ทุกวันนี้ผมคิดว่าชีวิตมันดีมากพอแล้วในการใช้ชีวิต คนรอบข้างเราเข้าใจเขา คนสนิทเราให้ความสำคัญเขา ยิ้มให้ทุกสถานการณ์ที่เจอไม่เคยคิดด้านลบ
แต่พอมาวันที่ตัวผมแย่มองหาคนที่เคยอยู่ข้างๆคนที่ผมมองว่าสักวันจะช่วยเราได้เวลาลำบากและเดือดร้อนแต่เปล่าเลยหาใครก็ไม่เจอ นึกว่าชีวิตที่คิดว่าเข้าใจดีแล้วว่าทำดีกับคนอื่นสุดท้ายคนเราก็ยังมีอีกด้านที่ไม่มีใครรู้
ตอนนี้คือผมเคลียดเหนื่อยและทัอมาก ทั้งด้านงานที่คิดว่าดีแต่สุดท้ายงานมาแย่ลง การเงินที่คิดว่าดีสุดท้ายก็ต้องวิ่งหาเพิ่มเพราะงานที่ทำมันด็อปลง คิดว่าชีวิตนี่มีคนรู้จักมากมายคงจะมีใครสักคนที่ช่วยได้ยามลำบากหาโคตรยากเวลาอ้าปากขอร้อง หรือผมมันคนมองโลกคนละด้านกับชีวิตของคนอื่นแล้วมองโลกดีเกินไปสำหรับผมจนทำให้ผมต้องมาลำบากกับการคิดบวกของตัวผมเอง