ผมมีข้อสังเกตว่าทำไมกฎหมายถึงให้สิทธิผู้กระทำผิดมาก
มีเหตุบรรเทาโทษมากมาย บางครั้งรอลงอาญา
บริจาคเลือด กวาดลานวัด บำเพ็ญประโยชน์ = คนดี , คืนคนดีสู่สังคม
แต่หารู้ไม่ว่าเขาก็ทำให้ได้ลดโทษเท่านั้น (มันเลวด้วยสันดานของมัน เเก้ไม่ได้)
แต่กลับกัน
ถ้าเป็นผู้เสียหาย อาจบาดเจ็บ พิการ หรือตาย
กลับบอกว่าให้ปล่อยวาง อาจจะเป็นเวรกรรม
ก็อยากถามถ้าเกิดเหตุการณ์กับตัวท่าน ลูกเมีย ครอบครัวท่าน ท่านจะคิดจะรู้สึกยังไง
(ท่าน = ผู้มีอำนาจในคดี)
บางทีครอบครัวผู้เสียหายอาจตายทั้งเป็น ที่ต้องลำบากในการใช้ชีวิต
เขาไม่มีโอกาสเริ่มใหม่ เขาไม่มีโอกาสลดความเจ็บปวด ทั้งกายและจิตใจ
ก็อยากให้เพิ่มโทษทางกฎหมายให้หนักไปเลย
เพื่อป้องกันการกระทำความผิด ให้เกิดความเกรงกลัวต่อกฎหมายบ้าง
อย่าให้น่ากลัวแค่ตัวหนังสือ เหมือนเขียนเสือให้วัวกลัว เป็น เชือดไก่ให้ลิงดู
เหมือนที่ท่านเรวัชพูด

น่าสงสารมากๆ ครับ
ทำไมประเทศเราถึงพิทักษ์สิทธิของผู้กระทำผิดมากกว่าผู้เสียหาย
มีเหตุบรรเทาโทษมากมาย บางครั้งรอลงอาญา
บริจาคเลือด กวาดลานวัด บำเพ็ญประโยชน์ = คนดี , คืนคนดีสู่สังคม
แต่หารู้ไม่ว่าเขาก็ทำให้ได้ลดโทษเท่านั้น (มันเลวด้วยสันดานของมัน เเก้ไม่ได้)
แต่กลับกัน
ถ้าเป็นผู้เสียหาย อาจบาดเจ็บ พิการ หรือตาย
กลับบอกว่าให้ปล่อยวาง อาจจะเป็นเวรกรรม
ก็อยากถามถ้าเกิดเหตุการณ์กับตัวท่าน ลูกเมีย ครอบครัวท่าน ท่านจะคิดจะรู้สึกยังไง
(ท่าน = ผู้มีอำนาจในคดี)
บางทีครอบครัวผู้เสียหายอาจตายทั้งเป็น ที่ต้องลำบากในการใช้ชีวิต
เขาไม่มีโอกาสเริ่มใหม่ เขาไม่มีโอกาสลดความเจ็บปวด ทั้งกายและจิตใจ
ก็อยากให้เพิ่มโทษทางกฎหมายให้หนักไปเลย
เพื่อป้องกันการกระทำความผิด ให้เกิดความเกรงกลัวต่อกฎหมายบ้าง
อย่าให้น่ากลัวแค่ตัวหนังสือ เหมือนเขียนเสือให้วัวกลัว เป็น เชือดไก่ให้ลิงดู
เหมือนที่ท่านเรวัชพูด
น่าสงสารมากๆ ครับ