คือมันเป็นเรื่องที่เราอยากระบายมากเลยค่ะ เรื่องมันเรึ่มที่ตอนเราเกิดเเม่เรายังเรียนอยู่ป.ว.ช ค่ะ ยายก็ทำงาน ตาก็ด้วย เลยเอาเรามาฝากเลี้ยงกับพี่สาวยายค่ะ พี่สาวยายเรามีสามีอยู่เเล้ว เเละพอรู้อีกทีเราก็เรียกพี่สาวยายกับเเฟนเขาว่า พ่อกับเเม่ เราติดพวกเขามาก เราเลยได้เรียนเเถวบ้านคนที่เราเรียกว่าพ่อเเม่ค่ะ พอปิดเทอมเราก็ไปบ้ายยายกับตา ซึ่งเวลาปิดเทอมเเล้วเราต้องไปบ้านยาย เราร้องไห้ไม่อยากไปทุกครั้งเลย เเต่พอเราขึ้นม.1 (ปัจจุบัน) เราต้องไปเรียนรร.ใหม่เเละอยู่บ้านยายกับตาเเทน เราเสียใจมาก เพราะปกติเราจะได้ใช้เวลาที่บ้านพ่อเเม่ที่ไม่เเท้เยอะกว่าค่ะ พอเราอยู่บ้านตายาย จนปิดเทอม1 เเล้วเราก็มาบ้านพ่อเเม่ไม่เเท้ ซึ่งเหมือนรร.เล่นตลกกับเรารร.เราปิดเทอมเเค่2อาทิตตอนนี้รร.ใกล้จะเปิดเทอมเเล้วเราต้องกลับบ้านยายกับตาเเล้วค่ะ เราเสียใจมากร้องไห้ไม่หยุดเลย เเละเหมือนปิดเทอมใหญ่เราก็จะไม่ได้มาบ้านพ่อเเม่ไม่เเท้เเล้วค่ะ เพราะป้าเราให้เราเรียนพิเศษ ตอนนี้เรากำลังจะกลับบ้านยายค่ะ เพราะใกล้เปิดเทอม2 เเล้ว เราควรทำยังไงดีคะ