แฮมเตอร์….สามขา

สวัสดีค่ะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราแอบเสียใจมากๆเลยมันคงเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่มากและเป็นครั้งแรกที่เราได้เริ่มเลี้ยงหนูแฮมเตอร์และเป็นครั้งแรกเหมือนกันที่หนูแฮมเตอร์สามขา.......หนูแฮมเตอร์เราชื่อว่า เปียกปูน ตอนนี้เปียกปูนอยู่กับเรามาได้ประมาณ1ปี5เดือนแล้วก็เกือบจะ2ปีแล้วล่ะตอนนี้เราคิดแต่ว่าจะพยายามเลี้ยงเปียกปูนให้ได้ดีที่สุด หาซื้อขนม ไม้ไว้แทะฟัน ในน้ำ ดูแลเปลี่ยนกรงให้บางครั้งก็ล้างกรงให้ดูสะอาดเสมอ.....แต่แล้วก็มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น.......เมื่อหลายวันที่ผ่านมาเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เลยมาดูกรงหนูแฮมเตอร์.....แล้วพบว่าตัวเปียกปูนหัวห้อยลงขาติดอยู่ที่กรง....แต่ตอนนั้นเราก็ไม่เห็นหรอกว่าขาติดเห็นเพียงแต่ตัวเปียกปูนห้อยอยู่เราพยายามเรียก.....แต่โชคดีที่เปียกปูนขยับตัวเราดีใจมาก.....และตอนนั้นก็พบว่าขาเปียกปูนติดกับกรง......และก็เห็นว่าเหมือนขาก็จะขาดและก็มีคราบเลือดแห้งติดอยู่เราก็พยายามเอาขาเปียกปูนออกแต่เปียกปูนก็คงเจ็บมาก.......แต่เราก็ไม่รู้เลยว่าเปียกปูนเจ็บมากแค่ไหน.....เราใจฟูตรงที่เห็นเปียกปูนเดินได้และก็คงแบกรับความเจ็บไว้........แต่เราคิดว่าเปียกปูนน่าติดตั้งแต่ตอนกลางคืนและขาที่เหมือนจะขาดก็คงเป็นเพราะเปียกปูนพยายามเอาตัวเองออกแต่มันคงติดแล้วออกไม่ได้ทำให้เปียกปูนห้อยตัวไว้.......พอเราพบว่าเปียกปูนขาจะขาดเราก็รีบไปบอกแม่ว่าให้พาเปียกปูนไปหาหมอ........แต่ติดที่โรงพยาบาลสัตว์เปิด08:30-09:00แต่เราเห็นเปียกปูนเจ็บตั้งแต่ตอน06:00กว่าๆแล้วค่ะ..พอใกล้เวลาเราก็รีบพาไปหาหมอ.....แต่โรงพยาบาลนี้เหมือนเขาไม่รับรักษาแฮมเตอร์เขาเลยแนะนำไปอีกโรงพยาบาลหนึ่งซึ่งราคาแพงเราสู้ไม่ไหวเราพยายามหาๆที่ไหนบ้างที่รับรักษาแฮมเตอร์แต่แถวบ้านเร่ไม่มีเลย......และมันตรงกับวันที่เราต้องไปต่างจังหวัด.....แต่ระหว่างที่พาเปียกปูนกลับเพราะหาหมอที่รักษาไม่มีเราก็เห็นน้องพยายามเดินเราก็ถามแต่พี่เขาก็บอกว่ามันไม่เป็น.....แต่ตอนนั้นเราเผื่อใจไว้แล้วเพราะว่าหาหมอแล้วมันไม่มีที่ไหนรับรักษาแฮมเตอร์....และมีก็มีในเมืองเลยเราก็คิดว่าให้มันรักษาตัวเองโดยการเลียแผล....สำหรับเราเราคงคิดว่าวิธีที่ให้เปียกปูนเขารักษาตัวเองมันคงอาจจะผิดแต่ระหว่างที่ให้เขารักษาตัวเองเราภาวนาและตลอดทำยังไงก็ได้ขอให้แผลติดเชื้อ...........หลังจากนั้นเราก็ให้คนที่บ้านช่วยดูอาการคอยให้อาหาร.......แต่ตอนเราก็ไปต่างจังหวัดไปเที่ยวไปทริปตอนแรกเรากะว่าไป3วันที่ไหนได้รวมแล้ว4วันระหว่างนั้นเราก็คอยโทรถามที่บ้านและบอกว่าให้อาหารหนูแฮมเตอร์ด้วยนะระหว่างที่อยู่ต่างจังหวัดเราอยากกลับบ้านมากๆเพราะห่างบ้านมาหลายวนแล้ว.....แล้วก็ห่วงหนูแฮมเตอร์.....พอถึงวันกลับเราดีใจมาก....เรากลับมารีบเก็บของแล้วมาดูแฮมเตอค์ปรากฏว่าขาดน้องหลุดไป....เราเลยรีบไปหาอ่านในอินเตอร์เน็ตเป็นเหตุการ์ณคล้ายกับเรา.....เราคิดว่าแฮมเตอร์น่าจะเลียแผลและกัดขาตัวเองจนหลุดไปและเราก็พบว่าขาน้องหลุดแผลแห้งสนิท.....แต่ต่อจากนี้เปียกปูนก็มีแค่สามขาเรารู้สึกผิดมากๆเพราะตอนเราได้น้องมาน้องร่างกายครบถ้วนอุดมสมบูรณ์เราได้น้องมาจากงานเกษตรแฟร์ตอนนี้เปียกยังคงกินได้เดินได้นอนได้ปกติ....และที่สำคัญเปียกปูนรักษาตัวเองจนหายและกลับมาปีนกรงได้อีก.....และหลังจากนี้ทุกครั้งที่เปียกปูนปีนกรงจะอยู่ในสายตาเราตลอดเราจะดูเปียกปูนให้ดีที่สุดไม่รู้เลยว่าตอนที่ขาติดเกือบขาดเปียกปูนเจ็บมากขนาดไหนไม่รู้เลยว่าเปียกปูนต้องการอะไรไหมนะตอนนั้นหลังจากนี้ไม่ว่าเปียกปูนจะมีแค่สามขาแต่เปียกปูนก็ทำให้เห็นเปียกปูนยังเล่นยังกินยังเดินอยู่ในกรงอได้ย่างดีอาจจะยังเดินไม่ถนัดและเราคงต้องให้เวลาเขาและต่อจากนี้เราจะดูแลเปียกปูนให้ดีที่สุดเพราะว่าเปียกปูนคือหนูแฮมเตอร์ที่เราดลี้ยงเรารักและผูกพันกับเปียกปูนมาก...ตอนที่เราเห็นเปียกปูนมีสามขาเราแทบจะร้องไห้ออกมามันเป็นความผิดเราเองที่เราดูและเขาไม่มีจนเขาต้องมีสามขาน้ำตามันจะไหลเราสงสารเขามากๆเราไม่รูเลยเขาเจ็บปวดมากไหมแต่ตอนนี้เราเห็นเขาเดินเขากินเราก็อุ่นใจขึ้นที่เขายังอยู่กับเราและขอให้อยู่กับเรานานที่สุด......รักมากที่สุดเลยเปียกปูน.........เธอเก่งที่สุดในโลกเลยเปียกปูน