รู้สึกเศร้ามากๆเปิดเพลงเศร้าๆซัมๆวนไปวนมาเหนื่อยกับชีวิตอยากจะระบายเเต่ไม่มีใครเลยอยากจะหายจากสิ่งนี้ไวๆทางต้นปัญหามันเเก้ยากเหลือเกินค่ะปัญหาเพื่อนรู้ว่าสีกวันต้องโดนเเบบนี้เเต่มันหนักจนจิตย้ำเเย่มากๆ
สวัสดีค่ะพี่ๆหนูเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่รับมือปัญหาบ้างอย่างไม่ได้ เรื่องมันเกินขึ้นว่าหนูนั่งเบ่นอยู่ในห้องสมุดค่ะเเล้วหนูโดนเพื่อนในกลุ่มที่ดูจะไม่ชอบหนูมากๆเเซะค่ะเหมือนจะเปิดประเดนทั้งๆที่ไม่ได้ยุ่งกับเขาเลยสักนิดอยูาเเต่กับเพื่อนของหนูเองคืออธิบายนะคะว่าใช่ค่ะกลุ่มเดียวกันมีสนิทเเละไม่สนิทหนูอยู่เเต่กับคนที่สนิทมีเเค่3คนเท่านั้นที่เหลือไม่เกี่ยวไม่ยุ่งเลยค่ะเเล้วเขาเเซะเปิดประเดนในนั้นพอออกมานอกสาราก็โดนอีกค่ะตอนนั้นเพื่อนคนหนึ่งเล่าเรื่องความลับตัวเองเพราะไว้ใจค่ะเเล้วเราไม่ใช่คนอย่างนั้นอยู่เเล้วเเล้วเะื่อนคนเดิมก็บอกว่าเบ่าในกลุ่มที่มีเเค่พวกเราก็พอคือที่มีเเค่พวกเขาคือเราพึ่งขึ้นม.1เเล้วเจาเรียนม.6ด้วยกันนั้นเเหละค่ะเราก็คุยกุบเพื่อนเราว่าเราไปทำไรผิดเพื่อนเราก็ยังไม่รู้เบยเเล้วก็ได้เรื่องขึ้นมาเพราะเหมือนเพื่อนเราไปคุยกับคนนั้นดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชอบเราเราก็งงเเล้ววันที่สองเพื่อนๆก็คอยๆถอยห่างจากเราเหมือนเราได้ยินมาว่าถ้ายุ่งกับเราเขาจะไม่ถักเปียให้เเล้วเขาเป็นคนเดียวที่ถักสวยถึงเขาห้ามไม่ให้เล่นกับเราทึกคนก็ทำค่ะเพราะว่าเรามันน้องไหม่อะนะก็ต้อง
เจองี้อยู่เเล้วมันมีคนสงสารเราเยอะเเต่ทำไรไม่ได้เพราะว่ามันจะตกเหมือนเราเขาก็ไม่อยากโดนไปด้วยเราก็เข้าใจนับวันก็หายไปเรื่อยๆจนไม่มีเลยเราเบยทักไป
เครียร์เเล้วเราฟังเหตุผลเขาไม่ขึ้นเลย
สักนิดดูก็รู้ว่าเกลียดไม่มีเหตุผลทุกวันนี้ท้อมากค่ะไม่รู้จะทำไงเเล้วขอคำเเนะนำค่ะ
sad:(
สวัสดีค่ะพี่ๆหนูเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่รับมือปัญหาบ้างอย่างไม่ได้ เรื่องมันเกินขึ้นว่าหนูนั่งเบ่นอยู่ในห้องสมุดค่ะเเล้วหนูโดนเพื่อนในกลุ่มที่ดูจะไม่ชอบหนูมากๆเเซะค่ะเหมือนจะเปิดประเดนทั้งๆที่ไม่ได้ยุ่งกับเขาเลยสักนิดอยูาเเต่กับเพื่อนของหนูเองคืออธิบายนะคะว่าใช่ค่ะกลุ่มเดียวกันมีสนิทเเละไม่สนิทหนูอยู่เเต่กับคนที่สนิทมีเเค่3คนเท่านั้นที่เหลือไม่เกี่ยวไม่ยุ่งเลยค่ะเเล้วเขาเเซะเปิดประเดนในนั้นพอออกมานอกสาราก็โดนอีกค่ะตอนนั้นเพื่อนคนหนึ่งเล่าเรื่องความลับตัวเองเพราะไว้ใจค่ะเเล้วเราไม่ใช่คนอย่างนั้นอยู่เเล้วเเล้วเะื่อนคนเดิมก็บอกว่าเบ่าในกลุ่มที่มีเเค่พวกเราก็พอคือที่มีเเค่พวกเขาคือเราพึ่งขึ้นม.1เเล้วเจาเรียนม.6ด้วยกันนั้นเเหละค่ะเราก็คุยกุบเพื่อนเราว่าเราไปทำไรผิดเพื่อนเราก็ยังไม่รู้เบยเเล้วก็ได้เรื่องขึ้นมาเพราะเหมือนเพื่อนเราไปคุยกับคนนั้นดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชอบเราเราก็งงเเล้ววันที่สองเพื่อนๆก็คอยๆถอยห่างจากเราเหมือนเราได้ยินมาว่าถ้ายุ่งกับเราเขาจะไม่ถักเปียให้เเล้วเขาเป็นคนเดียวที่ถักสวยถึงเขาห้ามไม่ให้เล่นกับเราทึกคนก็ทำค่ะเพราะว่าเรามันน้องไหม่อะนะก็ต้อง
เจองี้อยู่เเล้วมันมีคนสงสารเราเยอะเเต่ทำไรไม่ได้เพราะว่ามันจะตกเหมือนเราเขาก็ไม่อยากโดนไปด้วยเราก็เข้าใจนับวันก็หายไปเรื่อยๆจนไม่มีเลยเราเบยทักไป
เครียร์เเล้วเราฟังเหตุผลเขาไม่ขึ้นเลย
สักนิดดูก็รู้ว่าเกลียดไม่มีเหตุผลทุกวันนี้ท้อมากค่ะไม่รู้จะทำไงเเล้วขอคำเเนะนำค่ะ