ตอนนี้คือผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยตอนนี้ผมอยู่ปี2 ผมรู้สึกไม่อยากเรียนต่อเพราะผมไม่ชอบสาขานี้ คิดตั้งแต่ปี1แล้วว่าผมไม่อยากเรียน แต่คนรอบข้างผมหรือเพื่อนผมบอกไห้ผมเรียนต่อ ที่ผมเรียนต่อเพราะเพื่อนผมพูดว่าเออ สงสารเขาหน่อย ไปเรียนไม่มีเพื่อน เพื่อนพูดมาอย่างงี้ ผมเลยตัดสินใจที่จะเรียนครับ
ปี2 พอนับวันเข้าผมรู้สึกว่าผมโดนเมิน และ ผมโดนคาดหวังมากขึ้นจากครอบครัว มันทำให้ผมรู้สึกท้อรู้สึกเครียดมากครับ
ตอนที่ผมเรียนอยู่ผมรู้สึกว่าเห้ยผมโดนเมิน เพื่อนผมเวลาจะไปไหน เขาก็จะไปกับคนอื่นโดยที่ไม่ชวนผม หรือมีงานอะไร เขาก็ไม่ได้บอกผม ถ้าผมไม่ถามหรือยังไม่ถึงเวลาที่ต้องบอก ผมต้องมารู้เองตลอดเลยครับ แต่เวลามีอะไรผมก็นึกถึงเพื่อนอยู่เสมอ พอผมมาเจอกับการโดนเมินเข้าทำไห้ผมไม่อยากที่จะไปต่อ ได้แต่คิดอยู่ทุกวันๆ
แล้วผมก็เครียดกับการเรียนด้วยว่าเออจะไปรอดไหม ผมอยากบอกพ่อกับแม่มากครับว่าผมไม่ไหวแล้ว ผมเครียดมาก แต่กลัวว่าพวกเขาจะผิดหวังกับผม ผมควรทำยังไงดีครับ ผมคิดทุกคืนเลยครับว่าต้องสู้ต่อหรือควรหยุดดี แต่ผมก็อยู่มหาลัยแล้ว ผมควรเรียนต่อไห้จบดีรึเปล่า ถ้าเรียนจบผมจะมีงานทำไหม ถ้าไม่รอดกลางทางผมต้องทำยังไง
ตอนนี้ผมรู้สึกเครียดมากครับ
[code]ใส่โค้ด
[/code]
ควรจะทำยังไงดีครับ ผมรู้สึกหมดหวังมากครับ
ปี2 พอนับวันเข้าผมรู้สึกว่าผมโดนเมิน และ ผมโดนคาดหวังมากขึ้นจากครอบครัว มันทำให้ผมรู้สึกท้อรู้สึกเครียดมากครับ
ตอนที่ผมเรียนอยู่ผมรู้สึกว่าเห้ยผมโดนเมิน เพื่อนผมเวลาจะไปไหน เขาก็จะไปกับคนอื่นโดยที่ไม่ชวนผม หรือมีงานอะไร เขาก็ไม่ได้บอกผม ถ้าผมไม่ถามหรือยังไม่ถึงเวลาที่ต้องบอก ผมต้องมารู้เองตลอดเลยครับ แต่เวลามีอะไรผมก็นึกถึงเพื่อนอยู่เสมอ พอผมมาเจอกับการโดนเมินเข้าทำไห้ผมไม่อยากที่จะไปต่อ ได้แต่คิดอยู่ทุกวันๆ
แล้วผมก็เครียดกับการเรียนด้วยว่าเออจะไปรอดไหม ผมอยากบอกพ่อกับแม่มากครับว่าผมไม่ไหวแล้ว ผมเครียดมาก แต่กลัวว่าพวกเขาจะผิดหวังกับผม ผมควรทำยังไงดีครับ ผมคิดทุกคืนเลยครับว่าต้องสู้ต่อหรือควรหยุดดี แต่ผมก็อยู่มหาลัยแล้ว ผมควรเรียนต่อไห้จบดีรึเปล่า ถ้าเรียนจบผมจะมีงานทำไหม ถ้าไม่รอดกลางทางผมต้องทำยังไง
ตอนนี้ผมรู้สึกเครียดมากครับ
[code]ใส่โค้ด
[/code]