ทำไมไม่รู้สึกเศร้า

คือหนูไม่รู้จะอธิบายเป็นคำว่ายังไง คือเริ่มรู้สึกเฉยๆในเรื่องที่คนอื่นตาย เรากลับไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือร้องไห้ แต่ปกติหนูเป็นคนที่ร่าเริงมากหัวเราะขำๆกับเพื่อน แต่ในบางช่วงเวลาอารมณ์พวกนี้ก็หายไปเลยประมาณเพื่อนมาพูดอะไรให้ฟังก็จะไม่เข้าใจ เบื่อ ไม่สบตา ตีตัวออกห่าง บางครั้งสงสัยตัวเองอยู่ว่าป่วยทางจิตหรือเปล่าและตั้งคำถามในหัวอยู่บ่อยๆครั้ง ทำไมถึงไม่เข้าใจเข้าถึงอารมณ์ของคนที่มาพูดให้ฟังหรือจริงๆหนูห่างหายจากความรัก หนูรู้สึกไม่มีความรู้สึกตั้งแต่ม.3 ตอนนี้ก็ม.4ยังหาคำตอบไม่ได้

**ไปอ่านกระทู้อื่นเขาบอกเป็นช่วงที่ปลงชีวิตและตอนนี้หนูก็พูดได้เลยว่าไม่สนิทกับใครหนูไม่รู้สึกเลยว่าสนิทเลยทั้งๆที่อยู่กับแก๊งมาตั้งแต่ประถม แล้วก็ไม่ค่อยเข้าถึงอารมณ์ว่ารักแม่รักยาย คนในครอบครัวก็ไม่มีใครที่สนิทด้วยเลยค่ะ

**ใครที่มีประสบการณ์เรื่องนี้แชร์กันด้วยนะคะไม่ก็ให้แนวคิดหนูหน่อยนะคะ