ความรู้สึกแบบนี้เป็นกันทุกคนไหมคะ หรือเราควรพบจิตแพทย์

ช่วงหลายเดือนที่ผ่านชีวิตเราเหมือนหยุดนิ่งไปเลยค่ะ อยู่ในบรรยากาศเดิมๆทำอะไรเดิมๆแต่เราไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาของเราเท่าไหร่ เราทำงานฟรีแลนซ์รายได้พอเลี้ยงชีพได้ไม่ขัดสนอะไร ส่วนใหญ่เราจะใช้ชีวิตอยู่ในห้อง สั่งเดริเวอร์รี่ ออกไปข้างนอกบ้างบางครั้ง นิสัยเดิมเป็นอินโทรเวิทร์ประมาณหนึ่งเลยค่ะ

แต่สองสามเดือนที่ผ่านมานี้ความสุขของเรามันลดน้อยลงจนเรารู้สึกเหมือนมันว่างเปล่าค่อนไปทางอมลูกอมโศกเลยหละค่ะ มีความคิดด้านลบเข้ามาในหัวของเราตลอดเวลา มันเหมือนคนที่คิดฟุ้งซ่าน ยกตัวอย่างเช่น เราไอเพราะช่วงนี้ฝนตกอากาศชื้นก็คิดไปถึงโรคอะไรที่มันร้ายแรง เลื่อนเจอข่าวลบๆก็คิดว่าตัวเองจะเป็นรึป่าว  เราคิดถึงอนาคตว่าจะเป็นยังไงคิดไปต่างๆนาๆ เรารู้สึกตัวเองพลังงานน้อยมากๆเลยค่ะเหนื่อยมากแต่ละวันทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานออกแรงอะไรมากมาย ต่อให้เราจะพยายามรีแลกซ์ หาอะไรที่ชอบทำกลับรู้สึกเหมือนมีความสุขไม่สุดเลยค่ะ  
ยิ่งวันไหนที่ต้องออกไปข้างนอกจะเหนื่อยมากๆเหนื่อยจนไม่อยากทำงาน ไม่อยากทำอะไรเลยแค่กินก็ไม่อยากกินแล้วค่ะ อยากนอนเฉยๆ อะไรที่ชอบทำทำแล้วก็ไม่มีความสุข

เราเคยไปเจอคำหนึ่งที่รู้สึกว่ามันจริงมากๆคือ "เหมือนต่อมของความสุขถูกผ่าตัดออกไป" เรารู้สึกแบบนี้เลยค่ะเป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว

เราไม่รู้จะปรึกษาใครดี พูดกับใครก็ได้คำตอบเหมือนๆกัน สู้ๆ พักผ่อนๆ เคยโทรไปหากรมสุขภาพจิตหลายครั้งแล้วค่ะแต่ไม่เคยจะรับสายสักครั้ง

เราควรจะทำยังไงดีค่ะ

(เมื่อ2ปีก่อนเราเคยเป็นโรคซึมเศร้า และเข้ารับการรักษาแล้วค่ะ)