ครอบครัวอึดอัด

พ่อแม่ของหนูชอบทะเลาะกันค่ะ ไม่ถือ ว่ามาก แต่ก็มีเรื่องทะเลาะตลอด และหลักๆก็เกิดขึ้นจากตัวแม่ของหนู ตอนนี้หนูอายุ13ค่ะ พ่อแม่หนูทะเลาะกันตั้งแต่หนูยังเด็กๆเลย บางทีถึงขั้นทำรายร่างกายกัน แต่เรื่องมันก็แบบไร้สาระ เพราะเกิดจากแม่หนูไปดื่มเหล้าค่ะ ก็ดื่มปกติ แต่แม่หนูมิใช่ว่าเป็นคนคอแข็งค่ะ เมาตลอด พ่ออาจจะคิดว่าที่แม่ทำแบบนี้เป็นเพราะผู้ชายคนไหนมั้ง เพราะมีครั้งนึงทะเลาะผ่านแมสเซนเจอร์ในมือถือของหนูเลย ละพูดถึงผู้ชายๆอะไรไม่รู้ พ่อเลยทะเลาะกับแม่ตลอด ละก็เหตุการณ์เดิมๆ การจบของการทะเลาะคือความเศร้าใจของแม่ค่ะ แต่บางทีหนูก็แอบเข้าข้างพ่อนะคะ เพราะมันรู้สึก แม่ไม่ควรทำแบบนี้จริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าดื่มไม่เก่งก็ยังดื่ม ใครห้ามก็ไม่ฟัง บางทีหนูก็ห้ามบ้างแต่ก็ไม่มีผลค่ะ แอบรู้สึกแม่ไม่ค่อยมีความคิดร่วงหน้าเลยนะคะ เดี๋ยวก็ทะเลาะกับพ่อเอาแหละ แต่ก็นะ บางทีเค้าก็แค่ดื่มกับเพื่อนปกติ นับๆแล้วแม่หนูก็โตกว่าหนูแค่18ปีเอง ถ้าไม่ได้แต่งกับพ่อ ตอนนี้คงเป็นวัยดีของเค้ามั้งคะ แบบเป็นตัวของตัวเองไรงี้ เป็นงั้นจริงเค้าคงผ่านไรมามาก คงคิดได้ว่าควรทำไม่ควรทำแล้ว แม่แค่เพ้อค่ะ มันเป็นไปไม่ได้แล้ว
  และตอนทะเลาะกันแม่ก็ชอบโต้เถียงกลับค่ะ แลกกลับมาคือการทุบตีของพ่อ หนูทำไก้แค่นอนอยู่ในห้องคนเดียว เสียใจกับสิ่งที่เกิด และหนูมีน้องชายนะคะเค้าสองนอนแยกห้องกับหนู หนูคิดว่าเค้าคงได้ยินเหมือนหนูแหละ เด็กไม่ใช่ว่าจะคิดไม่ได้ว่าเกิดไรขึ้น อย่างน้อยหนูก็เคยผ่านวันนั้นของน้องสองคนมา พอคิดได้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง มีนเจ็บปวดจริงๆนะคะที่พ่อแม่ทะเลาะกันแต่มาเสียใจที่ลูก คือมันบ่อยจนหนูพยายามปลอบใจตนเองว่า ไม่ร้องๆเดี๋ยวก็หยุดเอล แต่แม่ก็ยังคงเถียงกลับอยู่เรื่อยๆรู้ทั้งรู้ว่าทำไรพ่อไม่ได้อยู่แล้ว พ่อเหมือนเสาหลักในบ้านเลยค่ะ เพราะงั้นใครๆก็กลัวพ่อไม่กล้าเถียงพ่อ และแม่ก็ชอบบอกว่าจะอยู่ไม่ได้จริงๆแล้วแบบนี้อะไรๆ ไม่รู้มันไปโดนไฟพ่อตรงไหน ตีแม่ตลอด ล่าสุดด่าถึงขั้นพ่อแม่ มันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ บางทีก็แอบคิด ถ้าเราเลือกเกิดได้ก็คงดี ไม่ขอรวย ขอแค่มีพ่อและแม่ที่เค้าใจกันดี และคุยกันดีๆโดยไม่ต้องมาทะเลาะไร้สาระที่สุดท้ายก็ผิดทั้งสอง ครั้งล่าสุดที่ทะเลาะคือไม่กี่นาทีนี้ค่ะ แม่ขับมอไซค์ออกจากบ้านแล้ว บอกไปทำแผลปากที่พ่อทำแตก ตอนนี้ก็นานละยังไม่กลับมาเลยค่ะ หนูกลัวจริงๆว่าแม่จะเกิดไรขึ้น เพราะเสียดายอายุดีของแม่ และแม่ก็มีแม่ที่ดีมากสำหรับหนูเหมือนกัน คอยดูแลหนูแหละน้องตลอด เค้าอยู่ไกลจากเรานิดค่ะ แต่ตอนเรียนได้เจอทุกวัน เพราะทุกวันตอนเรียนไทยเสร็จ สี่โมงเย็นก็จะมีเรียนจีนแยกค่ะ เพราะมีการศึกษาจีนในหมู่บ้าน ละเค้าก็ทำอาหารให้ครูในโรงเรียนจีนนั้น เค้าดูแลพวกหนูดีมาก จนคิด หรือจริงๆแล้ว มันแค่ความดีที่ให้กันปกติ กนูแต่ไม่เคยเหึในบ้านที่มีอยู่  และตอนนี้เค้าไปอยู่กับสูกสาวคนโตของเค้า เพราะเป็นช่วงปิดเทอม แม่ก็ออกจากบ้าน จะไปหาเค้าที่โรงเรียนก็ไม่ได้(เค้ากินอยู่ที่โรงเรียนจีน)และตอนนี้คนในบ้านนอนกันละค่ะ พ่อก็หลับกรนแล้ว แม่ยังไม่กลับ กังวลจริงๆว่าปม่ไปอยู่ไหน กลัวแม่จะคิดไม่ได้ละทำไรตัวเอง ตอนนี้น้องคงนอนแล้ว สงสารน้องเหมือนกัน เพราะเป็นหนูยังเสียใจร้องไห้ที่พ่อแม่ทะเลาะทำร้ายกันอย่างงี้ ครั้งนี้ทะเลาะกันหนักจริง หนูนอนอยู่ละเค้าทะเลาะกันจนหนูตื่น หนูเชื่อในปากพ่อค่ะ เพราะพ่อเป็นคนพูดได้ทำได้ พ่อบอกว่าถ้าอยู่ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ มันคงอยากไม่ได้จริงๆละค่ะ คงต้องหย่ากัน 
  หนูเคยถามน้องทั้งสองว่าถ้าพ่อกับแม่ไม่อยู่ด้วยกันแล้วจริงๆเธอจะไปกับใคร น้องทั้งสองบอกว่า แม่ แต่มีหนูคนเดียวที่คิดอยู่กับพ่อค่ะ เพราะหนูรู้ว่าเกิดขึ้นจริงหนูก็ทำไรไม่ได้หรอก หนูยังคงต้องใช้ชีวิตของหนู ตอนนี้หนูอยู่ม.2หนูอยากเรียน และเรียนให้จบ ให้อนาคตดีกว่านี้ และเรียนต้องใช้เงิน มีแต่พ่อที่มีปัญญาจ่ายให้หนูได้ อย่างน้อยำ่อก็อกยังรับผิดชอบกับลูกทุกคน แต่น้องคงคิดไม่ได้ อยู่กับแม่ดีจริงนะ ทั้งหนูเป็นผู้หญิงก็คิดงั้น แต่แม่ต้องดูแลตนเองให้ได้ค่ะ อยู่กับแม่ก็ลำบากแม่เปล่าๆ  อย่างน้อยพ่อยังดูแลหนูได้..
  จะระบายให้ใครก็ไม่ได้หรอก อย่างน้อยก็มีกระทู้ที่ปลดปล่อยความเศร้าได ขอบคุณค่ะ