๏ มิลืมเลือน.. ๏

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

?..เรายังรักกันอยู่ไหม ฉันใคร่ถาม ให้นิยามความนิรันดร์ถึงขั้นไหน ภาพในฝันว่าจริงทุกสิ่งไป แต่หวั่นไหวทุกฟื้นจากตื่นนอน โอ้ใจไยระทมไม่สมหวัง ที่พรูพรั่งคืนแรกใครแทรกสอน บทพิสูจน์ความกะล่อนเป็นตอนตอน จ

เปล่งปลั่งนภา ดาราล้วนต่างพราวพร่าง แสนอ้างว้าง เส้นทางยังไม่ถึงไหน หนฟากฟ้า แววตาเพ่งได้แต่ไกล ขวากหนามขวักไขว่ ระเนนพุ่มไหวรุ่มราย หยดกำลังใจ หยาดย้อยเพียงไม่กี่หยด เหมือนจะรันทด กลับทดไว้ได้หลากหล

*ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ ดาวในใจฉันไม่เคยประกาย ดาวใครพราวพรายคล้ายน่าอิจฉา แดไหนใครเคยเชยแขนวลมา สอดรับอุราชวนน่ายินดี ได้ยินแต่เพียงเสียงของความเงียบ ใจยะเยียบร้าวกระเส่าเหลือที่ รอแสงจันทร

https://www.youtube.com/watch?v=j9658b0lXb0 ....คืนนี้.... หม่นราตรีเดือนลางแสงพรางพร่า สลัวเลือนเคลื่อนย้ายกรายเมฆา ผ่านเพลาทุ่มยาม...เฝ้าถามจันทร์ ....ไฉนหนอ.... เมินผู้รอหมายชม โฉมฤานั่น ไย โหดร

ดุจดัง แสงจันทร์ ส่องฟ้างดงาม นวลตา เมื่อเห็นราตรี นี้ช่าง เยือกเย็น ลอยเด่น เป็นสง่า นภาไกล ไร้ซึ่ง แสงดาว วาววับมาประดับ ร่วมเรียง เคียงใกล้โอ้จันทร์ อันแสน อำไพงดงาม กว่าใคร ในราตรี  ดา