นี่คือความคิดแวบแรกที่รู้จักวง
เห็นวงนี้ครั้งแรกในห้างดังแห่งหนึ่ง ก่อนการแสดง มีคนมายืนรอสักยี่สิบคน
ยืนดูแป๊ปหนึ่งแล้วก็เดินผ่านไป ไม่สนใจอะไร แล้ววงญี่ปุ่นก็ตามแค่ X-Japan
ตามขนาดไหนเหรอ? โยชิกิมาดอนเมืองครั้งแรก ผมคือหนึ่งใน 500 กว่าคน ที่ไปยืนต้อนรับ
ฉะนั้นแล้ว ผมเลยไม่รู้จัก AKB48 แต่เคยเห็นผ่านๆ ไม่สนใจเพราะแค่เต้นๆร้องๆไม่มีอะไรน่าสนใจ
เห็นซัทจัง หน้าฟีดบ่อยมาก ก็น่ารักดี แต่ไม่สนใจอีกแล้ว
วันหนึ่งไปเจอคลิปการแสดง เออ กดดูหน่อย เจอเพลง ไอตาต้า เพลงไรว่ะ ไม่เห็นจะเพราะ
ดูไปเรื่อยๆ เจอเพลง 365 วันกับเครื่องบินกระดาษ ร้องโดย เช่ หรือ แจนจัง มันยิ้มด้วย
เฮ้อออ เพลงไรว่ะ? มีเพลงแบบนี้ด้วยเหรอ? เพราะจังเลย
ทีนี้ตามดู เจอเฌอปราง ใครว่ะ ชื่อแปลกดี
ดูไปดูมา เจอคลิปมิวสิค หัวโขกไมค์ เฮ้ออออออ อะไรว้าาาาานี่ น่ารักจัง
นี่คือจุดเริ่มต้นของความชิบหาไม่เจอ ในกระเป๋าตังค์ของพวกเรา
จากนั้นไปยืนส่องงานที่เซ็นทรัลบางนา เห็นคนวางขายรูปพิเฌอ 300 บาท (นึกในใจ โคตรแพงใครมันจะซื้อ)
ไปจับมือครั้งแรก คนแรกที่จับคือ รด.น้องเจน คนที่สอง พิเฌอ เธอบอกผมว่า "ฝากวงบีเอ็นเคด้วยนะคะ..."
ผมยิ้มกว้างออกจากเลน กลับบ้านโพสขิงว่า พิเฌอฝากวงไว้กับกุด้วย ((มารู้ทีหลังเพ่เค้าฝากทุกคน))
หลังจากนี้ ไม่ต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต ซื้อทุกซิง ตามไปดูหน้าเวทีเท่าที่จะไปได้ ทันเห็นเหตุการณ์ห้างแตก
และสุดท้าย ไปเชียงใหม่บ่อยจนเพื่อนถามว่า มีเมียอยู่ที่นั้นเหรอ?
และนี่คือผลผลิตอันงดงาม ที่พิเฌอฝากวงไว้กับผมครับ
บีเอ็นเคสี่สิบแปด วงอะไรว่ะ ชื่อแปลก แล้วมีนักร้องตั้ง 48 คน อ๋อ วงที่เลียนแบบญี่ปุ่น สองสามเดือนก็น่าจะเจ๊ง
เห็นวงนี้ครั้งแรกในห้างดังแห่งหนึ่ง ก่อนการแสดง มีคนมายืนรอสักยี่สิบคน
ยืนดูแป๊ปหนึ่งแล้วก็เดินผ่านไป ไม่สนใจอะไร แล้ววงญี่ปุ่นก็ตามแค่ X-Japan
ตามขนาดไหนเหรอ? โยชิกิมาดอนเมืองครั้งแรก ผมคือหนึ่งใน 500 กว่าคน ที่ไปยืนต้อนรับ
ฉะนั้นแล้ว ผมเลยไม่รู้จัก AKB48 แต่เคยเห็นผ่านๆ ไม่สนใจเพราะแค่เต้นๆร้องๆไม่มีอะไรน่าสนใจ
เห็นซัทจัง หน้าฟีดบ่อยมาก ก็น่ารักดี แต่ไม่สนใจอีกแล้ว
วันหนึ่งไปเจอคลิปการแสดง เออ กดดูหน่อย เจอเพลง ไอตาต้า เพลงไรว่ะ ไม่เห็นจะเพราะ
ดูไปเรื่อยๆ เจอเพลง 365 วันกับเครื่องบินกระดาษ ร้องโดย เช่ หรือ แจนจัง มันยิ้มด้วย
เฮ้อออ เพลงไรว่ะ? มีเพลงแบบนี้ด้วยเหรอ? เพราะจังเลย
ทีนี้ตามดู เจอเฌอปราง ใครว่ะ ชื่อแปลกดี
ดูไปดูมา เจอคลิปมิวสิค หัวโขกไมค์ เฮ้ออออออ อะไรว้าาาาานี่ น่ารักจัง
นี่คือจุดเริ่มต้นของความชิบหาไม่เจอ ในกระเป๋าตังค์ของพวกเรา
จากนั้นไปยืนส่องงานที่เซ็นทรัลบางนา เห็นคนวางขายรูปพิเฌอ 300 บาท (นึกในใจ โคตรแพงใครมันจะซื้อ)
ไปจับมือครั้งแรก คนแรกที่จับคือ รด.น้องเจน คนที่สอง พิเฌอ เธอบอกผมว่า "ฝากวงบีเอ็นเคด้วยนะคะ..."
ผมยิ้มกว้างออกจากเลน กลับบ้านโพสขิงว่า พิเฌอฝากวงไว้กับกุด้วย ((มารู้ทีหลังเพ่เค้าฝากทุกคน))
หลังจากนี้ ไม่ต้องถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต ซื้อทุกซิง ตามไปดูหน้าเวทีเท่าที่จะไปได้ ทันเห็นเหตุการณ์ห้างแตก
และสุดท้าย ไปเชียงใหม่บ่อยจนเพื่อนถามว่า มีเมียอยู่ที่นั้นเหรอ?
และนี่คือผลผลิตอันงดงาม ที่พิเฌอฝากวงไว้กับผมครับ