เชื่อว่าหลาย ๆ ท่านก็ใช้กันอยู่ กับเจ้าเลนส์แว่น แบบที่สามารถปรับสีได้ตามปริมาณแสง ซึ่งฟังก์ชันหลัก (ความสามารถ) ของมันก็คือ การทำตัวเป็นแว่นกันแดด กันรังสียูวี หรืออย่างน้อย ๆ ก็ช่วยลดความเข้มของแสงที่จะเข้าตาเรา
แต่เมื่อวันก่อน ผมก็เจอกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง
เมื่อมีเหตุให้ได้ถ่ายรูปหมู่กับผู้บริหารขององค์กรที่ตัวเองทำงานอยู่ และเป็นการถ่ายรูปกลางแจ้งซะด้วย เพราะต้องไปยืนหน้าตึก ที่มีโลโก้ขององค์กรอยู่ จะได้มีฉากหลังของภาพเป็นวิวดังกล่าว ทีนี้ แว่นตาของผมก็ทำหน้าที่อย่างดีล่ะครับ
ภาพที่ออกมาก็เลยเป็นแบบนี้
ผมยืนอยู่ข้างท่าน ผอ. ซึ่งเป็นผู้ใหญ่สุดในองค์กรเลยล่ะคร้าบ ทุกคนใส่สูทผูกไทกันหมด แต่มีคนสวมแว่นดำโผล่มาอยู่คนเดียวเลย จะเห็นว่าคนอื่นที่ใส่แว่นก็มีเหมือนกัน แต่เป็นแว่นปกติกันทุกคน
ดีที่มันเป็นรูปที่ระลึก เนื่องจากงานบางอย่าง รูปนี้ก็จะลงที่เฟซบุ๊กขององค์กรเพื่อการประชาสัมพันธ์แค่นั้น ไม่ได้เป็นรูปอย่างเป็นทางการอะไรนัก แต่ก็...นะ ๕๕๕ (ผมเองก็มาเห็นรูปนี้จากในเฟซบุ๊กนั่นแหละ)
ต้องจำไว้ว่าคราวหน้า ถ้าถ่ายรูปแบบนี้ (และกลางแจ้งด้วย) ต้องถอดแว่นออกก่อน ปลอดภัยสุดครับ
จุดบอดของการใช้แว่นตาที่มีเลนส์ปรับแสง (ปรับสีเป็นสีเข้มเป็นแบบแว่นกันแดดได้เองถ้าอยู่ในที่มีแสงจ้า)
แต่เมื่อวันก่อน ผมก็เจอกับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง
เมื่อมีเหตุให้ได้ถ่ายรูปหมู่กับผู้บริหารขององค์กรที่ตัวเองทำงานอยู่ และเป็นการถ่ายรูปกลางแจ้งซะด้วย เพราะต้องไปยืนหน้าตึก ที่มีโลโก้ขององค์กรอยู่ จะได้มีฉากหลังของภาพเป็นวิวดังกล่าว ทีนี้ แว่นตาของผมก็ทำหน้าที่อย่างดีล่ะครับ
ภาพที่ออกมาก็เลยเป็นแบบนี้
ผมยืนอยู่ข้างท่าน ผอ. ซึ่งเป็นผู้ใหญ่สุดในองค์กรเลยล่ะคร้าบ ทุกคนใส่สูทผูกไทกันหมด แต่มีคนสวมแว่นดำโผล่มาอยู่คนเดียวเลย จะเห็นว่าคนอื่นที่ใส่แว่นก็มีเหมือนกัน แต่เป็นแว่นปกติกันทุกคน
ดีที่มันเป็นรูปที่ระลึก เนื่องจากงานบางอย่าง รูปนี้ก็จะลงที่เฟซบุ๊กขององค์กรเพื่อการประชาสัมพันธ์แค่นั้น ไม่ได้เป็นรูปอย่างเป็นทางการอะไรนัก แต่ก็...นะ ๕๕๕ (ผมเองก็มาเห็นรูปนี้จากในเฟซบุ๊กนั่นแหละ)
ต้องจำไว้ว่าคราวหน้า ถ้าถ่ายรูปแบบนี้ (และกลางแจ้งด้วย) ต้องถอดแว่นออกก่อน ปลอดภัยสุดครับ