สวัสดีครับอาจจะงงๆหน่อยนะครับไม่เคยเขียนกระทู้อะไรแบบนี้เลย คือเรื่องที่จะมาเล่าเป็นเรื่องของผมกับเพื่อนตอนสมัยมัธยมที่เคยสนิทกันแตาตอนนี้ไม่ได้คุยกันเลย เรื่องมันก็เหมือนปกติทั่วไปแหละครับวัยมัธยมผมมีสนิทชื่อเมฆ(นามสมมติ) เป็นคนตลก กวนตีนหน่อยๆ ขี้เล่น เข้ากับคนง่ายผมกับมันสนิทกับมันมาตั้งแต่ม.1แล้วเพราะอยู่ห้องเดียวกันและนั่งโต๊ะติดกันเลยได้คุยกันบ่อยแล้วก็สนิทกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชีวิตผมก็ปกติดีมีทะเลาะกับมันบ้างอะไรบ้างคือระหว่างนั้นมันดีกับผมมากๆเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยผมได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆจากมันเยอะมาก ได้เล่นเกมด้วยกัน ทำอะไรบ้าๆด้วยกัน ผมโคตรมีความสุขเลยตอนนั้น ช่วงเวลาที่อยู่กับมันเหมือนผมไม่ต้องการอะไรแล้วในชีวิตอารมณ์เหมือนเซฟโซนในชีวิตของผมคือไอ่เมฆ แต่จุดพลิกผันมันเริ่มที่ม.4 เราเรียนคนละห้องกันเพราะว่าเรียนคนละห้องกันตารางเรียนก็ไม่ตรงกัน เวลาที่เจอกันก็มีแค่ตอนเช้าก่อนเข้าแถว,ตอนเที่ยงและตอนเลิกเรียน(ต้องบอกก่อนว่าเพื่อนผมไม่ได้มีแค่มันคนเดียวมีประมาณ10คนทและทุกคนจะมารวมกันที่ศาลาที่ประจำ ที่ผมไปจองทุกเช้าเพราะไปโรงเรียนเร็วที่สุดในกลุ่มแล้วไอ่เมฆนี่ก็จะมาประมาณ7:30ทุกวัน ผมก็รอมันทุกวันอะแหละ555)
พอไม่ค่อยได้เจอกันรู้สึกว่าความสนิทมันเริ่มน้อยลงทุกๆวัน บทสนทนาที่เมื่อก่อนคุยอะไรกันก็ไม่รู้ในแต่ละวันจนตอนนี้คุยกันไม่เกินวันละ10ประโยค รู้สึกใจหายมากๆ และช่วงนั้นประมาณม.4 ผมเริ่มรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายตอนแรกผมสับสนมากๆแต่ก็นั่นแหละคนที่ผมชอบก็คือไอ่เมฆ แต่ผมชอบมันก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างไปจากเดิมนะ เหมือนปกติทุกอย่างที่ไม่เหมือนเดิมคือความรู้สึกที่ผมมีกับมัน ละบังเอิญหรือโชคร้ายไม่รู้ช่วงโควิดพอดี55 เลยไม่ได้เจอกันนานมากสิ่งเดียวที่ผมจะรับรู้ความเคลื่อนไหวมันได้คือไอจีสตอรี่ คือเข้าไอจีบ่อยมากช่วงนั้นเพื่อรอดูสตอรี่มันพอดปิดเทอมออนไซต์ม.6 (หยุดไป1ปี ม.5 เรียนออนไลน์ฟินๆคิดถึงมันมากจะร้อง) ช่วงนี้แหละที่คุยกันบ่อยขึ้นเพราะปีสุดท้ายละได้ไปเที่ยวด้วยกันค่อนข้างบ่อยจนใกล้จะจบเทอม1 ใจมันเริ่มว้าวุ่นว่าจะสารภาพรักดีมั้ย ถ้ามันชอบผมก็ฟินไป แต่ถ้าไม่ก็กลัวเสียเพื่อนและมันเป็นปีสุดท้ายแล้วจะไม่เจอกันอีกแล้วและใช่ครับผมเลือกที่จะสารภาพแต่ขอคั่นกลางก่อน ก่อนที่ผมจะสารภาพกับมันผมไปปรึกษากับเพื่อนที่ผมสนิทใจมากๆชื่อบี(นามสมมติ)เป็นเพื่อนผู้หญิงมากสุดในกลุ่มเลยก็ว่าได้ ผมไปบอกว่ามันผมชอบผู้ชายและคนที่ชอบก็คือไอ่เมฆมันก็ตกใจเพราะมันไม่คิดว่าผมจะชอบผช ตอนหลังไปบอกเพื่อนคนอื่นในกลุ่มุกคนก็ตกใจเหมือนกัน5554 ผมก็ได้ปรึกษากับไอ่บีว่าควรสารภาพกับไอ่เมฆดีมั้ย ไอ่บีมก็บอกว่าอย่าเลยกลัวเสียเพื่อน พอไปถามคนอื่นก็ได้คำตอบแบบเดียวกัน แต่ผมเป็นพวกชอบทำตามใจตัวเองไงก็บอกไปเลยวันที่บอกคือวันที่ไปกินเลี้ยงกันหลังวันปัจฉิมผมก็บอกวันไปว้าผมชอบมัน แต่รู้มั้ยมันตอบผมมาว่าอะไร ผมจำไปจนตายอะคำนี้มันพูดว่า"แล้วไง"คือแบบเพิ่งเข้าใจคำว่าโลกสลายก็วันนี้ ผมจุกมากเลยถามต่อไปว่ามันไม่ชอบผมหรอมันตอบว่าไม่ ผมก็ถามต่อแล้วชอบใคร มันบอกว่าถ้ากูพูดปล้วจะเสียใจมั้ย(โถไอ่เวน ขออภัยในคำหยาบผมบอกพูดมาเลย และคำตอบคือไอ่บี คนที่ผมไว้ใจที่สุด พอบอกเพื่อนในกลุ่มทุกคนอึ้งกรรมการอึ้งไม่คิดไม่ฝัน แต่ผมก็พอสังเกตได้แหละเพราะช่วงพักกลางวันเมื่อก่อนทุกคนจะมารวมกันที่ศาลาแต่พวกไอ่มฆไอ่บีกับเพื่อนในกลุ่มอีก2คน เหมือนปลีกๆตัวออกไปอ้างว่าไปทำงานบลาๆ แล้วถ้าถามว่าผมทำไมถึงบอกชอบมันเอาจริงๆคือลึกผมก็คิดว่ามันอาจจะชอบผมเพราะมันชอบเอาตัวเข้ามาใกล้ๆเวลานั่งก็ชอบมานั่งใกล้ๆชอบหยอดมุกแปลกๆ ชอบทำให้คิดไปไกลไอ่เราก็คิดว่ามาใจที่ไหนได้ไปแอยชอบเพื่อนกูเฉย สรุปไอ่บีมันก็ชอบไอ่เมฆเหมือนกันจบ รักแรกมักไม่สมหวังของแทร่ มันอาจฟังดูเหมือนตลกแต่จริงๆไม่ตลกเลยผมคิดถึงมันมากๆ ชื่อกระทู้ที่ชื่อเพื่อน(ไม่)สนิท เพราะเห็นว่าหนังเรื่องนี้เพิ่งเข้าโรงไปไม่นานและมันรู้สึกรีเลทกับผมมากๆ เลยอยากจะเอามาระบายให้ฟัง5555 ขอเสริมอีกนิดที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากระบายล้วนๆเลยครับเขียนไปร้องไห้ไปผมแค่ไม่เข้าใจว่าจากเพื่อนที่สนิทกันมา6ปี มันใช้เวลาลืมผมไม่ถึงเดือน เมื่อไม่นานมานี้วันเกิดมันผมก็ลงสตอรี่แฮปมันในไอจีแต่มันไม่เอาของผมลง ตอนนั้นนอยสุดๆในใจมันคิดแต่คำว่าทำไมคนเราถึงเปลี่ยนไปขนาดนีเจากคนที่เคยสนิทกันมากๆตอนนี้ต่อให้เจอหน้ากันก็คงไม่มีใครทักทายกัน จากแชทที่คุยกันทุกวันนี้เหลือแค่ความทรงจำ ครั้งล่าสุดที่คุยกันคือตอน2022/6 จนบางทีผมก็คิดนะว่าอาจจะแค่ผมคนเดียวที่คิดว่าผมกับมันเคยเป็นเพื่อนกัน
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ อาจจะเขียนวนไปบ้างอ่านแล้วงงๆก็ขอโทษด้วยครับ เพราะเขียนตอนร้องไห้555ซึ้งจัด
ปล.ตอนนี้มันกับไอ่บีก็ยังคบกันอยู่นะครับ เอาจริงๆตอนปัจฉิมมันก็ขอโทษผม และก็เคลียร์มจกันแล้วแหละแต่ขอเล่าหน่อยละกันมันคันไม้คันมือ555
ใครจะไปลืมลง รักแรกลืมยากสุดๆยิ่งอยากลืมยิ่งจำ
สุดท้ายละ
ขอบคุณที่อย่างน้อยเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมา 6 ปี ขอบคุณมากๆ
รักเสมอ
ไม่ว่าจากนี้ชีวิตจะลำบากขนาดไหนก็ขอให้ผ่านไปได้
-จากอดีตเพื่อน(ไม่)สนิท-
1920
เพื่อน(ไม่)สนิท
พอไม่ค่อยได้เจอกันรู้สึกว่าความสนิทมันเริ่มน้อยลงทุกๆวัน บทสนทนาที่เมื่อก่อนคุยอะไรกันก็ไม่รู้ในแต่ละวันจนตอนนี้คุยกันไม่เกินวันละ10ประโยค รู้สึกใจหายมากๆ และช่วงนั้นประมาณม.4 ผมเริ่มรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายตอนแรกผมสับสนมากๆแต่ก็นั่นแหละคนที่ผมชอบก็คือไอ่เมฆ แต่ผมชอบมันก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างไปจากเดิมนะ เหมือนปกติทุกอย่างที่ไม่เหมือนเดิมคือความรู้สึกที่ผมมีกับมัน ละบังเอิญหรือโชคร้ายไม่รู้ช่วงโควิดพอดี55 เลยไม่ได้เจอกันนานมากสิ่งเดียวที่ผมจะรับรู้ความเคลื่อนไหวมันได้คือไอจีสตอรี่ คือเข้าไอจีบ่อยมากช่วงนั้นเพื่อรอดูสตอรี่มันพอดปิดเทอมออนไซต์ม.6 (หยุดไป1ปี ม.5 เรียนออนไลน์ฟินๆคิดถึงมันมากจะร้อง) ช่วงนี้แหละที่คุยกันบ่อยขึ้นเพราะปีสุดท้ายละได้ไปเที่ยวด้วยกันค่อนข้างบ่อยจนใกล้จะจบเทอม1 ใจมันเริ่มว้าวุ่นว่าจะสารภาพรักดีมั้ย ถ้ามันชอบผมก็ฟินไป แต่ถ้าไม่ก็กลัวเสียเพื่อนและมันเป็นปีสุดท้ายแล้วจะไม่เจอกันอีกแล้วและใช่ครับผมเลือกที่จะสารภาพแต่ขอคั่นกลางก่อน ก่อนที่ผมจะสารภาพกับมันผมไปปรึกษากับเพื่อนที่ผมสนิทใจมากๆชื่อบี(นามสมมติ)เป็นเพื่อนผู้หญิงมากสุดในกลุ่มเลยก็ว่าได้ ผมไปบอกว่ามันผมชอบผู้ชายและคนที่ชอบก็คือไอ่เมฆมันก็ตกใจเพราะมันไม่คิดว่าผมจะชอบผช ตอนหลังไปบอกเพื่อนคนอื่นในกลุ่มุกคนก็ตกใจเหมือนกัน5554 ผมก็ได้ปรึกษากับไอ่บีว่าควรสารภาพกับไอ่เมฆดีมั้ย ไอ่บีมก็บอกว่าอย่าเลยกลัวเสียเพื่อน พอไปถามคนอื่นก็ได้คำตอบแบบเดียวกัน แต่ผมเป็นพวกชอบทำตามใจตัวเองไงก็บอกไปเลยวันที่บอกคือวันที่ไปกินเลี้ยงกันหลังวันปัจฉิมผมก็บอกวันไปว้าผมชอบมัน แต่รู้มั้ยมันตอบผมมาว่าอะไร ผมจำไปจนตายอะคำนี้มันพูดว่า"แล้วไง"คือแบบเพิ่งเข้าใจคำว่าโลกสลายก็วันนี้ ผมจุกมากเลยถามต่อไปว่ามันไม่ชอบผมหรอมันตอบว่าไม่ ผมก็ถามต่อแล้วชอบใคร มันบอกว่าถ้ากูพูดปล้วจะเสียใจมั้ย(โถไอ่เวน ขออภัยในคำหยาบผมบอกพูดมาเลย และคำตอบคือไอ่บี คนที่ผมไว้ใจที่สุด พอบอกเพื่อนในกลุ่มทุกคนอึ้งกรรมการอึ้งไม่คิดไม่ฝัน แต่ผมก็พอสังเกตได้แหละเพราะช่วงพักกลางวันเมื่อก่อนทุกคนจะมารวมกันที่ศาลาแต่พวกไอ่มฆไอ่บีกับเพื่อนในกลุ่มอีก2คน เหมือนปลีกๆตัวออกไปอ้างว่าไปทำงานบลาๆ แล้วถ้าถามว่าผมทำไมถึงบอกชอบมันเอาจริงๆคือลึกผมก็คิดว่ามันอาจจะชอบผมเพราะมันชอบเอาตัวเข้ามาใกล้ๆเวลานั่งก็ชอบมานั่งใกล้ๆชอบหยอดมุกแปลกๆ ชอบทำให้คิดไปไกลไอ่เราก็คิดว่ามาใจที่ไหนได้ไปแอยชอบเพื่อนกูเฉย สรุปไอ่บีมันก็ชอบไอ่เมฆเหมือนกันจบ รักแรกมักไม่สมหวังของแทร่ มันอาจฟังดูเหมือนตลกแต่จริงๆไม่ตลกเลยผมคิดถึงมันมากๆ ชื่อกระทู้ที่ชื่อเพื่อน(ไม่)สนิท เพราะเห็นว่าหนังเรื่องนี้เพิ่งเข้าโรงไปไม่นานและมันรู้สึกรีเลทกับผมมากๆ เลยอยากจะเอามาระบายให้ฟัง5555 ขอเสริมอีกนิดที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากระบายล้วนๆเลยครับเขียนไปร้องไห้ไปผมแค่ไม่เข้าใจว่าจากเพื่อนที่สนิทกันมา6ปี มันใช้เวลาลืมผมไม่ถึงเดือน เมื่อไม่นานมานี้วันเกิดมันผมก็ลงสตอรี่แฮปมันในไอจีแต่มันไม่เอาของผมลง ตอนนั้นนอยสุดๆในใจมันคิดแต่คำว่าทำไมคนเราถึงเปลี่ยนไปขนาดนีเจากคนที่เคยสนิทกันมากๆตอนนี้ต่อให้เจอหน้ากันก็คงไม่มีใครทักทายกัน จากแชทที่คุยกันทุกวันนี้เหลือแค่ความทรงจำ ครั้งล่าสุดที่คุยกันคือตอน2022/6 จนบางทีผมก็คิดนะว่าอาจจะแค่ผมคนเดียวที่คิดว่าผมกับมันเคยเป็นเพื่อนกัน
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ อาจจะเขียนวนไปบ้างอ่านแล้วงงๆก็ขอโทษด้วยครับ เพราะเขียนตอนร้องไห้555ซึ้งจัด
ปล.ตอนนี้มันกับไอ่บีก็ยังคบกันอยู่นะครับ เอาจริงๆตอนปัจฉิมมันก็ขอโทษผม และก็เคลียร์มจกันแล้วแหละแต่ขอเล่าหน่อยละกันมันคันไม้คันมือ555
ใครจะไปลืมลง รักแรกลืมยากสุดๆยิ่งอยากลืมยิ่งจำ
สุดท้ายละ
ขอบคุณที่อย่างน้อยเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมา 6 ปี ขอบคุณมากๆ
รักเสมอ
ไม่ว่าจากนี้ชีวิตจะลำบากขนาดไหนก็ขอให้ผ่านไปได้
-จากอดีตเพื่อน(ไม่)สนิท-
1920