อยากขอคำปรึกษาเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวค่ะ เกี่ยวกับพ่อกับแม่เราค่ะ

เชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีปมบางอย่างในอดีตอยู่เรื่องนึง หรือหลายๆเรื่องที่มันส่งผลต่อตัวเราในตอนนี้ด้วย ของเราเมื่อตอนเราอายุ6ขวบตอนนั้นอยู่ห้องน้าเพราะน้าไปซื้อขนม แล้วให้เรานั่งรออยู่ห้องเขา เราก็นั่ง

ต้องบอกก่อนว่า ผมเป็นลูกคนที่มีฐานะ แต่พ่อแม่เลิกกันเลยต้องมาอยู่กับ ยาย ตั้งแต่เด็กไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แม่มาหาบ้างเป็นครั้งคราว ปัจจุบันผมอายุ14 ยายชอบกินเบียร์ ผมเป็นคนชอบเถียง เอาเป็นว่า อธิบายดีกว่า

พี่ๆคิดคิดว่าหนูผิดไหมหนูแย่ขนาดนั้นเลยหรอยายหนูพิการทา9ปีตอนหนูป.2หนูต้องเริ่มทำงานบ้านทุกอย่างยายหนูป่วยพูดไม่ได้เดินไม่ได้ต้องยอมรับว่าหนูเคยด่ายายแต่หนูรักยายนะคะมันก็ต้องมีบ้างที่หนํโมโหหนูก็กลับ

ตอนไม่ทะเลาะก็ปกติดีไม่มีอาการอะไร แต่พอตอนทะเลาะกันปุ้ปเรารู้สึกหงุดหงิดอยากร้องไห้แต่ก็ไม่อยากร้องแล้วมันก็อึดอัดอยากทำร้ายตัวเองสุดๆ ส่วนมากแอบทำไม่ค่อยทำให้เขาเห็น บางทีเขาก็เห็นเอง แต่กลับกัน คนอ

แต่เราก็พูดจาไม่ดีเหมือนกันแล้วเราก็ชอบพูดแรงๆใส่ทะเลาะกันบ่อยเวลาพ่อแม่พูดให้เรา เบางครั้งมันทำร้ายจิตใจมากจนแอบไปร้องไห้บ่อยเราโกรธจนเราด่าพ่อแม่แรงๆจนโมโหจริงๆเราก็ไม่อยากด่าหรอกแต่ควบคุมไม่อยู่และ

ตอนนี้ผมอายุ17ปีครับ คือพ่อแม่ผมเนี่ยเอาตั้งแต่ผมจำความได้เขาก็ทะเลาะกันมาตลอดชีวิตผมเลย ตอนเด็กๆผมก็เหมือนปกติของเด็กทั่วไป ไม่อยากให้พ่อแม่เลิกรากัน ร้องไห้ ขอร้องพวกท่านให้อยู่ด้วยกันดีๆ ไม่ต้องท

อยากจะระบายตามหัวข้อเลยค่ะ คือมันไม่ใช่คำด่าธรรมดา แต่เป็นคำที่ไม่คิดว่าจะออกมาจากปากของคนที่เราเรียกว่าพ่อ สมัยก่อนตอนตายังไม่จากไปพ่อเราจะเป็นนิ่งๆมากไม่ด่าไม่ตีลูกเลย แต่ตั้งแต่เสียตาไปแม่ป่วย พ่อข