เราอยากฟังความคิดเห็นจากทุกคนค่ะ

เราอยากรู้ว่าเราเป็นแบบนี้เรียกเห็นแก่ตัวมั้ย? เรื่องคร่าวๆมีอยู่ว่า เวลาที่เรากินขนมอันไหนอร่อยเราก็ไม่อยากให้ใครมาแย่งกินพอกินไปเรื่อยๆบ่อยๆ จนเบื่อ พอใครขอเราก็ให้กินนะ ต่อมาเวลาที่เราจะไปเข้าห้องน้ำ เราก็ชวนเพื่อนไปหรือไปคนเดียว เวลาที่เพื่อนอยากเข้าห้องน้ำเราก็พาไปนะแต่บางครั้งเพราะ เวลาเพื่อนอยากไปไหนมาไหนแต่ชวนเราไป(เช่นไปเข้าห้องน้ำ,ไปซื้อขนมกับเรา)ถ้าเราอยากไปเราก็ไปนะ แต่ถ้าไม่อยากไปเราก็ไม่ไป เรารู้สึกว่าเราเอาความรู้สึกเป็นหลักอ่ะ แล้วก็มาคิดทีหลังว่าแล้วตอนที่เขาพาเราไปล่ะ? อะไรประมาณนี้คือง่ายไปก็คิดมากอ่ะค่ะ แล้วอย่างเวลาสอบไรงี้คือเรารู้คำตอบพอเพื่อนถามเราก็ไม่อยากตอบเพราะมันเป็นข้อสอบแล้วมันก็มาว่าเราเห็นแก่ตัว(แต่ส่วนตัวคิดว่าควรใช้สมองคิดเองนะ)และอีกอย่างเราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวอยู่นะ แต่เราแค่ต้องการความคิดเห็นตจาทุกคนด้วยแล้วเราก็ว่าจะไปถามเพื่อนด้วย และอีกอย่างเราความเห็นแก่ตัวในมุมมองของเรามันอาจไม่เหมือนคนอื่นอย่างตอนที่บอกไปว่าเพื่อนขอลอกข้อสอบเราแล้วเราไม่ให้เราคิดว่าเราไม่ได้เห็นแก่ตัวนะแต่มันคือข้อสอบอ่ะ สรุป ุกคนคิดยังไงกันคะคิดว่าเราเห็นแก่ตัวมั้ย555