เลือกที่เรียน

อยากขอความเห็นจากหลายๆมุมมองค่ะ เพราะคิดคนเดียวแล้วเครียดแพนิคหนักจนนอนไม่ค่อยหลับ มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆแต่รู้สึกว่ามันสำคัญกับอนาคตเรามากๆ คือตัวเราอยสกไปเรียนราชมงคลค่ะแต่แม่อยากให้ไปราชภัฏ เพราะสถานะทางบ้านแม่ทำงานคนเดียวเลี้ยงทั้งเราและพี่ ส่วนเราทำงานหาเงินเองบ้าง แต่ก็มีที่แม่ให้บ้าง พอเราคุยกับแม่ตรงๆ แม่บอกแม่ส่งไม่ไหวต่อให้เรากู้กยศ.เขาก็อยากให้เราอยู่ราชภัฎมากกว่าเพราะแม่ต้องจ่ายค่าเทมอของพี่ ค่าผ่อนรถพี่ ค่าน้ำค่าไฟค่าแก๊ส ส่วนพี่เราตั้งแต่เข้ามหาลัยไม่ต้องคิดเรื่องเงินเลย แล้วทีนี้มันเหมือนเราก็น้อยใจอะค่ะ ยอมรับว่าอิจฉาพี่มากๆแต่ก็เข้าใจแม่ แต่ไม่รู้ทำไมเรามักตะคิดมากและแพนิคแบบกังวลตลอดเวลากับเรื่องนี้ เราเคว้งคว้างมาหลายวันเเล้วค่ะหาทางออกไม่ได้สักที ในหัวคิดตลอดว่าทำไมต้องเป็นเราที่ไม่สามารถเลือกที่เรียนที่ใจอยากไม่ได้ ทำไมเส้นทางที่จะเดินเองยังไม่มีทางให้เลือกเลย ในหัวมันวนแบบนี้ตลอดเลยค่ะทจนวันนี้เราเผลอหันไปถามแม่ออกมาเองว่า "แม่ หนูไปราชมงคลไม่ได้หรอ" แม่ทำท่าปวดหัวเลยค่ะ ยอมรับว่าพอเห็นแล้วเจ็บปวดมากเลยค่ะ มันเมหือนเราเอามีดปักอกแม่ สุดท้ายเราที่นั่งคิดมาก็ต่อไม่หายสักที มันอึดอัดทรมานมากเลยค่ะ แล้วแม่ก็ตอบกลับมาว่า " ถ้ามีเงินอยากจะไปที่ไหนก็ไป " มันเป็นคำตอบที่เรารอนะคะแต่มันเจ็บปวดกว่าเดิมแล้วรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีกค่ะ เราสงบสติไม่ได้ ใจสั่นรู้สึกเหมือนทำร้ายแม่เลยค่ะ จนมันคิดไปแล้วว่าราชภัฏก็ได้แต่ก็ยังไม่หายแพนิคแบบเดิมๆเลยค่ะ มีทางออกไหมคะ😭😭