เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราอยู่เทอม1 เป็นวิชาภาษาไทยค่ะ ซึ่งช่วงเเรกเราไม่มีปัญหาอะไรเลยเเต่พอเรียนไปเรื่อยๆครูให้อ่านกลอนแบบที่ต้องเอื้อนเสียงอ่ะคะ
เเล้วเราก็กลัวมากก เพราะไม่ค่อยมั่นใจ และเราเป็นคนขี้อายมากๆ แต่ก็ผ่านไปได้ถึงเเม้ว่าจะโดนสั่งอ่านหลายรอบเพาระอ่านเร็วเกินไป ตอนอ่านเสร็จเราโล่งใจมากๆที่ผ่านมาได้เเต่แอบน้ำตาคลอนิดๆเพราะพอเราโดนสั่งอ่านหลายรอบเราไม่มั่นใจที่จะอ่านต่อเเล้ว ตอนนั้นคือเสียงสั่นสุดๆ เรื่องเกิดขึ้นตอนเราต้องอ่านอีกกลอนนึงคะ(เวลาห่างกันค่อนข้างนาน)เราก็พยายามปลอบใจตัวเองว่าเราทำได้ เพราะครั้งที่เเล้วก็ผ่านมาได้ เเต่เราดันได้อ่านเป็นคนเเรก เรารู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที เรารู้สึกว่าโดนเพื่อนทั้งห้องกำลังจ้องเราอยู่ ทำให้ความมั่นใจที่มีอยู่น้อยเเล้วหายไปหมดเลยค่ะ เราพยายามอ่านต่อทั้งที่เสียงสั่นขาสั่นเเต่ก็โดนสั่งอ่ารใหม่ทุกครั้ง เราเริ่มน้ำตาคลอกลัวว่าจะทำได้ไม่ดี รู้สึกกดดันตัวเอง จนเราร้องไห้ ครูจึงเรียกเราไปคุยหลังเรียนเสร็จ ครูถามเราประมาณว่าเป็นเพราะอะไร เเต่เราตอบครูไม่ทันร้องไห้ไปพูดไปไม่ใช่เรื่องง่าย54555  คุยไปคุยมาครูให้เราอัดคลิปพูดอะไรก็ได้ให้ครูทุกวันเราจะได้มั่นใจขึ้น เราส่งคลิปไปมห้ครูเเค่ช่วงเเรกเพราะเรารู้ว่าที่เราสามารถพูดกับครูได้เเบบที่ค่อนข้างมั่นใจ เพราะมันเเค่พูดอะไรก็ได้ เเต่การอ่านกลอนเป็นสิ่งที่เราไม่ถนัดเลย สุดท้ายเราก็จะกลับไปเป็นแบบเดิมตอนที่เราไม่มั่นใจหรือเครียด ช่วงหลังครูก็พูดบางครั้งว่าให้ส่งคลิปด้วย เเต่เราไม่ได้ส่งไปอยู่ดีจริงๆเพราะเรายิ่งรู้สึกอึดอัดที่ต้องอัดคลิป(เราไม่สามารถเรียบเรียงให้ทุกคนเข้าใจได้) ครูพยายามทำให้เรามั่นใจมากขึ้นมีบทบาทในห้องมากขึ้นซึ่งครูจะเรียกชื่อจริงเรา จนเรารู้สึกระเเวงทุครั้งที่มีคนเรียก ครูทำให้เราอึดอัดจากเหตุการณ์นี้มาก พยายามหลบหน้าครูทุกครั้งเวลาส่งงานเเล้วผ่านห้องครูก็จะวิ่งให้เร็วที่สุด จนตอนนี้เทอม2เรายังต้องเรียนกับครูคนเดิม เเค่คิดว่าต้องเจอหน้าครูต้องเรียนกับครูเราก็ท้อและเครียดเหมือนความรู้สึกตอนนั้นจะวนกลับมาทุกครั้ง🥹เเค่นี้ก็ทำให้เรากังวลจนร้องไห้ได้เเล้ว เเต่เราไม่อยากร้องไห้เพราะเรื่องนี้เเล้ว ครูบอกเราว่าอย่าขี้แง อย่าใช้นำ้ตาเเก้ปัญหา ประโยคนี้แอบทำให้เรารู้สึกเเย่ เราเป็นคนร้องไห้ง่ายอยู่เเล้วเเต่เราไม่ได้ใช้น้ำตาแก้ปัญหา ที่เราร้องไห้เป็นเพราะเราไม่สามารถจัดการอารมณ์ที่ปนกันเต็มไปหมดได้จนเหมือนมันออกมาเป็นน้ำตา🥲ฟีลแบบปลดปล่อยความรู้สึกแย่ๆออกมาอ่ะค่ะ ตอนเด็กๆเราเป็นคนกล้าแสดงออกนะเราชอบร้องเพลงชอบเต้น แต่เราเคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้มาหลายรอบ จนมันกลายเป็นปมที่ทำให้เราไม่กล้าแสดงออก |ครูเค้านิสัยดีมากๆนะคะ ปัญหาอยู่ที่เรานี่แหละ เราควรแก้ยังไงดีคะ🥲  ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ🙏