ทำไมเป็นคนแบบนี้ พูดเรื่องเดิมๆ เรื่องเก่าๆ มาทั้งประโยค ทั้งอารมณ์ความรู้สึก รีรันทุกกระเบียด

สามีทำงานอยู่ ตจว. เป็นครู จะโทรมาเป็นเวลาเดิมๆ 
เขาจะเล่าเรื่องที่เขาเจอแต่ละวัน แต่ถ้าไม่มีอะไรใหม่ ก็จะเล่าเรื่องเดิมที่ผ่านไปแล้ว เคยเล่าแล้ว 
เช่น เรื่องคนข้างบ้าน ซึ่งผ่านไปเป็นปีแล้ว ยังสามารถเล่าซ้ำๆเดิมๆได้ 
เราอยากให้เขา ถามไถ่ เรื่องประจำวัน หรือมองไปข้างหน้าบ้าง 
เขาแทบจะไม่อยู่กับเรื่องปัจจุบันเลย และไม่มีเรื่องอนาคตด้วย 
เช่น เราได้วางแผนจะไปเที่ยวตอนสิ้นปี เขาไม่แม้แต่จะพูดคุยเกี่ยวกับสถานที่ที่จะไปเลย
หรืออย่างน้อยไปหาข้อมูลที่จะไปมาคุยบ้าง หรือถามเราบ้างว่าได้วางแผนไว้ยังไง ไม่มีเลย 
วันๆ ก็ต้องนั่งฟังเรื่องเก่าๆ สมัยตอนเขาหนุ่มๆ เรื่องเพื่อนของเขาความประทับใจตอนเป็นนักศึกษา 
พอเราจะปรึกษาเรื่องอะไร พอพูดไปมันก็ชนสวนที่เขากำลังพูดพอดี คือไม่มีช่องว่างให้เราพูดบ้างเลย 
เราเคยปล่อยให้เขาพูด เราเข้าไปห้องน้ำ อาบน้ำออกมาเสร็จแล้ว เขายังเล่าเรื่องอะไรของเขาไม่จบเลย
ที่เบื่อสุดคือเรื่องข่าวการเมือง เป้นเรื่องที่เราไม่ค่อยสนใจ บางทีหมั่นไส้ เราบังคับให้เขาฟังเรื่องใต้เตียงดารามั่ง 
เขาก็ทำเป็นเบื่อ ไม่ได้ แกต้องฟังฉันบ้าง 

ขออภัย ออกแนวบ่นๆ ถ้าใครมีเรื่องแบบนี้ มาแชร์บ้างนะคะ หรือมีข้อเสนอแนะก็บอกบ้างค่ะ