เรารูจักกับคนๆนึงมสพอสมควร จนงันนึงได้มาคุยกันตกลงคบกัน แต่เราอยู่คนละจังหวัดนะคะ คบกันไปสักระยะเริ่มมีอะไรที่เราเอ๊ะในใจ แต่ก็ยังเก็บเอาไว้ เพราะที่เอ๊ะคือจากที่เคยดี มันเหมือนใีอะไรบางอย่างที่ถูกปิดบังไว้อยู่ หลังเริ่มมีไม่เข้าใจกัน เริ่มมาเห็นในเฟสของเขามีไปคอมเม้นท์คนนึง ว่าคิดถึง พอเราถามบอกว่าเป็นลูกน้องที่ทำงาน ไม่มีอะไรเราคิดมาก จนเราไม่ไหว หาว่าเราหาเรื่อง น่าเบื่อคุยไม่รู้เรื่อง ละก็หายไป หลังจากนั้นสามเดือน เราเริ่มดีขึ้น เขาบอกเราว่าไม่สบายมาก เกิดรักตัวเองกลัวตาย ของเราอยู่ให้พาเขาข้ามโรคที่เป็นอยู่ ยอมรับนะคะว่ายังมีความรู้สึกเห็นใจอยู่ เราก็แนะนำหาอะไรที่มันดี ทำให้เขาดีขึ้น จนวันนี้เขาดีขึ้นเยอะมากแล้ว กลับอกเราว่าเราน่าเบื่อ เขาเป็นวิศวกรค่ะบอกว่าไม่ค่อยมีเวลา หาว่าเราคิดมาก แต่ตอนเขามีปัญหาเขากลับอยากได้กำลังใจจากเรา แต่พอเรามีปัญหากลับไม่เคยสนใจแบบจริงจังเลย คนแบบนี้เขาเห็นแก่ตัวมั้ยคะ
ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ คนๆนึงจะเห็นแก่ตัวได้มากแค่ไหนคะ