ตามหัวข้อเรื่องเลยค่ะ ทำไมถึงรู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่ที่ที่เราอยู่แล้วสบายใจหรือปลอดภัย กลายเป็นแฟนที่เข้าใจเราและให้กำลังใจเราได้ดีที่สุด ครอบครัวเราไม่เคยเชื่อในตัวเราเลย แต่แฟนกลับเป็นคนที่เชื่อในตัวเรามากกว่าตัวเราสะอีก

กลายเป็นว่าแรงผลักดันของเรามาจากแฟนทั้งหมด ครอบครัวกลายเป็นความรู้สึกที่เราอยู่ด้วยแล้ววรู้สึกว่าไม่มีแรงงผลักดันให้เราเลย ต้องบอกก่อนว่าครอบครัวเราน้อยมากที่จะพูดๆดีกับคนในบ้าน ครอบครัวเป็นคนเสียงดังและพูดหยาบ ผิดแล้วซ้ำเติม บางทีก็ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆหนักสึดคือเรื่องที่เราทำผิดพลาดไปแล้วเค้าก็จะชอบเอามาพูดซ้ำๆ น้อยมากที่จะปลอบใจหรือพูดสั่งสอนดีๆ

เราเลยรู้สึกว่าอยู่กับแฟนแล้วสบายใจกว่า รู้สึกได้ถึงความพยายามของแฟนที่จะเข้าใจเรา อย่างน้อยแฟนก็ไม่เคยซ้ำเติมเราเลย