ส่วนตัวผมอายุ 24 / แฟนอายุ25 (ใกล้จะ26) คบกันมา 1.8ปีแล้ว รู้จักกันมา2 ปี ผมเป็นคนแรกของเขาแทบจะทุกเรื่องๆเลย
** ซึ่งตอนนี้เราจบสถานะ”แฟน” กันด้วยดี ด้วยความเข้าใจ แบบจำยอม เราต่างไม่ได้อยากเลิกกันเลยครับ🥲**
อยากทราบความคิดเห็นหลายๆคน มาแนะนำ สอน บอกอะไรให้ผมทีก็ได้ครับ
- เรื่องมีอยู่แฟนว่าไปเรียนต่อ ตปท 6เดือน (ตอนนี้5เดือนแล้ว แล้วมีแพลนจะต่อวีซ่าไปอีก 1.6ปี แล้วจะกลับไทยแน่นอน)
ตกผลึกกันแล้ว เขารักผมน้อยลง+หลายอย่างๆ ไปอยู่ ตปท คนเดียว มันมีทุกรสชาติความเจ็บปวดให้กับคนเริ่มใหม่ที่นู่นจริงๆครับ เขารู้สึกผิดกับมาก ผมก็เข้าใจเขา ก็ปลอบกันไปว่าไม่ใช่ความผิดใคร
-จนได้บทสรุปคุยกันว่า จะลดสถานะลงมาเป็น “เพื่อนหรือคนรู้ใจ” แทน เราทั้งคู่ไม่ได้อยากเลิกกันเลยแต่จังหวะชีวิต อนาคต มันต้องเลือก เขาก็ถามอยู่นะว่า “ ถ้าเขาอยู่ต่อไปอีก1 ปี จะไม่ตามมาอยู่ด้วยกันจริงๆหรอ” ผมอยากไปมากนะแต่ติดหลายอย่างเลย ผมอยากตามไปเรียนกับเขานะ แต่ statment ผมคงไม่พอผ่าน การงานผมก็ว่างมา1ปี เพราะเพิ่งออกกรมทหารมา และเพราะผมไม่ได้วางแผนมาก่อน ใช้เงินก้อนซื้อบ้านไปหมดแล้ว คงเหลือแต่ Work and Holiday ที่ยังมีหวัง ต้องไปจับฉลากแข่งกับคน 2,000 คนมั้งครับ แต่ถ้าไม่ไปแล้วก็อาจจะไม่รู้สึกกับผมเหมือนเดิมก็ได้ เพราะ ตปท. มันต้องหาเงินตลอดเวลา คงไม่ค่อยมีเวลากับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ พวกเราไม่ได้มีฐานะร่ำรวยครับ
- เขาก็ไม่อยากกั๊กผมไว้ เขาจึงยอมลดสถานะด้วย อนาคตข้างหน้าเราก็ไม่ได้รู้ใจกันขนาดนั้นเกือบ2ปี ว่าเราแต่ละคนจะเป็นอย่างไรกันบ้าง แต่ถ้าให้ผมตอบตอนนี้ผมคงบอกได้แค่ สัญญากับตัวเองว่าผมจะรอเขา จนกว่าเขาจะกลับไทย แล้วไปจีบเขาใหม่ (ก็คุยกันแล้วว่าอนาคตถ้าเรายังรู้สึกดีต่อกันอยู่ เราก็อาจกลับมาคบกันใหม่ได้ ถ้าแต่ละคนยังไม่มีใคร)
- ช่วงนี้ผมก็คงทักไปคุยถามไถ่ทุกวันๆ เขาก็คุยด้วยเหมือนเดิม แค่ไม่มาบอกรักและคิดถึงแล้ว มีแต่สติกเกอร์/ เราตกลงไว้ว่าผมจะส่งรูปแมวที่บ้านผมให้เขาดูทุกวันไม่ขาดเลย
สรุปแล้ว พวกเรา2คนก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาอีก2 ปีแต่ละคนจะเป็นคนแบบไหนกันแล้ว
ผมรู้นะครับว่าผมควรทำตัวยังไงให้มีความสุข แต่ที่กลัวคือ ถ้าผมเด็ดขาดเมือไหร่แล้ว ผมมูฟออนไวมาก เข้าใจว่าชีวิตไม่ควรผูกไว้ที่ใคร แต่ทำยังไงดีผมรักเขามาก รักครั้งนี้เป็นรักที่สงบสบายมากๆ ไม่ได้แย่เหมือนกับรักครั้งก่อนๆของผม ผมแค่ไม่อยากเสียเขาไป
ขอบคุณทุกคำพูดและคำเตือนสติและคำสอน นะครับ🙏🏽
ทุกๆคนว่าเราจะยังสามารถรอหรือรู้สึกดีและรักอยู่ต่อคนหนึ่งได้ถึง 2ปี ไหมครับ ?
** ซึ่งตอนนี้เราจบสถานะ”แฟน” กันด้วยดี ด้วยความเข้าใจ แบบจำยอม เราต่างไม่ได้อยากเลิกกันเลยครับ🥲**
อยากทราบความคิดเห็นหลายๆคน มาแนะนำ สอน บอกอะไรให้ผมทีก็ได้ครับ
- เรื่องมีอยู่แฟนว่าไปเรียนต่อ ตปท 6เดือน (ตอนนี้5เดือนแล้ว แล้วมีแพลนจะต่อวีซ่าไปอีก 1.6ปี แล้วจะกลับไทยแน่นอน)
ตกผลึกกันแล้ว เขารักผมน้อยลง+หลายอย่างๆ ไปอยู่ ตปท คนเดียว มันมีทุกรสชาติความเจ็บปวดให้กับคนเริ่มใหม่ที่นู่นจริงๆครับ เขารู้สึกผิดกับมาก ผมก็เข้าใจเขา ก็ปลอบกันไปว่าไม่ใช่ความผิดใคร
-จนได้บทสรุปคุยกันว่า จะลดสถานะลงมาเป็น “เพื่อนหรือคนรู้ใจ” แทน เราทั้งคู่ไม่ได้อยากเลิกกันเลยแต่จังหวะชีวิต อนาคต มันต้องเลือก เขาก็ถามอยู่นะว่า “ ถ้าเขาอยู่ต่อไปอีก1 ปี จะไม่ตามมาอยู่ด้วยกันจริงๆหรอ” ผมอยากไปมากนะแต่ติดหลายอย่างเลย ผมอยากตามไปเรียนกับเขานะ แต่ statment ผมคงไม่พอผ่าน การงานผมก็ว่างมา1ปี เพราะเพิ่งออกกรมทหารมา และเพราะผมไม่ได้วางแผนมาก่อน ใช้เงินก้อนซื้อบ้านไปหมดแล้ว คงเหลือแต่ Work and Holiday ที่ยังมีหวัง ต้องไปจับฉลากแข่งกับคน 2,000 คนมั้งครับ แต่ถ้าไม่ไปแล้วก็อาจจะไม่รู้สึกกับผมเหมือนเดิมก็ได้ เพราะ ตปท. มันต้องหาเงินตลอดเวลา คงไม่ค่อยมีเวลากับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ พวกเราไม่ได้มีฐานะร่ำรวยครับ
- เขาก็ไม่อยากกั๊กผมไว้ เขาจึงยอมลดสถานะด้วย อนาคตข้างหน้าเราก็ไม่ได้รู้ใจกันขนาดนั้นเกือบ2ปี ว่าเราแต่ละคนจะเป็นอย่างไรกันบ้าง แต่ถ้าให้ผมตอบตอนนี้ผมคงบอกได้แค่ สัญญากับตัวเองว่าผมจะรอเขา จนกว่าเขาจะกลับไทย แล้วไปจีบเขาใหม่ (ก็คุยกันแล้วว่าอนาคตถ้าเรายังรู้สึกดีต่อกันอยู่ เราก็อาจกลับมาคบกันใหม่ได้ ถ้าแต่ละคนยังไม่มีใคร)
- ช่วงนี้ผมก็คงทักไปคุยถามไถ่ทุกวันๆ เขาก็คุยด้วยเหมือนเดิม แค่ไม่มาบอกรักและคิดถึงแล้ว มีแต่สติกเกอร์/ เราตกลงไว้ว่าผมจะส่งรูปแมวที่บ้านผมให้เขาดูทุกวันไม่ขาดเลย
สรุปแล้ว พวกเรา2คนก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาอีก2 ปีแต่ละคนจะเป็นคนแบบไหนกันแล้ว
ผมรู้นะครับว่าผมควรทำตัวยังไงให้มีความสุข แต่ที่กลัวคือ ถ้าผมเด็ดขาดเมือไหร่แล้ว ผมมูฟออนไวมาก เข้าใจว่าชีวิตไม่ควรผูกไว้ที่ใคร แต่ทำยังไงดีผมรักเขามาก รักครั้งนี้เป็นรักที่สงบสบายมากๆ ไม่ได้แย่เหมือนกับรักครั้งก่อนๆของผม ผมแค่ไม่อยากเสียเขาไป
ขอบคุณทุกคำพูดและคำเตือนสติและคำสอน นะครับ🙏🏽