สวัสดีค่ะ ได้ล็อคอินพันทิปในรอบหลายปีเลยทีเดียว
เราได้ย้อนกลับไปอ่านกระทู้วัยเด็กตัวเองคือฮาเอาเรื่องที่วอแวแต่เรื่องเที่ยวและเรื่องความรัก แต่คงไม่ลบทิ้งในเมื่อมาคิดๆดูเพราะความคิดเห็นเหล่านั้นคือสิ่งดีๆที่เราได้รับในช่วงเวลานั้นจริงๆ โชคดีมากที่ไม่มีใครตำหนิที่เราเพ้อเลย 5555555555555
ตอนนี้ผ่านมาหลายปี เราเรียนจบวิศวะแล้วค่ะ และเพิ่งจบโทปีนี้เอง ตบมือให้ตัวเองเยอะๆมากๆๆๆๆๆ
ตอนนั้นอยากเรียนหมอใช่ไหมนะ แต่ตอนนี้ไม่มีมันในหัวเลยค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นชอบจริงๆหรือเป็นไปตามกระแสก็ไม่รู้นะ แต่ใดๆตอนนี้ทำงานสายวิศวะตอบโจทย์และสไตล์เรามาก สงสัยคงมาถูกทางแล้ว อยากบอกตัวเองในอดีตว่าอย่าเพิ่งเครียดไปเพราะเกรด2.กว่าๆเลยนะ พอวัยทำงานนี่หัวระเบิดยิ่งกว่าตอนนั้นมากมายก่ายกอง ทุกคนว่าไหมคะ
อ่านที่เราเรื่อยเปื่อยมาสองพารากราฟ มาถึงตรงนี้ขอบคุณมากนะคะ
จริงๆที่ได้กลับมาเขียนกระทู้อีกครั้งเพราะเราออกจากงานแล้วค่ะ ออกมาตั้งหลักให้ชีวิตตัวเองซักพักเนื่องจากก่อนหน้านี้ทั้งงานทั้งเรียนเราเครียดมากเกินไปจึงเกิดปัญหาสุขภาพ เลยตั้งใจแพลนลาออกล่วงหน้าเป็นปีเก็บเงินสำรองในการจะgap yearให้ตัวเองค่ะ ตอนออกสามเดือนแรกหมดไปกับการกลับไปอยู่บ้านกับพ่อแม่ ช่วยกิจการที่บ้านบ้างและออกไปท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ พอเข้าเดือนที่สี่เริ่มรู้สึกว่าใช้เวลาไม่เป็นประโยชน์เท่าไหร่จึงเริ่มลงเรียนคอร์สสั้นๆและรับสอนพิเศษสลับๆกันไป จนเดือนกันยาที่ผ่านมาได้กลับมากทมเพื่อรับปริญญาและมาอยู่คนเดียวเพราะกะว่าจะเตรียมตัวหางาน จนตอนนี้ยังไม่ได้งานค่ะ เลยอยู่ๆก็ดันรู้สึกชีวิตว่างเปล่า ไม่มีเป้าหมายซะงั้น เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจะปีนึงล่ะเราในวัย28ปีกำลังทำอะไรอยู่นะ.. สาเหตุของการหยุดเล่นโซเชี่ยลไปพักใหญ่เลยค่ะ
ส่วนตัวที่บ้านไม่ได้คาดหวังหรือรบกวนชีวิตเลยค่ะ เป็นสาวโสดวัยจะสามสิบที่ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิตนอกจากหารายได้เลี้ยงดูพ่อแม่ในอนาคต ตอนนี้หางานมาซักพัก จากมั่นหน้ามั่นใจว่าคงหาได้ไม่ยากมากก็เริ่มกดดันตัวเองและด้อยค่าตัวเองประมาณนึงแล้วค่ะ โดยเฉพาะรอบที่เกือบจะได้เซ็นสัญญาแต่ดันโดนขอลดเงินเดือนในวันเซ็น ไม่รู้บวกกะการเดินทางที่ห่วยแตกแล้วฝนก็ยังตกซ้ำเติม บวกกับค่าใช้จ่ายที่มีแต่ออกไม่มีเข้า คือทำเราเฟลมาเป็นอาทิตย์จนถึงตอนนี้เลยค่ะ รู้สึกแย่ขนาดไหนแต่คงต้องหางานต่อไป ฮือออออ
เพื่อนๆลองแชร์ประสบการณ์หรือคำแนะนำหน่อยได้ไหมคะ ทั้งเรื่องหางานก็ดี เรื่องการจัดสรรเวลาให้ตัวเองในแต่ละวันก็ดี การลงทุนหรือการแพลนชีวิตวัยสามสิบ หรือแลกเปลี่ยนปัญหาก็ได้ค่ะ เจ้าของกระทู้อยากพบเจอมุมมองใหม่ๆที่อาจจะมองข้ามไป ต้องขอบคุณที่เข้ามาและอ่านจนจบหรือแลกเปลี่ยนมุมมองกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นเดียวกันค่ะ
แวะมาพูดคุยกันค่ะ
เราได้ย้อนกลับไปอ่านกระทู้วัยเด็กตัวเองคือฮาเอาเรื่องที่วอแวแต่เรื่องเที่ยวและเรื่องความรัก แต่คงไม่ลบทิ้งในเมื่อมาคิดๆดูเพราะความคิดเห็นเหล่านั้นคือสิ่งดีๆที่เราได้รับในช่วงเวลานั้นจริงๆ โชคดีมากที่ไม่มีใครตำหนิที่เราเพ้อเลย 5555555555555
ตอนนี้ผ่านมาหลายปี เราเรียนจบวิศวะแล้วค่ะ และเพิ่งจบโทปีนี้เอง ตบมือให้ตัวเองเยอะๆมากๆๆๆๆๆ
ตอนนั้นอยากเรียนหมอใช่ไหมนะ แต่ตอนนี้ไม่มีมันในหัวเลยค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นชอบจริงๆหรือเป็นไปตามกระแสก็ไม่รู้นะ แต่ใดๆตอนนี้ทำงานสายวิศวะตอบโจทย์และสไตล์เรามาก สงสัยคงมาถูกทางแล้ว อยากบอกตัวเองในอดีตว่าอย่าเพิ่งเครียดไปเพราะเกรด2.กว่าๆเลยนะ พอวัยทำงานนี่หัวระเบิดยิ่งกว่าตอนนั้นมากมายก่ายกอง ทุกคนว่าไหมคะ
อ่านที่เราเรื่อยเปื่อยมาสองพารากราฟ มาถึงตรงนี้ขอบคุณมากนะคะ
จริงๆที่ได้กลับมาเขียนกระทู้อีกครั้งเพราะเราออกจากงานแล้วค่ะ ออกมาตั้งหลักให้ชีวิตตัวเองซักพักเนื่องจากก่อนหน้านี้ทั้งงานทั้งเรียนเราเครียดมากเกินไปจึงเกิดปัญหาสุขภาพ เลยตั้งใจแพลนลาออกล่วงหน้าเป็นปีเก็บเงินสำรองในการจะgap yearให้ตัวเองค่ะ ตอนออกสามเดือนแรกหมดไปกับการกลับไปอยู่บ้านกับพ่อแม่ ช่วยกิจการที่บ้านบ้างและออกไปท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ พอเข้าเดือนที่สี่เริ่มรู้สึกว่าใช้เวลาไม่เป็นประโยชน์เท่าไหร่จึงเริ่มลงเรียนคอร์สสั้นๆและรับสอนพิเศษสลับๆกันไป จนเดือนกันยาที่ผ่านมาได้กลับมากทมเพื่อรับปริญญาและมาอยู่คนเดียวเพราะกะว่าจะเตรียมตัวหางาน จนตอนนี้ยังไม่ได้งานค่ะ เลยอยู่ๆก็ดันรู้สึกชีวิตว่างเปล่า ไม่มีเป้าหมายซะงั้น เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจะปีนึงล่ะเราในวัย28ปีกำลังทำอะไรอยู่นะ.. สาเหตุของการหยุดเล่นโซเชี่ยลไปพักใหญ่เลยค่ะ
ส่วนตัวที่บ้านไม่ได้คาดหวังหรือรบกวนชีวิตเลยค่ะ เป็นสาวโสดวัยจะสามสิบที่ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิตนอกจากหารายได้เลี้ยงดูพ่อแม่ในอนาคต ตอนนี้หางานมาซักพัก จากมั่นหน้ามั่นใจว่าคงหาได้ไม่ยากมากก็เริ่มกดดันตัวเองและด้อยค่าตัวเองประมาณนึงแล้วค่ะ โดยเฉพาะรอบที่เกือบจะได้เซ็นสัญญาแต่ดันโดนขอลดเงินเดือนในวันเซ็น ไม่รู้บวกกะการเดินทางที่ห่วยแตกแล้วฝนก็ยังตกซ้ำเติม บวกกับค่าใช้จ่ายที่มีแต่ออกไม่มีเข้า คือทำเราเฟลมาเป็นอาทิตย์จนถึงตอนนี้เลยค่ะ รู้สึกแย่ขนาดไหนแต่คงต้องหางานต่อไป ฮือออออ
เพื่อนๆลองแชร์ประสบการณ์หรือคำแนะนำหน่อยได้ไหมคะ ทั้งเรื่องหางานก็ดี เรื่องการจัดสรรเวลาให้ตัวเองในแต่ละวันก็ดี การลงทุนหรือการแพลนชีวิตวัยสามสิบ หรือแลกเปลี่ยนปัญหาก็ได้ค่ะ เจ้าของกระทู้อยากพบเจอมุมมองใหม่ๆที่อาจจะมองข้ามไป ต้องขอบคุณที่เข้ามาและอ่านจนจบหรือแลกเปลี่ยนมุมมองกันนะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นเดียวกันค่ะ