ทำไมแค่สังคมเราต่างกันถึงต้องเลิกกัน

ผมเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่ได้หรูหราอะไร ไม่ค่อยไปไหนมาไหนไม่ดื่มไม่กิน ไม่ค่อยสรรค์สัน ทำงานเสร็จก็กลับบ้านเลย
ไปพบรักผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ใช่คนไทย รักกันคุยกันตลอด บางทีอาจมีงแล บ้าง ที่บางทีเขากลับดึก แต่เราก็คุยกันผมปรับเปลี่ยนเพื่อเขายอมรับเขา และไม่ว่าเขา อาจจะยังมีงอลอยู่ แต่ในใจเราแค่อยากให้เขาง้อเท่านั้นเอง ผมอาจดูเหมือนเล่นมากไปจนทำให้เขาอึดอัด อันนี้ผมผิดเอง จนวันหนึ่งเขามาบอกว่า ความรู้สึกเขาเปลี่ยนไป เขาอึดอัดที่ว่าผมยอมเขา เขาอึดอัดที่ว่า เขาจะไปเที่ยวแล้วเพียงแค่ว่าผมบอกเดี๋ยวรอนะ ผมยอมรับผมขึงขี้หวงมาก แทบจะ ไม่อยากให้เขาเข้าใกล้ใครเลย แต่ผมก็ไม่ได้ทำนะ ผมก็เก็บมัน อันไหน เราไม่โอเคเราก็บอกเขาเราไม่เคยเอาระวาทใส่ใครเลย เรายอมรับในสิ่งที่เขาเป็นทุกอย่าง อันไหนเขาไม่ชอบเรายอมเปลี่ยนให้ อาจมีพลาดบ้าง แต่เราทำให้เขาได้ เราพยายามรักษาเขาพยายามจะดูแลเขาให้ดีที่สุด แต่ทำไมมันกลับออกมา เป็นอีกแบบ ผมทำตัวไม่ถูกเลย ว่าจะไปยังไงต่อ ผมผิดผมพลาดเอง