เล่าประสบการณ์เจอผี

สวัสดีค่ะ เราเป็นคนจ.ลำปาง มีเหตุการณ์ที่เคยได้เจอมาเลยอยากจะเล่าแบ่งปันให้เพื่อนๆได้อ่านกัน มันเป็นเรื่องเมื่อ10กว่าปีก่อนได้ เรามีโอกาสได้ไปทำงานที่จ.นครปฐม

และได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งต่อมาก็ได้คบกัน พี่เขาอาศัยอยู่บ้านเช่าเล็กๆอยู่หน้าโรงงานพอดี และเราก็ได้เข้าไปอยู่กับพี่เขา

เหตุการณ์ต่างๆก็ดำเนินไปแบบปกติ จนมีคืนหนึ่งเรากับพี่เขากำลังจะดึ้มดึมกัน สักพักพี่เขามองหน้าเราแล้วก็ชะงักหยุดไป ไม่พูดไม่จากับเรา เราถามอะไรก็ไม่ตอบ นอนห่มผ้าคลุมโปงปล่อยให้เรางงอยู่แบบนั้นจนเผลอหลับไป พอถึงตอนเช้าพี่เขาก็ยังไม่พูดถึงเรื่องเมื่อคืน เราก็เลยไม่ถามอะไรต่อ อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานปกติ หลังจากนั้น2วันเราก็ถามอีกว่าพี่เป็นอะไรกันแน่เรื่องเมื่อคืนนั้น ครั้งนี้พี่เขาตอบเรา เขาบอกว่าหนู หนูรู้มั้ยว่าตอนนั้นทำไมพี่ถึงหยุดไปเฉยๆ เพราะพี่มองเห็นหน้าหนูเป็นหน้าผู้หญิงอีกคน หน้าขาวซีดมาก แต่สวยนะ แลบลิ้นยาวใส่พี่ ทำให้พี่กลัวจนทำอะไรไม่ถูก นึกในใจแค่ว่าผมขอโทษครับ ผมจะไม่ทำอะไรน้องอีก หลังจากที่ได้ยินได้ฟังดังนั้น เราจึงบอกพี่เขาไปว่าพี่ พี่เชื่อมั้ยว่าหนูอ่ะเคยดูดวงครั้งนึงนะ เขาบอกว่าหนูน่ะมีภูติคอยคุ้มครองอยู่เป็นผู้หญิงขาวๆ สวยๆ หนูเลยถามว่าเป็นแม่หนูรึเปล่า เพราะแม่หนูเป็นคนผิวขาว ตัวเล็กๆ สวยด้วย แม่เสียไปตั้งแต่หนูยังเด็กมาก แม่หมอคนนั้นก็ตอบว่าอาจจะใช่นะ เพราะเขาคอยดูแลตลอด พอเราได้บอกแบบนั้นกับพี่เขา พี่เขาก็มีอาการดีขึ้นหลังจากที่ดูเครียดๆมาหลายวัน ค่อยยิ้มออกได้ พี่เขาบอกว่าแบบนี้พี่ค่อยสบายใจหน่อย เพราะไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ดีหรือเปล่า ก่อนหน้าที่เราจะเข้ามาอยู่กับพี่เขา พี่เขาได้บอกเจ้าของบ้านพักแล้วว่าจะมีแฟนมาอยู่ด้วย ให้เจ้าของบ้านบอกกล่าวศาลเจ้าที่ที่ดูแลด้วยนะ และเรื่องราวมันก็ผ่านไปด้วยดี จะมีอีกเหตุการณ์นึงนี่หนักเลย คือเข้าช่วงวันหยุดสงกรานต์ทางโรงงานได้มีวันหยุดให้พนง.3-4วัน พี่เขาก็ชวนเราไปเที่ยวที่บ้านจ.กาญจนบุรี เราก็อ่ะไปก็ได้ ระยะทางจากนครปฐมไปถึงบ้านพี่เขานี่ห่างหลายร้อยกิโลเลย เราเดินทางโดยขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปกัน เปลี่ยนกันขี่บ้าง ระหว่างเดินทางก็ไม่มีอะไร เราไปถึงบ้านพี่เขาก็เกือบจะค่ำแล้ว ขอบอกว่าหมู่บ้านนี้มันแปลกๆ ตรงที่บ้านแต่ละหลังนี่อยู่ห่างๆกันมาก จากที่จำได้นี่คือ ร้านค้าก็อยู่ใกล้ถนนทางเข้าหมู่บ้านเลยมีร้านเดียว แล้วถนนทางเข้ามันลาดยาวตรงเลย อ่าาพอไปถึงบ้านเราก็ไหว้สวัสดีพ่อกับแม่พี่เขานะ บ้านของเขานี่คือ กำลังรีโนเวทใหม่ บ้านยังสร้างไม่เสร็จเรียบร้อยอะไรดี พี่เขาก็บอกเราว่ามันไม่ค่อยสะดวกหน่อยนะ เราก็บอกไม่เป็นไร นอนได้ แล้วพี่เขาก็บอกแม่เขาว่าเดียวเย็นนี้ให้เราโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้พ่อกับแม่กิน แม่เขาก็เอาไก่มาให้ตัวนึงบอกว่าต้มยำก็แล้วกัน แม่เขาก็จัดการไก่มาให้ เราก็ถามหาเครื่องใน แม่เขาบอกที่บ้านนี้ไม่กินเครื่องใน ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร หลังจากนั้นก็ทำกับข้าวเสร็จ กินกันเสร็จเรียบร้อย ครอบครัวเขาก็คุยเล่นกันสรรพเพเหระ ถามไถ่อะไรกันเสร็จถึงเวลานอน พี่เขาก็บอกเราว่าคืนนี้เรานอนกันตรงแคร่หน้าบ้านนี้นะ เอามุ้งมากางนอนกัน รับลมเย็นๆ เราก็เอ้อได้ๆ ไม่เรื่องมากอยู่แล้ว ที่นี่พอตกค่ำนะบรรยากาศรอบๆมันเริ่มเย็นยะเยือก กลางวันกับกลางคืนมันดูต่างกันลิบลับเลย กลางวันมันดูไม่น่ากลัวเท่าไหร่ บ้านแต่ละหลังที่อยู่ห่างกันทำให้ยิ่งเงียบเข้าไปอีกแต่บ้านพี่เขาจะติดกับบ้านหลังนึงกำแพงสูงพ้นหัวได้ เราไม่ได้สังเกตอะไรข้างบ้านมากนักเพราะไม่ค่อยชอบมอง หลังบ้านก็เป็นป่าหญ้ารกทึบ เป็นที่ทิ้งขยะ เผาเศษขยะตรงนั้น

จะว่าไปค่อนข้างกันดานเลยแหละ พี่เขาเคยบอกว่าตรงที่บ้านน้ำจะท่วมเป็นประจำเวลาฝนตกหนักๆ เลยต้องทำบ้านใหม่ยกพื้นขึ้นให้สูง 

พอถึงเวลา2-3ทุ่มละเราก็ทำที่นอนเตรียมตัวเข้านอนกัน เราก็นอนคุยเล่นกับพี่เขา คุยไปคุยมาก็หลับไปไม่รู้ตอนไหน สะดุ้งตื่นอีกทีเพราะเราปวดฉี่ ในใจก็คิดว่าจะเรียกพี่เขาดีมั้ย หรือไปคนเดียวดี แต่พอลุกขึ้นมานั่งมองไปรอบๆแล้วมันมืดมาก วังเวงด้วย อากาศก็เย็นจนขนลุก เราเลยตัดสินใจเรียกพี่เขาไปเป็นเพื่อนดีกว่า พี่เขาก็ลุกขึ้นเอาไฟฉายที่ใช้คาดหัวไฟไม่สว่างมากสลัวๆพอส่องให้เห็นทาง ห้องน้ำอยู่หลังบ้านติดกับครัว นอกตัวบ้าน เราก็เดินไปตามทางนำหน้าพี่เขาไป ระหว่างที่เดินไปใกล้ถึงห้องน้ำไม่รู้นึกยังไง ส่องไฟสาดไปทางหลังบ้านที่เป็นป่าหญ้ารกๆนั้น แวบแรกที่ได้เห็นเลยคือคนแก่ๆ นั่งยองๆอยู่ตรงนั้น เหมือนกำลังนั่งกินอะไรอยู่ เห็นแบบนั้นปุ๊บคือก้าวขาไม่ออก ฉี่ไหลรดกางเกง พี่เขาที่ตามมาติดๆก็ถาม หนูๆเป็นอะไร ทำไมไม่เข้าห้องน้ำ เราก็ได้แต่พูดอึกๆอักๆ บอกว่ามีคนอยู่ตรงนั้น พี่เขาก็ส่องไฟไปไม่เห็นอะไร เราบอกเห็นจริงๆ คนแก่ๆอ่ะนั่งกินอะไรไม่รู้ตรงนั้น เราตกใจทำอะไรไม่ถูก พี่เขาก็พาเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัวเปลี่ยนเสื้อผ้ากางเกง จากนั้นก็กลับมานอน แต่เราคือนอนไม่หลับอีกเลยจนถึงเช้า เรากับพี่เขาไม่ได้บอกพ่อกับแม่ถึงเรื่องที่เราเห็นเมื่อคืน พี่เขาก็พาเราไปดูกองขยะหลังบ้านเพื่อดูให้แน่ใจอีกที สิ่งที่เจอคือเศษถุงเครื่องในไก่ที่แม่เอาทิ้งเมื่อวานกับรอยเลือดอะไรไม่รู้เป็นหยดๆ เราสองคนมองหน้ากันด้วยความสงสัย แต่พี่เขาก็บอกนะว่าอาจจะเป็นหมามากินก็ได้ แล้วหนูตาฝาดไปเอง แต่เรายืนยันว่าเห็นจริงๆ เราบอกพี่เขาว่าจะกลับนครปฐมแล้วไม่อยากอยู่แล้ว พี่เขาบอกว่านอนอีกสักคืนรอน้องสาวเขากลับมา คืนนี้นอนในบ้านละกัน จะได้ไม่ต้องกลัวมาก เราก็แบบไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ หลังจากนั้นก็กลัว ก็ระแวงไปหมด ถึงเวลานอนก็ขอยาแก้แพ้แม่เขาแล้วนอนหลับยาวเลย ถึงเวลากลับนครปฐมระหว่างทางเราก็ถามพี่เขาว่าพี่ไม่เชื่อหนูเหรอ หนูเห็นจริงๆ พี่เขาก็บอกว่าเชื่อ แต่ที่พูดไปแบบนั้นเพราะกลัวใครจะได้ยินแล้วอาจจะตามเรากลับมาก็ได้ พี่กลัวว่าหนูจะเป็นอันตรายของพวกนี้มันแรงมาก เราก็เข้าใจในสิ่งที่พี่เขาบอกนะ แล้วหลังจากนั้น เราก็ทำงานต่ออีกได้ไม่นานก็กลับบ้านที่ลำปาง และนั่นก็เป็นประสบการณ์การเห็นผีของเราแบบเต็มๆครั้งแรก เป็นไงบ้างคะ อาจจะไม่ค่อยสนุกเร้าใจเท่าไหร่ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ