สวัสดีครับผมคนหาเช้ากินค่ำคนนึงคับ ก็มีความรักเป็นเรื่องปกติ ผมกับเธอรู้จักกันมาสักพักแล้ว วันนี้ผมเจอสถานการณ์น่าอึดอัดใจตอนที่อยู่ในรถ
โดยเรื่องเริ่มที่เธอยกหูคุยกับเพื่อนของเธอ ซึ่งเหมือนสนทนาจะเป็นแนวชวนออกไปปาร์ตี้กัน ผมไม่ได้อะไรกับการที่เทอไปเที่ยวอยู่แล้ว จริงๆอยากให้เธอเอนจอยกับชีวิตของเธอ เพราะปกติผมก็ไม่ได้ห้ามเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่เหมือนปลายสายเป็นเพื่อนที่แอบชอบเธอ(ผมทราบอยู่แล้วว่าเค้าโทรมา)
และมีคำถามเชิงแซะปั่นขึ้นมาว่า"แล้วไม่ต้องขออนุญาตคนของหรอ" ฝ่ายชายที่แอบชอบถาม และเธอก็ตอบไปว่า"อ่อ กูอนุญาติตัวเองได้ค่ะ!!) ซึ่งผมก้นั่งอยู่ข้างๆ ผมค่อนข้างหงุดหงิดกับคำพูดนี้มาก เพราะปกติเวลาผมไปไหนผมจะขออนุญาติหรือบอกกล่าวเธอตลอด
แต่จริงๆเข้าใจเจตนาที่เธอพูดในเชิงเล่นๆกับปลายสาย แต่ผมรู้สึกน้อยใจและรู้สึกไม่สำคัญในชีวิตเธอเลย ผมรู้สึกแบบนี้ผมงี่เง่ามั้ยครับ
ประโยคน่าหงุดหงิด
โดยเรื่องเริ่มที่เธอยกหูคุยกับเพื่อนของเธอ ซึ่งเหมือนสนทนาจะเป็นแนวชวนออกไปปาร์ตี้กัน ผมไม่ได้อะไรกับการที่เทอไปเที่ยวอยู่แล้ว จริงๆอยากให้เธอเอนจอยกับชีวิตของเธอ เพราะปกติผมก็ไม่ได้ห้ามเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่เหมือนปลายสายเป็นเพื่อนที่แอบชอบเธอ(ผมทราบอยู่แล้วว่าเค้าโทรมา)
และมีคำถามเชิงแซะปั่นขึ้นมาว่า"แล้วไม่ต้องขออนุญาตคนของหรอ" ฝ่ายชายที่แอบชอบถาม และเธอก็ตอบไปว่า"อ่อ กูอนุญาติตัวเองได้ค่ะ!!) ซึ่งผมก้นั่งอยู่ข้างๆ ผมค่อนข้างหงุดหงิดกับคำพูดนี้มาก เพราะปกติเวลาผมไปไหนผมจะขออนุญาติหรือบอกกล่าวเธอตลอด
แต่จริงๆเข้าใจเจตนาที่เธอพูดในเชิงเล่นๆกับปลายสาย แต่ผมรู้สึกน้อยใจและรู้สึกไม่สำคัญในชีวิตเธอเลย ผมรู้สึกแบบนี้ผมงี่เง่ามั้ยครับ