ความรักที่ดีที่สุดแต่ทำหลุดมือไป

เราเป็รผู้หญิงยะคะคนนั้นก็ผู้หญิงเหมือนกันเคยคบกันตอนมัธยม2ปีกว่า ตั้งแต่เราใส่ชุด เราเลิกกันเพราะที่แม่อีกฝ่ายไม่โอเค ต่างคนต่างใช้ชีวิตตอนเขาอยู่มหาลัยเคยทักมาขอคืนดีแต่เราไม่สนใจ เขาเป็นคนน่ารักๆมากนะคะสเปคเรามาจากเขาหมดเลย จะมีแฟนแต่บะทีคือหาคนที่นิสัยประมาณเขาหมดเลยช่วง3เดือนที่ผ่านมาเราได้กลับมาคุยกันเพราะเขาทักมาอีกรอบ ปัจจุบันเขาทำงานเราเรียนปี4 มันดีมากๆ เขาแคร์มากๆ มรแค่เราที่เด็กจริงๆ ครั้งหนึ่งเราเมาเลยโทรไปถามเขาว่าเธอคิดว่าเรากับครอบครัวเธอเลือกอะไร คำถามเราคือแบบนี้จริงๆ เขาก็ตอบมาดีนะคะว่าโตแล้วไม่ตัดสินใจแบบเมื่อก่อน แล้วอีกอย่างเขาทำงานตอนแรกกะเลิกงานก็เวลาปกติ แต่ที่นี้เขากะดึกเราเองเป็นฝ่ายงอแง ชอบน้อยใจคิดว่าเขาไปคุยคนนั้นคนนี้ ไม่เคยเป็นกำลังใจให้เค้า เค้าเตือนเราแล้วเราก็พยายามแต่ก็เหมือนเดิมเราคิดว่าเราว่างเกินไป เขาบอกว่าไปทำงานจะรู้เองว่า ปัจจุบันเราเริ่มฝึกงานแล้ว  เลยนึกถึงคำพูดเขาการกระทำเค้าที่เคยทำให้เรา เราจบกันเพราะเขาเริ่มห่าง ละทักมาบอกเราเพราะเราตื้อว่า เจาไม่โอเคมากๆที่ถามแบบนั้น ที่วีนบ่อยๆ กินเบียร์ที่1 ไม่เคยทำปัจจุบันให้ดีที่สุดแต่นึกถึงอนาคตแล้วเป็นไง มันไม่โอเคมากๆ ปรับไม่ทันแล้ว เป็รพี่น้องดีที่สุด ตอนนี้เราเอาแต่นึกถึงช่วงเวลาดีๆ เราเลิกกันมาจากตอนมัธยมมา4ปีแล้วแค่เขาปริ้นรูปที่เราถ่ายด้วยกันเอาไปมหาลัยตั้งแต่ตอนนั้นมันก็ยังอยู่ในตัวเค้า แค่วันนี้คิดถึงมากๆ แล้วก็รู้สึกผิดที่ที่เด็กเกินไป ใช้คำถามโง่เง่าแบบนั้น ตอนนี้ฝึกงานเหนื่อยตัวลาก จริงๆ