คือ ผมรู้สึกว่าชีวิตนี้ผมไม่เหลือใครแล้ว พอรู้จักกับใครผมก็ดันเป็นคนทำความรู้สึกของอีกฝ่ายพังไปซะหมด ผมพยายามปรับทุกอย่างแล้วจริงๆครับ แต่มันก็ยังเหมือนเดิม ผมเหนื่อยมากๆเลยครับ มันเจ็บจุกอยู่ในตลอดเลยครับ ผมอยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ร้องไม่ได้เพราะความรู้สักนั้นมันจุกมากกว่าครับ จนเลยทำให้ผมรู้สึกว่าผมควรอยู่คนเดียวหรือเปล่า หรือ ไม่ควรอยู่อีกแล้วดี ผมเลยอยากจะทราบวิธีที่ทำให้เราอยู่คนเดียวแล้วเราไม่รู้สึกขาดหรืออะไรหายไปบ้างไหมครับ