สำหรับผม ณ ที่เป็นอยู่ตอนนี้ผมโครตทรมานเลยครับ
มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่าเราไม่ได้ชอบเขาที่หน้าตาหรือรูปร่าง
แต่เราชอบเพราะอยู่ด้วยกับเขาแล้วมีความสุขรู้สึกเหมือนได้เติมเต็มอะไรบ้างอย่างที่มันหายไป
แต่พอวันไหนที่ไม่ได้เจอเขาในใจผมมันรู้สึกเคว้งคว้างเหมือนขาดอะไรไปมันเป็นความรู้สึกที่ผมบอกไม่ถูก
แต่เวลาเห็นรูปเขาเเล้วมันรู้สึกคิดถึงแปลกๆแต่เวลาเห็นรูปเเล้วมันก็รู้สึกดีแปลกมันเป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยเจอมันทำให้ผมสับสนมากๆมันทำให้ผมว้าวุ่นกับความรู้สึกนี้จัด
ผมควรจะทำยังไงดีครับเพือจะให้ตัวเองดีขึ้น
แต่ผมยังไม่เคยบอกกับเขาตรงๆนะครับว่าผมมีความรู้สึกดีกับเขาเพราะความกล้าในตัวผมมันยังไม่มากพอที่จะบอก หรือตัวผมมันติดอยู่ตรงนี้ครับถ้าผมบอกกับเขาไปตรงๆมันจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นไหมครับเพือจะได้คำตอบว่าเขาคิดกับเราแค่พี่น้องหรือคิดกับเราในรูปแบบไหนเพือผมได้คำตอบเเล้วมันจะดีขึ้น
ขอคำปรึษาพี่ๆน้องๆเพื่อนๆหน่อยครับ
มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่าเราไม่ได้ชอบเขาที่หน้าตาหรือรูปร่าง
แต่เราชอบเพราะอยู่ด้วยกับเขาแล้วมีความสุขรู้สึกเหมือนได้เติมเต็มอะไรบ้างอย่างที่มันหายไป
แต่พอวันไหนที่ไม่ได้เจอเขาในใจผมมันรู้สึกเคว้งคว้างเหมือนขาดอะไรไปมันเป็นความรู้สึกที่ผมบอกไม่ถูก
แต่เวลาเห็นรูปเขาเเล้วมันรู้สึกคิดถึงแปลกๆแต่เวลาเห็นรูปเเล้วมันก็รู้สึกดีแปลกมันเป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยเจอมันทำให้ผมสับสนมากๆมันทำให้ผมว้าวุ่นกับความรู้สึกนี้จัด
ผมควรจะทำยังไงดีครับเพือจะให้ตัวเองดีขึ้น
แต่ผมยังไม่เคยบอกกับเขาตรงๆนะครับว่าผมมีความรู้สึกดีกับเขาเพราะความกล้าในตัวผมมันยังไม่มากพอที่จะบอก หรือตัวผมมันติดอยู่ตรงนี้ครับถ้าผมบอกกับเขาไปตรงๆมันจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นไหมครับเพือจะได้คำตอบว่าเขาคิดกับเราแค่พี่น้องหรือคิดกับเราในรูปแบบไหนเพือผมได้คำตอบเเล้วมันจะดีขึ้น