รู้สึกว่าทุกวันนี้เรียนหนักจังเลยครับ หรือผมไม่อดทนพอ

สวัสดีค่ะ เราเรียนอยู่ปี 2 แล้วกำลังจะติด F แต่ที่เรารู้สึกเสียใจมาก ๆ คือมันไม่ใช่ F ตัวแรกของเรา เป็น F ตัวที่สองที่ตัวแรกยังไม่ทันแก้เลยค่ะ รู้สึกท้อมาก ๆ เลยค่ะ เราเรียนไกลบ้านพอสมควร เราทุ่มกับเท

สวัสดีค่ะ ทุกคน เราอายุ 20+ ปลายๆแล้วค่ะ ช่วงหลังมานี้รู้สึกว่าเพื่อนสนิทที่เคยคุยกันทุกวันเริ่มหายไปทีละคน ทั้งๆ ที่ตอนเรียนมหาลัยคือแน่นมาก เที่ยวด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกัน จนเคยคิดว่ามิตรภาพคงจะยืน

คือเราอยู่ม.6แล้วตอนนี้ มีความคิดที่จะต่อมหาลัย แต่แม่ชอบตัดกำลังใจไม่อยากให้เรียนต่ออยากให้อยู่กับเขา ไม่อยากให้เข้ามหาลัย และตอนนี้ใกล้สอบสัมภาษแล้ว ขอกำลังใจจากแม่ แม่บอกมาว่าทำไม่ได้หรอกขอให้คนเต็

ทำงานและเรียนป.โทไปด้วย บ้านไกลจากที่ทำงานและมหาลัย ใช้เวลาเดินทางไปกลับประมาณ 3 ชั่วโมงต่อวัน เรียนแล้วไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกาย นอนดึก ทำให้ป่วยบ่อยมาก ป่วยเดือนละ 2 ครั้งได้ เหนื่อยจัง ท้อด้วย บางท

รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตจังเลยครับอายุจะ25แล้ว เรียนมหาลัยก็ไม่จบ ไปหางานทำก็ไม่มีที่ไหนรับ ทุกวันนี้ได้แต่เกาะพ่อกับแม่กินอยู่ รู้ท้อมากเลยครับ ทั้งๆที่เกิดมาไม่เคยทำให้พ่อแม่ภูมิใจเลยสักครั้ง ผมควรหาท

ตอนนี้เราใกล้เลขสามแล้ว ลูกใกล้คลอดแล้วด้วย แต่เราเริ่มมีมุมมองต่อโลกที่แย่ลงเลื่อยๆ เริ่มไม่อยากอดทนกับอะไรเลยหรือบ้างเรื่องที่เคยอดทนได้ก็เริ่มอดทนได้น้อยลง หรือคือการอดทนครั้งที่ร้อยกันนะ ปัญหาเริ่

เลือกเรียนพยาบาลเพราะชอบมาก เรียกได้ว่า born to be. ก็ว่าได้ แต่พอได้เข้ามาเรียนจริงๆเรากลับรู้สึกว่าไม่ใช่ เราเรียนในวิทลัยพยาบาลที่นึงเป็นของสังกัด กทม. ที่นี่กฎเยอะมาก เรียนเช้าเลิกเย็นทุกวัน ยังไม

เหนื่อยกับการเรียนมากค่ะช่วงนี้ใกล้เอนเข้ามหาลัยวิชาที่จะใช้สอบเน้นแต่ภาษาอังกฤษสัมภาษาอังกฤษและคู่แข่งเยอะและต้องอาศัยความสามารถมากเวลาก็มีน้อยเครียดมากค่ะ รู้สึกท้อมากตอนนี้ เครียดเรื่องความรู้สึกพ่

ไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจแต่หมดหนทางแล้วจริงๆรู้สึกเหมือนเกิดมาเป็นตัวถ่วงของทุกคนทำอะไรไม่ได้สักอย่างมีปัญหากับที่บ้านตั้งแต่เกิดมาพ่อแม่ส่งไปบ้านรับเลี้ยงเด็กตั้งแต่เป็นทารกจนโต(เห็นรูปตัวเองตอนเป