ถ้าจำเป็นต้องเฟดออกจากคสพ.กับคนรู้จักบางคนในชีวิตออก?

ผมไม่อยากขึ้นหัวข้อว่าเพื่อน เพราะเราไม่เคยแทนสถานะนั้นกับใครมาได้เป็นสิบปีแล้ว ผมค่อนข้างยึดติดจึงไม่คิดที่จะทำอะไรให้สูญเสียความสัมพันธ์ จริงอยู่ว่าการคบหาสมาคมกับคนเก่งๆ อาจจะทำให้เรามีความมุ่งมั่นและเรียนรู้ชีวิตในแบบที่เขาเป็นได้อย่างดีขึ้น แต่คนเก่งๆเหล่านี้ผมไม่รู้สึกว่าเขานับว่าผมเป็นเพื่อนเลย
ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเขาและเขามองผมแบบไหน เขามองผมอยู่ระดับเดียวกันกับเขาหรือเปล่าก็คงไม่ คนนึงก็ชอบพูดประชด แดกดัน พูดแต่เรื่องที่ตัวเองอยากจะพูด อยากจะวิจารณ์เท่านั้น ไม่ฟังความเห็น ถ้าค้านอะไรหรือชี้นำอะไร อีกคนก็แสนจะพูดจาเย็นชา แถมยังตำหนิความคิดเห็นผมด้วยซ้ำ หรือแม้กระทั่งรูปร่างหน้าตา(อย่างหลังอาจไม่ได้ตั้งใจ) ถึงกระนั้นผมก็ยังมองคนเก่งๆอย่างเขาๆว่าเป็นเพื่อนอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ คิดว่ายังไงที่ผมคิดว่าตัวเองจะเฟดตัวออกจากความสัมพันธ์ที่มันเป็นพิษกับจิตใจผมเหลือเกินในช่วงเวลานี้
แต่กลับกันอีกใจนึงมันก็คือความเสียดายที่ต้องสูญเสียคนเก่งๆไป เพราะเรามีจุดร่วมหลายๆอย่างที่เหมือนกันแต่ผมกลับไม่เคยสังเกตเห็นหรืออาจจะมองข้ามสิ่งที่เราต่างคอนทราสต์กันด้วยซ้ำ หลังๆผมเริ่มรู้สึกว่านี่เป็นพื้นที่อันตรายต่อสุขภาพจิตผมมาก อาจจะเพราะผมป่วยด้วยล่ะ บอกก่อนว่าผมพยายามฝืนทำตัวให้ปกติไม่ซึมเศร้าไม่แสดงออกว่าทุกข์ใจเลยแม้แต่น้อย ด้วยเหตุผลที่ว่ามาคือกลัวการสูญเสีย กลับกันผมกลับถูกปฏิบัติอย่างแย่ลงเรื่อยๆ