสบการณ์เกี่ยวกับท้าวเวสสุวรรณ..มาแชร์กันนะคะ
เป็นประสบการณ์และความเชื่อส่วนบุคคลเราไม่ว่ากันนะ.....
สำหรับเรา...เราเคยได้ยินชื่อท้าวเวสสุวรรณเมื่อประมาณปี 2564 แต่เราไม่ได้สนใจเลย
อาจเป็นเพราะรูปลักษณ์ที่ดูน่ากลัว แล้วเราก็ไม่ใช่สายมูเครื่องรางของขลังใด ๆ
มากสุดของเราก็คือการไหว้พระสวดมนต์ ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เท่านั้นเอง
จนวันหนึ่ง ลูกพี่ลูกน้องของเราก็เล่าให้ฟังว่าแฟนของเขาที่เป็นทหารบูชาท้าวเวสสุวรรณมา... บลา บลา บลา บลา
เราก็ได้แค่ฟังและคิดในใจว่า "ยักษ์คงเหมาะกับผู้ชายแค่นั้นแหละมั้ง"
ผ่านไปไม่นานก็ถึงวันเกิดของเราตอนต้นปี 2565 ...
หลังจากที่โรงเรียนเลิก เรากำลังจะกลับบ้าน (ลืมบอกว่าเราเป็นคุณครู)
ก็มีศิษย์เก่าคนนึงมาหาเราที่โรงเรียนพร้อมกับหยิบผ้าสีขาวเปื้อน ๆ ออกจากกระเป๋าเสื้อยื่นให้เรา
"สุขสันต์วันเกิดครับครู" ลูกศิษย์คนนั้นอวยพรพร้อมยื่นผ้าผืนนั้นให้เรา
เราก็รับมาแล้วคลี่ดูอย่าง งง ๆ
มันเป็นผ้าดิบสีขาวเปื้อน ๆ มุมทั้ง 4 ของผ้าขาดวิ่นไปนิดหน่อย ขนาดไม่ใหญ่มาก
มีรูปยักษ์สีแดงอยู่ตรงกลาง เขียนด้านบนว่า "ยันต์ท้าวเวสสุวรรณ"
บอกตามตรงว่าในตอนนั้นเราไม่รู้ว่าคืออะไร ใช้ทำอะไร ควรรับมาหรือไม่
เราเลยถามลูกศิษย์ไปว่า เอามาจากไหน ได้ฟังคำตอบยิ่งงงหนัก
"ผมดึงมาจากฝาบ้านครับ..ผมขอพ่อแล้ว " ..ถ้าเพื่อน ๆ เป็นเราจะทำยังไงต่อคะ
เราพยายามจะคืนให้แต่ลูกศิษย์ก็คะยั้นคะยอและแสดงความตั้งใจจะให้ เราเลยจำยอมรับมาอย่างเสียไม่ได้
แต่เราก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่..ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับผ้าผืนนี้ต่อไป
เลยตัดสินใจถามพี่นักการภารโรงที่โรงเรียน..เขาเป็นเจ้าพิธีกรรมประจำหมู่บ้านด้วย คิดว่าเขาคงรู้เรื่องดี
หลังจากพี่ภารโรงรับผ้ายันต์มาดูสักครู่ก็บอกว่าไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีอะไรหรอก ให้เก็บไว้ในรถก็ได้
เราก็เองก็ไม่รู้จะเก็บไว้แบบไหนเลยพับ ๆ แล้วเก็บไว้ในหลอดแบบนี้แล้ววางไว้หน้ารถ..นานจนลืม (ที่เห็นยับ ๆ นั่นคือเราแกะออกมาจากหลอด..แฮร่!!)
(หลอดก็ไม่พอดีด้วยนะ)
........................................
นี่คือเหตุการณ์ที่ 1 ที่เราได้สิ่งที่เกี่ยวกับท้าวเวสสุวรรณมาวางไว้หน้ารถแบบงง ๆ มึน ๆ
ถามว่าตอนนั้นเริ่มศรัทธามั้ย?? ก็ยังค่ะ...แค่งง และคิดว่ามันคือเรื่องบังเอิญแหละ
จนมีเหตุการณ์ที่ 2 ...3...4 ตามมาทำให้เราต้องเอ๊ะ!! ต้องหาคำตอบและต้องยอมเชื่อถือศรัทธา
เดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังนะ.....
แชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับท้าวเวสสุวรรณกันค่ะ
เป็นประสบการณ์และความเชื่อส่วนบุคคลเราไม่ว่ากันนะ.....
สำหรับเรา...เราเคยได้ยินชื่อท้าวเวสสุวรรณเมื่อประมาณปี 2564 แต่เราไม่ได้สนใจเลย
อาจเป็นเพราะรูปลักษณ์ที่ดูน่ากลัว แล้วเราก็ไม่ใช่สายมูเครื่องรางของขลังใด ๆ
มากสุดของเราก็คือการไหว้พระสวดมนต์ ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เท่านั้นเอง
จนวันหนึ่ง ลูกพี่ลูกน้องของเราก็เล่าให้ฟังว่าแฟนของเขาที่เป็นทหารบูชาท้าวเวสสุวรรณมา... บลา บลา บลา บลา
เราก็ได้แค่ฟังและคิดในใจว่า "ยักษ์คงเหมาะกับผู้ชายแค่นั้นแหละมั้ง"
ผ่านไปไม่นานก็ถึงวันเกิดของเราตอนต้นปี 2565 ...
หลังจากที่โรงเรียนเลิก เรากำลังจะกลับบ้าน (ลืมบอกว่าเราเป็นคุณครู)
ก็มีศิษย์เก่าคนนึงมาหาเราที่โรงเรียนพร้อมกับหยิบผ้าสีขาวเปื้อน ๆ ออกจากกระเป๋าเสื้อยื่นให้เรา
"สุขสันต์วันเกิดครับครู" ลูกศิษย์คนนั้นอวยพรพร้อมยื่นผ้าผืนนั้นให้เรา
เราก็รับมาแล้วคลี่ดูอย่าง งง ๆ
มันเป็นผ้าดิบสีขาวเปื้อน ๆ มุมทั้ง 4 ของผ้าขาดวิ่นไปนิดหน่อย ขนาดไม่ใหญ่มาก
มีรูปยักษ์สีแดงอยู่ตรงกลาง เขียนด้านบนว่า "ยันต์ท้าวเวสสุวรรณ"
บอกตามตรงว่าในตอนนั้นเราไม่รู้ว่าคืออะไร ใช้ทำอะไร ควรรับมาหรือไม่
เราเลยถามลูกศิษย์ไปว่า เอามาจากไหน ได้ฟังคำตอบยิ่งงงหนัก
"ผมดึงมาจากฝาบ้านครับ..ผมขอพ่อแล้ว " ..ถ้าเพื่อน ๆ เป็นเราจะทำยังไงต่อคะ
เราพยายามจะคืนให้แต่ลูกศิษย์ก็คะยั้นคะยอและแสดงความตั้งใจจะให้ เราเลยจำยอมรับมาอย่างเสียไม่ได้
แต่เราก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่..ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับผ้าผืนนี้ต่อไป
เลยตัดสินใจถามพี่นักการภารโรงที่โรงเรียน..เขาเป็นเจ้าพิธีกรรมประจำหมู่บ้านด้วย คิดว่าเขาคงรู้เรื่องดี
หลังจากพี่ภารโรงรับผ้ายันต์มาดูสักครู่ก็บอกว่าไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีอะไรหรอก ให้เก็บไว้ในรถก็ได้
เราก็เองก็ไม่รู้จะเก็บไว้แบบไหนเลยพับ ๆ แล้วเก็บไว้ในหลอดแบบนี้แล้ววางไว้หน้ารถ..นานจนลืม (ที่เห็นยับ ๆ นั่นคือเราแกะออกมาจากหลอด..แฮร่!!)
(หลอดก็ไม่พอดีด้วยนะ)
........................................
นี่คือเหตุการณ์ที่ 1 ที่เราได้สิ่งที่เกี่ยวกับท้าวเวสสุวรรณมาวางไว้หน้ารถแบบงง ๆ มึน ๆ
ถามว่าตอนนั้นเริ่มศรัทธามั้ย?? ก็ยังค่ะ...แค่งง และคิดว่ามันคือเรื่องบังเอิญแหละ
จนมีเหตุการณ์ที่ 2 ...3...4 ตามมาทำให้เราต้องเอ๊ะ!! ต้องหาคำตอบและต้องยอมเชื่อถือศรัทธา
เดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังนะ.....