คือเพื่อนผมก็คือพวกรุ่นพี่กลุ่มเดี่ยวกันที่ผมนำเป็นเพื่อนนะครับอายุเราห่างกันแค่ 2 -3ปีแต่ละคนไม่เท่ากันคบกับแบบพี่-น้องแต่แค่เรียกโดยรวมว่าเพื่อน
คือผมเป็นเด็กต่างจังหวัดย้ายบ้านมาอยู่อีกจังหวัดนึ่งไม่มีเพื่อนเลยจนได้หาทำงานตอนนั้นอายุแค่19พอได้งางนก็รู้จักรุ่นพี่คนนึ่งก็คุยในเวลางานบ่อยๆจนสนิทละพี่เขาก็พาไปรู้จักเพื่อนๆเค้าจนเราเริ่มรู้จักคนมากแต่ส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่เราก็ไปเจอเพื่อนพี่เค้าคนนึ่งซึ่งนิสัยดีมากรักน้องรักเพื่อนเราเคารพเพื่อนพี่เค้าคนนี้มากจนเราเรียกพี่เค้าว่าลูกพี่เลยวันเวลาผ่านไป5ปีผมก็เริ่มมมีคนรู้จักมากขึ้นมีกลุ่มมีแก๊งใหญ่ขึ้นจนกระทั่งวันๆนึ่งผมกลับมาบ้านเก่าเพื่อมาบวชให้ที่บ้านกลุ่มรุ่นพี่ที่บอกจะมางานบวชก็ไม่มีใครมาอันนี้ผมเข้ามันไกลละติดงานกันผมก็ไม่คิดมากแต่แค่มีความรู้สึกเหงาๆบางบ้างทีอยู่วัดเราก็ทักไปคุยกับเพื่อนรุ่นพี่หลายๆคนช่วงแรกเค้าก็ตอบเราพอผ่านไปหลายๆเดือนทักไปหาไม่อ่านไม่ตอบเราเลยจนเราเริ่มคิดมากว่าทำอะไรผิดปาวลืมบอกนะครับว่าผมบวชเอาพรรษาในใจผมเกิดข้อส่งสัยเลยคิดไร่ไปทีละคนว่าเราเคยทำอะไรไว้รึปาวถามว่ามันก็มีนะครับสิ่งที่ผมทำผิดกับเค้าแต่ก็ไม่ใช่ว่าเค้าไม่เคยทำผิดกับผมเลยอาจเป็นเพราะผมเป็นแค่น้องในกลุ่มจะตัดเมื่อไหร่ก็ได้มังคับระหว่างผมบวชมันเลยทำให้ผมรู้เลยว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่มีอะไรคงที่รวมถึงมิตรภาพทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ผมพยายามคิดแบบนี้ผมจะได้สบายใจ ผมจะยกตัวอย่างสิ่งที่ผมเคยทำผิดกับเพื่อนรุ่นพี่นะครับอยากให้ทุกคนช่วยวิเคาะหน่อยว่าคนอย่างผมเหมาะที่จะมีเพื่อนไหมคับ.
ต้องบอกก่อนนะครับผมเป็นซื่อใช้คำว่าซื่อบื่อเลยก็ได้และเป็นคนพูดเพราะและโตจน24ปีไม่เคยมีแฟนเลยส่วนมากซื้อกินเอาครับละเป็นคนชอบเปย์์เพื่อนเปย์สาวถึงจะไม่ได้รวยแต่หาเงินได้มาก็เลี้ยงเค้าหมด
เพื่อนรุ่นพี่คนแรกผมเคารพเค้ามากเชื่อฟังเค้าหลายอย่างละตามใจดูแลเหมือนพี่ชายแท้ๆเลยครับแต่เรื่องที่ผมไม่ฟังคือผมชอบอารมณ์ร้อนแต่ผมก็ฟังเค้านะเวลาเค้าบอกแค่ผมร้อนกับคนที่ทำกับผมไม่ดีอย่างเช่น มันมาด่าแรงๆหรือมาข่มรังแกผมหรือมันเมินผม ผมก็ค่อยแต่จะไม่ชอบเพราะมันไม่ให้เกลียดผม แต่เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ก็จะบอกยังไงก็คนกลุ่มเดี่ยวกันให้รักกันไว้อันนี้ผมเข้าแต่ผมรักคนที่รักผมดีกว่าเพราะพวกนี้ไม่เคยเห็นหัวผมยุแล้วละเรื่องที่ผมไม่ชอบเมียเพื่อนรุ่นพี่แต่ก็เข้าใจครับแค่อยู่ในใจไม่พูดเพื่อที่ไม่อยากให้เค้าลำบากใจ
ส่วนเพื่อนรุ่นพี่คนที่2เรื่องที่ผมไม่รู้ว่าผิดหรือถูกนะคือเค้ามีแฟนแต่เค้าเลิกกันแล้วละมีแฟนใหม่ไปละแต่ผมไปตามกดไลเค้าบ่อยละพี่เค้าก็บอกกดไลบ่อยนะละเราก็ขอโทดจนเค้าเงียบกระทั่งบล๊อคผมผมเลยไประบายกับเพื่อนพี่เค้าละเค้าบอกเค้าใจผมอยากให้ผมมีแฟนกับเค้ามังเค้าค่อยเชียร์จนผมคุยกับผู้หญิงคุยจนโดนหลอกเอาตังไป1พันละมันบอกมันคิดแค่เพื่อนสรุปเพื่อนรุ่นพี่เกียดผมเพราะผมตามกดไลตามคุยแต่พี่ไอ่คนที่ใหผมจีบเอาไปนอนล่อสะเองคือไม่โกดเพื่อนตัวเองแต่มาโกดน้องอย่างผม
เพื่อนรุ่นพี่คนที่3อันนี้พี่เค้าก็ดีแค่ผิดใจกันนิดหน่อยแต่ผมคิดสะว่าช่างมันให้พี่ที่ผมผมเอารถไปให้เพื่อนรุ่นพี่ทำแต่ทำนิดหน่อยก็นั่งกินเหล้ากับผมละเงินผมไม่พร้อมด้วยเลยทำได้นิดหน่อยจนผ่านมา1ปีหน่อยๆรถก็ไม่เสร็จที่บ้านก็ว่าเพื่อนผมแต่ผมบอกผมผิดเองเพราะผมเอาไปให้เค้าทำแต่พอเอารถกลับผมบอกให้เค้าประกอบรถให้เค้าบอกไม่มีเวลาในใจผมคิดละเวลาที่นั้งกินเหล้าละเพื่อน้องคนนี้ทำให้ไม่ได้หรอผมก็คิดสรุปที่บ้านผมเอารถกลับได้มาเป็นอะไหล่ส่วนๆเค้าก็ไม่รู้อะไหร่ครบไหมอย่างว่าคนแก่เนอะส่วนผมบวชอยู่เลยไปดูไม่ได้แต่ผมโทษที่ตัวเองนะครับแต่ก็แอบคิดเล็กน้อยถ้าพี่เค้าทำเสร็จส่วนไหนละให้เราดูเราก็จะให้ที่ส่วนๆแต่อันนี้จอดไว้คือแบบเสร็จแค่ วาว กับลูกสูบ
ผมเลยคิดเค้าไม่กระตือลือลนที่ทำให้เราเห็นว่าเค้าจะตั้งใจทำให้เราผมบอกเลยเงินผมไม่ถึงจริงแต่ส่วนไหนใช้เท่าไหรบอกจะเอามาจบไปทีละส่วนผมเลยเสียใจนิดๆแต่ก็โทดตัวเองเพราะหมั่นใจเค้ามาก
มีหลายเรื่องนะครับเอาแค่ ค้าวๆ ละผมเป็นเด็กที่ค่อยดูแลรุ่นพี่หลายๆคนเช่นรถใครเสียค่อยไปรับใครเดือดร้อนช่วยได้ตามกำลังละเวลามีปัญหาผมไม่หนีละใช้ง่ายด้วยผมเพื่อนรุ่นพี่ในกลุ่มหรือแถบทุกคนจะแดกจะกิน
ไรใช้ผมหมดมีแค่ไม่กี่คนที่จะเข้าว่าผมก็เกียจเป็นเหมือนกันแต่กับบ้างคนเห็นผมเป็นแค่เด็กหรอ
ผมเขียนไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะเข้าใจแบบไหนมังคับแต่มันเยอะจนอาจจะอธิบายเพี้ยนก็ได้ทุกวันนี้ผมคิดว่าอยู่คนเดี่ยวก็ได้เหงาๆก็เล่นเกมนานๆค่อยไปเจอดีกว่าแต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมอาจจะบวชต่ออีกพรรษาเพื่อนความสบายใจ
อยู่ๆก็มองหน้าเพื่อนไม่ติด
คือผมเป็นเด็กต่างจังหวัดย้ายบ้านมาอยู่อีกจังหวัดนึ่งไม่มีเพื่อนเลยจนได้หาทำงานตอนนั้นอายุแค่19พอได้งางนก็รู้จักรุ่นพี่คนนึ่งก็คุยในเวลางานบ่อยๆจนสนิทละพี่เขาก็พาไปรู้จักเพื่อนๆเค้าจนเราเริ่มรู้จักคนมากแต่ส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่เราก็ไปเจอเพื่อนพี่เค้าคนนึ่งซึ่งนิสัยดีมากรักน้องรักเพื่อนเราเคารพเพื่อนพี่เค้าคนนี้มากจนเราเรียกพี่เค้าว่าลูกพี่เลยวันเวลาผ่านไป5ปีผมก็เริ่มมมีคนรู้จักมากขึ้นมีกลุ่มมีแก๊งใหญ่ขึ้นจนกระทั่งวันๆนึ่งผมกลับมาบ้านเก่าเพื่อมาบวชให้ที่บ้านกลุ่มรุ่นพี่ที่บอกจะมางานบวชก็ไม่มีใครมาอันนี้ผมเข้ามันไกลละติดงานกันผมก็ไม่คิดมากแต่แค่มีความรู้สึกเหงาๆบางบ้างทีอยู่วัดเราก็ทักไปคุยกับเพื่อนรุ่นพี่หลายๆคนช่วงแรกเค้าก็ตอบเราพอผ่านไปหลายๆเดือนทักไปหาไม่อ่านไม่ตอบเราเลยจนเราเริ่มคิดมากว่าทำอะไรผิดปาวลืมบอกนะครับว่าผมบวชเอาพรรษาในใจผมเกิดข้อส่งสัยเลยคิดไร่ไปทีละคนว่าเราเคยทำอะไรไว้รึปาวถามว่ามันก็มีนะครับสิ่งที่ผมทำผิดกับเค้าแต่ก็ไม่ใช่ว่าเค้าไม่เคยทำผิดกับผมเลยอาจเป็นเพราะผมเป็นแค่น้องในกลุ่มจะตัดเมื่อไหร่ก็ได้มังคับระหว่างผมบวชมันเลยทำให้ผมรู้เลยว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่มีอะไรคงที่รวมถึงมิตรภาพทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ผมพยายามคิดแบบนี้ผมจะได้สบายใจ ผมจะยกตัวอย่างสิ่งที่ผมเคยทำผิดกับเพื่อนรุ่นพี่นะครับอยากให้ทุกคนช่วยวิเคาะหน่อยว่าคนอย่างผมเหมาะที่จะมีเพื่อนไหมคับ.
ต้องบอกก่อนนะครับผมเป็นซื่อใช้คำว่าซื่อบื่อเลยก็ได้และเป็นคนพูดเพราะและโตจน24ปีไม่เคยมีแฟนเลยส่วนมากซื้อกินเอาครับละเป็นคนชอบเปย์์เพื่อนเปย์สาวถึงจะไม่ได้รวยแต่หาเงินได้มาก็เลี้ยงเค้าหมด
เพื่อนรุ่นพี่คนแรกผมเคารพเค้ามากเชื่อฟังเค้าหลายอย่างละตามใจดูแลเหมือนพี่ชายแท้ๆเลยครับแต่เรื่องที่ผมไม่ฟังคือผมชอบอารมณ์ร้อนแต่ผมก็ฟังเค้านะเวลาเค้าบอกแค่ผมร้อนกับคนที่ทำกับผมไม่ดีอย่างเช่น มันมาด่าแรงๆหรือมาข่มรังแกผมหรือมันเมินผม ผมก็ค่อยแต่จะไม่ชอบเพราะมันไม่ให้เกลียดผม แต่เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ก็จะบอกยังไงก็คนกลุ่มเดี่ยวกันให้รักกันไว้อันนี้ผมเข้าแต่ผมรักคนที่รักผมดีกว่าเพราะพวกนี้ไม่เคยเห็นหัวผมยุแล้วละเรื่องที่ผมไม่ชอบเมียเพื่อนรุ่นพี่แต่ก็เข้าใจครับแค่อยู่ในใจไม่พูดเพื่อที่ไม่อยากให้เค้าลำบากใจ
ส่วนเพื่อนรุ่นพี่คนที่2เรื่องที่ผมไม่รู้ว่าผิดหรือถูกนะคือเค้ามีแฟนแต่เค้าเลิกกันแล้วละมีแฟนใหม่ไปละแต่ผมไปตามกดไลเค้าบ่อยละพี่เค้าก็บอกกดไลบ่อยนะละเราก็ขอโทดจนเค้าเงียบกระทั่งบล๊อคผมผมเลยไประบายกับเพื่อนพี่เค้าละเค้าบอกเค้าใจผมอยากให้ผมมีแฟนกับเค้ามังเค้าค่อยเชียร์จนผมคุยกับผู้หญิงคุยจนโดนหลอกเอาตังไป1พันละมันบอกมันคิดแค่เพื่อนสรุปเพื่อนรุ่นพี่เกียดผมเพราะผมตามกดไลตามคุยแต่พี่ไอ่คนที่ใหผมจีบเอาไปนอนล่อสะเองคือไม่โกดเพื่อนตัวเองแต่มาโกดน้องอย่างผม
เพื่อนรุ่นพี่คนที่3อันนี้พี่เค้าก็ดีแค่ผิดใจกันนิดหน่อยแต่ผมคิดสะว่าช่างมันให้พี่ที่ผมผมเอารถไปให้เพื่อนรุ่นพี่ทำแต่ทำนิดหน่อยก็นั่งกินเหล้ากับผมละเงินผมไม่พร้อมด้วยเลยทำได้นิดหน่อยจนผ่านมา1ปีหน่อยๆรถก็ไม่เสร็จที่บ้านก็ว่าเพื่อนผมแต่ผมบอกผมผิดเองเพราะผมเอาไปให้เค้าทำแต่พอเอารถกลับผมบอกให้เค้าประกอบรถให้เค้าบอกไม่มีเวลาในใจผมคิดละเวลาที่นั้งกินเหล้าละเพื่อน้องคนนี้ทำให้ไม่ได้หรอผมก็คิดสรุปที่บ้านผมเอารถกลับได้มาเป็นอะไหล่ส่วนๆเค้าก็ไม่รู้อะไหร่ครบไหมอย่างว่าคนแก่เนอะส่วนผมบวชอยู่เลยไปดูไม่ได้แต่ผมโทษที่ตัวเองนะครับแต่ก็แอบคิดเล็กน้อยถ้าพี่เค้าทำเสร็จส่วนไหนละให้เราดูเราก็จะให้ที่ส่วนๆแต่อันนี้จอดไว้คือแบบเสร็จแค่ วาว กับลูกสูบ
ผมเลยคิดเค้าไม่กระตือลือลนที่ทำให้เราเห็นว่าเค้าจะตั้งใจทำให้เราผมบอกเลยเงินผมไม่ถึงจริงแต่ส่วนไหนใช้เท่าไหรบอกจะเอามาจบไปทีละส่วนผมเลยเสียใจนิดๆแต่ก็โทดตัวเองเพราะหมั่นใจเค้ามาก
มีหลายเรื่องนะครับเอาแค่ ค้าวๆ ละผมเป็นเด็กที่ค่อยดูแลรุ่นพี่หลายๆคนเช่นรถใครเสียค่อยไปรับใครเดือดร้อนช่วยได้ตามกำลังละเวลามีปัญหาผมไม่หนีละใช้ง่ายด้วยผมเพื่อนรุ่นพี่ในกลุ่มหรือแถบทุกคนจะแดกจะกิน
ผมเขียนไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะเข้าใจแบบไหนมังคับแต่มันเยอะจนอาจจะอธิบายเพี้ยนก็ได้ทุกวันนี้ผมคิดว่าอยู่คนเดี่ยวก็ได้เหงาๆก็เล่นเกมนานๆค่อยไปเจอดีกว่าแต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมอาจจะบวชต่ออีกพรรษาเพื่อนความสบายใจ