แต่งงานมายี่สิบกว่าปี แน่นอนมีเรื่องจุกจิก จุ๊กจิ๊ก ทะเลาะกันได้เรื่อยๆ แต่เรื่องดีๆ ความรู้สึกดีๆ มีมากมายกว่าหลายเท่า
สำหรับตัวเองที่ไม่สนิทสนมกับญาติพี่น้องเลย ด้วยวิถีชีวิตที่เป็นมา และด้วยทัศนคติที่ต่างกัน ทำให้ห่างเหินกับญาติพี่น้อง จนบางครั้งรู้สึกเหมือนตัวคนเดียวในโลก
การมีสามี และครอบครัวสามีที่ต้อนรับเรา มีลูกได้ช่วยกันดูแล มีคนชอบกินอาหารที่เราทำ  ไปไหนไปกัน มีคนฟังเราบ่นเรื่องงาน และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในทุกเรื่อง มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตไม่แย่เกินไป ถึงจะไม่ถูกใจกันในทุกเรื่อง ก็รู้สึกว่าการมีกันและกันเป็นความโชคดี