เราอายุ 29 ปี เป็นข้าราขการ
แต่แม่ชอบพูดดูถูกว่าเป็นครูเงินเดือนน้อย
แม่อยากให้เราทำอย่างที่แม่ต้องการ
เราดาวน์รถกระบะให้น้องชาย 3 แสน
เราดูแลค่าเทอมน้องสาวที่เรียนมหาลัย
เราอยากได้อะไร เราเก็บเงินซื้อเอง
เราไม่ส่งเงินให้แม่ เพราะเราช่วยทั้งน้องชาย น้องสาวแล้ว เราต้องกินต้องใช้ ต้องเก็บเพื่อสร้างชีวิตเราด้วย
พอเราไม่ทำแม่ชอบว่าชอบด่า
คำพูดที่แม่พูดเสมอคือ เป็นแค่ครูเงินเดือน2หมื่น
เรารู้สึกว่าแม่ไม่ภูมิใจที่เราเป็นครูเลย
แม่อยากให้เราทำอย่างที่แม่หวัง
แม่อยากพูดอะไรก็พูด
ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบคนอื่น
ชอบพูดเรื่องเราต่อหน้าคนอื่น( ญาติ )
เหมือนสาวไส้ให้กากิน..
เราไม่อยากให้เขามารับรู้ชีวิตของเรา
แต่คนอื่นก็ต้องมารู้เรื่องเราเพราะปากแม่
เราโกรธและทะเลาะกับแม่ตลอด
บางทีเราก็รู้สึกเกลียดแม่ลึกๆ
เรารู้สึกว่าแม่ท็อกซิกมาก
ปิดเทอมเราก็ไม่อยากกลับบ้าน
ไม่อยากคุยกับแม่ เดือนนึงคุยกันครั้งสองครั้ง
เราเหนื่อย
ใครมีแม่แบบเราบ้าง...
แม่ชอบพูดแดกดัน กดดัน ไม่เห็นค่า
แต่แม่ชอบพูดดูถูกว่าเป็นครูเงินเดือนน้อย
แม่อยากให้เราทำอย่างที่แม่ต้องการ
เราดาวน์รถกระบะให้น้องชาย 3 แสน
เราดูแลค่าเทอมน้องสาวที่เรียนมหาลัย
เราอยากได้อะไร เราเก็บเงินซื้อเอง
เราไม่ส่งเงินให้แม่ เพราะเราช่วยทั้งน้องชาย น้องสาวแล้ว เราต้องกินต้องใช้ ต้องเก็บเพื่อสร้างชีวิตเราด้วย
พอเราไม่ทำแม่ชอบว่าชอบด่า
คำพูดที่แม่พูดเสมอคือ เป็นแค่ครูเงินเดือน2หมื่น
เรารู้สึกว่าแม่ไม่ภูมิใจที่เราเป็นครูเลย
แม่อยากให้เราทำอย่างที่แม่หวัง
แม่อยากพูดอะไรก็พูด
ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบคนอื่น
ชอบพูดเรื่องเราต่อหน้าคนอื่น( ญาติ )
เหมือนสาวไส้ให้กากิน..
เราไม่อยากให้เขามารับรู้ชีวิตของเรา
แต่คนอื่นก็ต้องมารู้เรื่องเราเพราะปากแม่
เราโกรธและทะเลาะกับแม่ตลอด
บางทีเราก็รู้สึกเกลียดแม่ลึกๆ
เรารู้สึกว่าแม่ท็อกซิกมาก
ปิดเทอมเราก็ไม่อยากกลับบ้าน
ไม่อยากคุยกับแม่ เดือนนึงคุยกันครั้งสองครั้ง
เราเหนื่อย
ใครมีแม่แบบเราบ้าง...