เริ่มว่างก็เลยมาเล่ากันต่อค่ะ
ตั้งแต่ที่เรารู้ว่ามีผู้หญิงผูกคอตายที่บ้าน ลืมบอกไปว่า she ผูกคอตายเพราะผิดหวังในเรื่องความรัก น่าสงสารจัง มิน่าเถึงว่าเราก็ออกหน้าตาดี๊ดี มีคนมาจีบตลอด หัวกระไดไม่แห้งว่างั้น แต่...แต่ รักใครก็จะคบไม่ได้นาน ก็ต้องมีอันเลิกกันไป เฮ้ออออออ
ปกติเราไปนอนเบียดกับน้องชาย และพี่ชายที่ชั้น 2 ใครจะกล้านอนคนเดียว โดนอำเกือบทุกคืน พอเราเริ่มเรียนมหาลัย ก็มีลูกพี่ลูกน้องเป็นเด็กผู้หญิงมาขออาศัยอยู่ด้วยสักพัก ระหว่างรอซื้อบ้านใหม่ เราเลยย้ายกลับมานอนห้องตัวเองที่ชั้น 3 เพราะมีน้องมานอนเป็นเพื่อนแล้ว เย้ๆๆๆ คืนแรกที่นอนก็โดนรับน้องซะล่ะ หุ...หุ...หุ เราจำไม่ได้ว่า ช่วงเที่ยงคืน หรือตีหนึ่ง ระหว่างที่นอนหลับกันอยู่ มีเสียงเคาะประตู 2-3 ครั้ง สำหรับเราคือ....ชินแล้วจ้า แต่น้องสิไม่ชิน ถามเราว่าพี่คะได้ยินเสียงเคาะประตูไหมคะ เราก็ตอบสั้นๆว่า อื้มมมม แล้วเลยก็โชว์พราวไปเปิดประตู ให้รู้เจ๊อ่ะ ใจถึงพึ่งได้ ไม่กลัวๆๆๆๆ พอเปิดประตูก็ มีแต่ความว่างเปล่า น้องก็แอบทำหน้าเหวอเล็กน้อย ถึงปานกลาง แล้วบทสนทนาต่างๆก็จบ แยกย้ายกันนอน เราก็ได้แต่หวังว่าน้องคงจะเข้าโหมดเคยชินในไม่ช้า น้องมาอยู่ด้วยไม่นานก็จากไป เราเลยไปสถิตย์อยู่ ชั้น 2 ที่ห้องพี่ชาย-น้องชายเช่นเดิม
ต่อมาน้องชายก็ entrance ติดที่ ม.สงขลา มาทิ้งพี่สาวไปอีก ตอนนี้ก็เหลือแต่พี่ชายที่วันๆไม่ค่อยจะกลับบ้าน ติดสาวนะสิ เราเลยต้องกลับไปนอนห้องตัวเองที่ชั้น 3 หลังๆก็โดนผีอำน้อยลงบ้าง เริ่มดูแลเราบ้าง คืนไหนนอนไม่ปิดไฟ ก็ช่วยปิดให้น่ารักเกิ๊นนนนน มีครั้งหนึ่งเคยทำต่างหูเพชรหายไป 1 ข้าง กลัวแม่ด่ามากๆ คิดๆเครียดๆจนเผลอหลับไปแล้วก็ได้ยินเสียงว่าของที่หายอยู่มหาลัย แถวกึ่งหลับกึ่งตื่น พอเช้าวันรุ่งขึ้นเราก็รีบไปมหาลัยแต่เช้า เดินหาแถวบันไดซึ่งคิดว่าไม่น่าจะเจอ ต่างหูเพชรเม็ดน้อยนึ่ง พอเดินขึ้นไปถึงบันไดที่ต่อระหว่างชั้น 2 กับ 3 ตาเหลือบไปมองที่มุม เห็นอะไรแว๊บวับๆ เจอะ..เจอต่างหูจ้า เราได้แต่อุทานเบาๆ โอ้แม่เจ้าาาาาพี่ผีช่วยชีวิตไม่โดนแม่ด่าแล้วววว
วันคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเราเรียนปีสุดท้าย และเทอมสุดท้ายยยยที่มหาลัย ในที่สุดก็ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค๊าซะที อายุมากกว่าเรา 1 ปี เรียนจบและทำงานแล้ว คุณแฟนก็จะมาหาที่บ้านวันเสาร์ อาทิตย์ วันนั้นเป็นบ่ายวันเสาร์คุณแฟนไปเตะบอลกับเพื่อนมา พอมาถึงที่บ้านเราก็บ่นเหนื่อยและเพลียมาก เราเลยบอกให้ขึ้นไปนอนห้องนอนรับแขกชั้น 2 ส่วนตัวเรานั่งดู tv. อยู่ข้างล่าง คุณแฟนขึ้นไปไม่ถึง 10 นาทีเผ่นแน่บลงมาข้างล่างทันที คุณแฟนบอกนอนๆอยู่ก็เหมือนมีคนเอาหน้ามาใกล้ๆ ครั้งแรกก็นึกว่าฝัน พออีกครั้งลืมตาขึ้นมาดู แล้วเตียงที่นอนฝั่งนั้นก็ยุบลงไป อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องโกยแล้วโยม ตั้งวันนั้นคุณแฟนก็ไม่เคยมานอนเล่นอีกเลย
คืนวันก่อนรับปริญญา แก็งค์เพื่อนสนิทที่มหาลัย 5-6 คนก็ขอมานอนที่บ้านเรา จะติดรถเราไปงานพิธีรับปริญญาแต่เช้ามืด เพราะเราเป็นคนเดียวที่มีรถขับ
พี่ผีมักออกมาต้อนรับแขกที่มาเยี่ยมเยียนเสมอ มาเคาะห้องกันรัวๆ อีเพื่อนก็กรี๊ดกราดกันไป เพื่อนๆบอกว่าครั้งเดียวเข็ดไม่มาอีกแล้ว พอกันทีไม่ได้หลับได้นอน ยังถามเราอีกว่าอยุ่ไปได้ยังไง เราก็บอกเพื่อนว่าอยู่มันไปแบบนี้แหล่ะ555
หลังจากเรียนจบก็ไปทำงานที่บริษัทหลักทรัพย์ ตอนนั้นความรักก็ระหองระแหง ในที่สุดก็อกหักอีกครั้ง แต่เรื่องเงิน หรือเรื่องโชคต่างๆตรงข้ามมากๆ
อย่างนี้เองเค้าถึงบอกกันว่าคนเราถ้า lucky in game จะไม่ lucky in love ปีนั้นที่เข้าไปบรษัทแจกโบนัท 12 เดือนจ้าาาา เป็นที่หือหามากๆๆเพราะเป็นครั้งแรกที่แจกเยอะขนาดนี้ และคิดว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเช่นกัน เพราะหลังจากนั้นอีก 2-3 ปีก็เกิดวิกฤตต้มยำกุ้ง
พออกหักก็ไม่อยากอยู่แล้วเมืองไทย go inter ดีกว่าเรา พอดีลูกป้าก็กำลังจะไปเรียนต่อพอดีเลยได้ไปด้วยกันที่ BOSTON ช่วงแรกไปอยู่ Dorm ก็ไม่มีอะไร พอเริ่มปีกกล้าขาแข็งก็ชวนน้องออกไปหา apartment อยู่กันดีกว่าถูกว่าอยู่ที่ Dorm ในที่สุดก็ได้ที่ถูกและดี เป็น apartment ที่ติดสุสาน
ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ คือ เนื่องจากได้ห้องใหม่ ก็ต้องไปหา furniture ใหม่ ก็จะไปซื้อมือสองต่อจากพวกที่จะกลับประเทศตัวเอง
เลยเหมามาหมด ทีวี โต๊ะ ชั้นวาง เตียง ตอนเลือกตาก็ไปสะดุดกับภาพ ภาพหนึ่งเหมือนต้องมนต์ เจ้าของบอกว่า ยกให้เพราะเหมา fur ไปเยอะ ภาพนี้แถมๆๆให้นะ ของฟรีมีหรือจะพลาด พอกลับมาก็ขนของพร้อมภาพ มาตกแต่งห้อง ตรงหัวเตียงเรามีเครื่อง heater เราเอาภาพวางบนนั้น จากนั้นก็ทำอาหารเลี้ยงเพื่อนที่อุตส่าห์ช่วยขนของ เพื่อนต่างชาติคนนั้นมองภาพ แล้วก็บอกกับเราว่า ภาพนี้มันแปลกๆนะ เราบอกเพื่อนว่าคิดไปเอง มันเหมาะกับห้องสีขาวแบบนี้
ภาพเป็นเหมือนสีแดงสาดไปทั่ว พองานเลี้ยงเลิกราก็แยกย้ายกลับบ้าน คืนนั้น...... เดี๋ยวมาต่อนะ
เรื่องเล่าของคนเคยเจอผี ตอนที่ 2
ตั้งแต่ที่เรารู้ว่ามีผู้หญิงผูกคอตายที่บ้าน ลืมบอกไปว่า she ผูกคอตายเพราะผิดหวังในเรื่องความรัก น่าสงสารจัง มิน่าเถึงว่าเราก็ออกหน้าตาดี๊ดี มีคนมาจีบตลอด หัวกระไดไม่แห้งว่างั้น แต่...แต่ รักใครก็จะคบไม่ได้นาน ก็ต้องมีอันเลิกกันไป เฮ้ออออออ
ปกติเราไปนอนเบียดกับน้องชาย และพี่ชายที่ชั้น 2 ใครจะกล้านอนคนเดียว โดนอำเกือบทุกคืน พอเราเริ่มเรียนมหาลัย ก็มีลูกพี่ลูกน้องเป็นเด็กผู้หญิงมาขออาศัยอยู่ด้วยสักพัก ระหว่างรอซื้อบ้านใหม่ เราเลยย้ายกลับมานอนห้องตัวเองที่ชั้น 3 เพราะมีน้องมานอนเป็นเพื่อนแล้ว เย้ๆๆๆ คืนแรกที่นอนก็โดนรับน้องซะล่ะ หุ...หุ...หุ เราจำไม่ได้ว่า ช่วงเที่ยงคืน หรือตีหนึ่ง ระหว่างที่นอนหลับกันอยู่ มีเสียงเคาะประตู 2-3 ครั้ง สำหรับเราคือ....ชินแล้วจ้า แต่น้องสิไม่ชิน ถามเราว่าพี่คะได้ยินเสียงเคาะประตูไหมคะ เราก็ตอบสั้นๆว่า อื้มมมม แล้วเลยก็โชว์พราวไปเปิดประตู ให้รู้เจ๊อ่ะ ใจถึงพึ่งได้ ไม่กลัวๆๆๆๆ พอเปิดประตูก็ มีแต่ความว่างเปล่า น้องก็แอบทำหน้าเหวอเล็กน้อย ถึงปานกลาง แล้วบทสนทนาต่างๆก็จบ แยกย้ายกันนอน เราก็ได้แต่หวังว่าน้องคงจะเข้าโหมดเคยชินในไม่ช้า น้องมาอยู่ด้วยไม่นานก็จากไป เราเลยไปสถิตย์อยู่ ชั้น 2 ที่ห้องพี่ชาย-น้องชายเช่นเดิม
ต่อมาน้องชายก็ entrance ติดที่ ม.สงขลา มาทิ้งพี่สาวไปอีก ตอนนี้ก็เหลือแต่พี่ชายที่วันๆไม่ค่อยจะกลับบ้าน ติดสาวนะสิ เราเลยต้องกลับไปนอนห้องตัวเองที่ชั้น 3 หลังๆก็โดนผีอำน้อยลงบ้าง เริ่มดูแลเราบ้าง คืนไหนนอนไม่ปิดไฟ ก็ช่วยปิดให้น่ารักเกิ๊นนนนน มีครั้งหนึ่งเคยทำต่างหูเพชรหายไป 1 ข้าง กลัวแม่ด่ามากๆ คิดๆเครียดๆจนเผลอหลับไปแล้วก็ได้ยินเสียงว่าของที่หายอยู่มหาลัย แถวกึ่งหลับกึ่งตื่น พอเช้าวันรุ่งขึ้นเราก็รีบไปมหาลัยแต่เช้า เดินหาแถวบันไดซึ่งคิดว่าไม่น่าจะเจอ ต่างหูเพชรเม็ดน้อยนึ่ง พอเดินขึ้นไปถึงบันไดที่ต่อระหว่างชั้น 2 กับ 3 ตาเหลือบไปมองที่มุม เห็นอะไรแว๊บวับๆ เจอะ..เจอต่างหูจ้า เราได้แต่อุทานเบาๆ โอ้แม่เจ้าาาาาพี่ผีช่วยชีวิตไม่โดนแม่ด่าแล้วววว
วันคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนเราเรียนปีสุดท้าย และเทอมสุดท้ายยยยที่มหาลัย ในที่สุดก็ได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเค๊าซะที อายุมากกว่าเรา 1 ปี เรียนจบและทำงานแล้ว คุณแฟนก็จะมาหาที่บ้านวันเสาร์ อาทิตย์ วันนั้นเป็นบ่ายวันเสาร์คุณแฟนไปเตะบอลกับเพื่อนมา พอมาถึงที่บ้านเราก็บ่นเหนื่อยและเพลียมาก เราเลยบอกให้ขึ้นไปนอนห้องนอนรับแขกชั้น 2 ส่วนตัวเรานั่งดู tv. อยู่ข้างล่าง คุณแฟนขึ้นไปไม่ถึง 10 นาทีเผ่นแน่บลงมาข้างล่างทันที คุณแฟนบอกนอนๆอยู่ก็เหมือนมีคนเอาหน้ามาใกล้ๆ ครั้งแรกก็นึกว่าฝัน พออีกครั้งลืมตาขึ้นมาดู แล้วเตียงที่นอนฝั่งนั้นก็ยุบลงไป อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องโกยแล้วโยม ตั้งวันนั้นคุณแฟนก็ไม่เคยมานอนเล่นอีกเลย
คืนวันก่อนรับปริญญา แก็งค์เพื่อนสนิทที่มหาลัย 5-6 คนก็ขอมานอนที่บ้านเรา จะติดรถเราไปงานพิธีรับปริญญาแต่เช้ามืด เพราะเราเป็นคนเดียวที่มีรถขับ
พี่ผีมักออกมาต้อนรับแขกที่มาเยี่ยมเยียนเสมอ มาเคาะห้องกันรัวๆ อีเพื่อนก็กรี๊ดกราดกันไป เพื่อนๆบอกว่าครั้งเดียวเข็ดไม่มาอีกแล้ว พอกันทีไม่ได้หลับได้นอน ยังถามเราอีกว่าอยุ่ไปได้ยังไง เราก็บอกเพื่อนว่าอยู่มันไปแบบนี้แหล่ะ555
หลังจากเรียนจบก็ไปทำงานที่บริษัทหลักทรัพย์ ตอนนั้นความรักก็ระหองระแหง ในที่สุดก็อกหักอีกครั้ง แต่เรื่องเงิน หรือเรื่องโชคต่างๆตรงข้ามมากๆ
อย่างนี้เองเค้าถึงบอกกันว่าคนเราถ้า lucky in game จะไม่ lucky in love ปีนั้นที่เข้าไปบรษัทแจกโบนัท 12 เดือนจ้าาาา เป็นที่หือหามากๆๆเพราะเป็นครั้งแรกที่แจกเยอะขนาดนี้ และคิดว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเช่นกัน เพราะหลังจากนั้นอีก 2-3 ปีก็เกิดวิกฤตต้มยำกุ้ง
พออกหักก็ไม่อยากอยู่แล้วเมืองไทย go inter ดีกว่าเรา พอดีลูกป้าก็กำลังจะไปเรียนต่อพอดีเลยได้ไปด้วยกันที่ BOSTON ช่วงแรกไปอยู่ Dorm ก็ไม่มีอะไร พอเริ่มปีกกล้าขาแข็งก็ชวนน้องออกไปหา apartment อยู่กันดีกว่าถูกว่าอยู่ที่ Dorm ในที่สุดก็ได้ที่ถูกและดี เป็น apartment ที่ติดสุสาน
ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร ประเด็นมันอยู่ตรงนี้ คือ เนื่องจากได้ห้องใหม่ ก็ต้องไปหา furniture ใหม่ ก็จะไปซื้อมือสองต่อจากพวกที่จะกลับประเทศตัวเอง
เลยเหมามาหมด ทีวี โต๊ะ ชั้นวาง เตียง ตอนเลือกตาก็ไปสะดุดกับภาพ ภาพหนึ่งเหมือนต้องมนต์ เจ้าของบอกว่า ยกให้เพราะเหมา fur ไปเยอะ ภาพนี้แถมๆๆให้นะ ของฟรีมีหรือจะพลาด พอกลับมาก็ขนของพร้อมภาพ มาตกแต่งห้อง ตรงหัวเตียงเรามีเครื่อง heater เราเอาภาพวางบนนั้น จากนั้นก็ทำอาหารเลี้ยงเพื่อนที่อุตส่าห์ช่วยขนของ เพื่อนต่างชาติคนนั้นมองภาพ แล้วก็บอกกับเราว่า ภาพนี้มันแปลกๆนะ เราบอกเพื่อนว่าคิดไปเอง มันเหมาะกับห้องสีขาวแบบนี้
ภาพเป็นเหมือนสีแดงสาดไปทั่ว พองานเลี้ยงเลิกราก็แยกย้ายกลับบ้าน คืนนั้น...... เดี๋ยวมาต่อนะ