ก็คือนัดเที่ยวกับเพื่อนสองคนที่ต่างจังหวัดตกลงกันไป 2 วัน แต่เราตกรถไปไม่ทัน สาเหตุที่ตกรถก็อธิบายในกระทู้ก่อนหน้าในช่องแล้ว ตกลงกับเพื่อนว่าขอโอกาสหน้า โอนเงินค่าเสียหายให้ เขาเสียเท่าไหร่เราเสียให้เพิ่ม เพราะเป็นสิ่งเดียวในตอนนั้นที่คิดว่าจะทำได้ แต่เพื่อนไม่ล่ม เขาไปคนเดียว ตอนนี้เขาก็เที่ยวคนเดียว เราก็เสียดายนะที่ไม่ได้ไป เราก็เตรียมของเตรียมกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว หมดเงินกับค่าห้องค่าโรงแรมเยอะเหมือนกัน แต่ในเมื่อมันพลาดแล้ว เราไม่สามารถไปได้แล้วจริงๆ ด้วยเหตุหลายอย่าง ตั้งแต่วันตกรถวันแรก เราคอลวิดีโอกับเพื่อนตลอด บ้านเราอยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 40 กิโลเมตร บ้านอยู่บ้านนอก ต้องนั่งรถมอไซต์เก่าไปจอดปากทางเพื่อต่อโดยสารเข้าเมือง ซึ่งรถออก 18.00 เราเริ่มออกจากบ้าน 15.30 รอรถโดยสารนานมาก ถึงคราวซวยเพราะรถโดยสารไม่มี แถมไม่รับ ไม่รู้เหตุผลว่าทำไม เดินโบกรถ เคาะป้อมยามตำรวจขอให้ไปส่ง แต่ไม่ได้ เป็นทางผ่านรถทัวร์ แต่รถทัวร์ก็ดันไม่จอดรับ คืนนั้นก็พยายามอยู่ค่อนคืน มันมืดขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งเพื่อนเราก็คือขึ้นรถไปนานแล้วเลยตัดสินใจกลับบ้านตั้งหลักก่อน ( ให้พ่อมารับ มอไซต์คันเก่าไม่มีไฟตา ตอนไปก็คือตกลงกับพ่อกับแม่แล้วนะ เรียบร้อยหมดแล้ว มันพลาดตรงเราเองที่ชะล่าใจ ) พ่อมาเห็นแกก็ไม่วางใจเรา เริ่มเป็นห่วง กลัวว่าไปแล้วจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แกไปช่วยไม่ได้ ปากทางตรงรอรถมันมืดเป็นป่าข้างทาง ยิ่งพ่อมาเห็นเรานั่งคนเดียว นาทีชีวิตมาก แต่เขาไม่ได้ว่าอะไร เขาแค่ขอว่ากลับบ้านก่อนค่อยคุยกับเพื่อนอีกที จนได้บทสรุปว่าเราไปไม่ได้ คืนนั้นเรารู้เลยว่าพ่อเป็นห่วงมากแต่ไม่พูดอะไร แกเห็นเราทำงานหนักส่งตัวเองเรียนอยากให้เราไปพักผ่อน แต่แกห่วง ถ้าเราดันทุรังไป คนที่บ้านก็จะเป็นห่วงหนักกว่าเดิม เพราะได้มาเห็นภาพลูกสาวแบบนั้นแล้ว  ก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้เรารู้สึกว่าไปไม่ได้แล้ว เราโทรบอกเพื่อนโอนเงินค่าเสียหายให้เขาหมด แต่มารู้อีกทีตอนถึงบ้าน โทรหาเพื่อนก็เล ยรู้ว่านางไปนานแล้ว ไปคนเดียวด้วย รู้สึกผิดมากแล้วก็เสียดายมาก เมื่อคืนก็คิดห่วงเพื่อนทั้งคืน คิดด้วยว่าจะเข้าหน้าเพื่อนยังไง ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกตัวเองตอนนี้ยังไง เมื่อเช้าก็มีการคุยกับพ่ออีกรอบว่ามันมีรถทัวร์รอบเช้านะ ต้องต่อรถ 2 รอบ เดินทาง 7 ชั่วโมง พ่อก็เลยถามกลับว่า เที่ยววันเดียวก็จะไปหรอ รอบนี้ขอจริงๆ ไม่อยากให้ไปทำอะไรคนเดียว