ไม่รู้ว่าจะเรียกว่ายังไงดี คืออย่างงี้คือ ที่บ้านครอบครัวไม่ค่อยมีเวลาให้เท่าไหร่เพราะ ทำงานทั้งเสาร์อาทิตย์ทั้งวันบ้าง ไม่ก็ไปทำงานต่างจังหวัดซึ่งทำให้สมาชิคในบ้านเหลือแค่2คนแล้วคือทีงี่ เราก็ไม่มีอะไรจะทำเลยบางวันก็ดิ่งมากๆจากคนพูดคนในครอบครัว บางวันกลับมาจากโรงเรียนก็ 5~6โมงแล้วพอกลับก็ต้องมาฟังเขาบ่นทุกวัน ไม่รู้ว่าไปทำอะไรถึงต้องโดนบ่น5555 แลัวมันก็ทำให้เราเม่อบ้างไม่ก็มองไปตรนั้นนานๆแล้วก็จินตนาการถึงบุคคลที่4~5~6ที่เราสร้างเขาขึ้นมาเองตลอดถ้าวันไหนเฟลแบบสุดๆก็ร้องให้บ้างแล้วก็จินตนาการว่าบุคคลนั้นมาปลอมเรา ( คือเราสร้างโลกจินตนาการของเราว่าเราคืออีกคนหนึ่งเลยและไม่เกี่ยวกับตัวตนในโลกความเป็นจริงและมีเพื่อน6~7คนที่เราปรารถนาให้พวกเขาเป็นแบบที่เราต้องการ ) ซึ่งมันก็ดีสุดๆเลย แต่บางครั้งพอมานึกว่าพวกเขานั้นไม่มีอยู่จริงและไม่มีตัวตนมันก็เศร้านะแต่อาจจะเพราะเราเอาพวกเขามารวมกับโลกความเป็นจริงมันก็อาจจะส่งผลต่อเราด้วยแหละ  ป.ล. เราก็แค่อยากทราบว่าแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรเกิดจากอะไร