เราไม่รู้ว่าเรียกอาการแบบนี้ว่าติดเซ็กได้มั้ย เพราะมันเป็นการช่วยตัวเองบ่อยเกินไปมากกว่า
เราช่วยตัวเองเป็นบางครั้งเวลามีอารมณ์ ซึ่งปกตินานๆทีเราจะมีที ประมาณสัปดาห์ละ1-2ครั้ง แต่พักหลังๆ เราเริ่มทำทุกวัน มีอารมณ์ง่ายและบ่อยกว่าปกติ ได้ยินเพื่อนเล่นมุกล่อแหลมกันก็มีอารมณ์ บางทีแค่นั่งรถสาธารณะแล้วมีคนมานั่งเบียดขาชนขาก็มีอารมณ์ มันบ่อยจนเราบางครั้งเราทนไม่ไหวต้องช่วยตัวเองทุกครั้งที่อยู่คนเดียว เพราะกลายเป็นว่าเรามีอารมณ์ตลอดเวลา แค่เห็นว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่มีคน ความคิดในหัวมันก็แล่นขึ้นมาเองแล้วว่า ช่วยตัวเองสิๆ
จนในที่สุดเราก็ได้มีโอกาสรู้จักน้องคนหนึ่ง น้องเคยบอกว่าตัวเองเขียนนิยายอยู่เป็นงานอดิเรก แล้วหลายๆครั้งก็จะชอบเอางานมาให้เราอ่าน แล้วเราถามว่าคิดเนื้อเรื่องได้ยังไง เขียนยากมั้ย น้องก็บอกว่าเขียนตามความรู้สึกตัวเอง น้องบอกว่าตัวละครหลักที่มันบ้าๆเนี่ยน้องก็ใช้ความคิดความรู้สึกของตัวเองเขียนมันขึ้นมา น้องบอกว่าพอเอาความโกรธความเศร้าหรือเรื่องที่เก็บกดมาลงในตัวครและเขียนเรื่องราวให้มันขึ้นมาก็เหมือนได้ระบายอารมณ์ ไม่อารมณ์เสียง่าย แล้วก็ไม่ต้องเดือดร้อนใครด้วย
เราเลยเริ่มลองเขียนดู เราเขียนนิยายลามกไว้อ่านเองในโน้ตของมือถือ เวลาเรามีอารมณ์ก็จะเขียนถึงการร่วมเพศที่ในหัวเราที่มันจิตนาการณ์ออกมา แม้บางครั้งมันจะทนเขียนต่อไม่ได้แล้วต้องช่วยตัวเอง แต่พอเขียนบ่อยๆเข้า เวลาหยิบมาอ่านแล้วเห็นว่าภาษาเขียนเราดีขึ้น สวยขึ้น ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เราก็เริ่มจริงจังกันการเขียนนิยายขึ้นมาจนแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องช่วยตัวเองเลย
แน่นอนว่าปัจจุบันเราเขียนนิยายแนวอื่นที่ไม่ใช่นิยายลามกแล้ว
แล้วนักเขียนคนอื่นๆล่ะคะ กว่าจะมาเป็นนักเขียน เคยมีเรื่องบ้าบออะไรกวนใจมาบ้างคะ
18+ แชร์ประสบการณ์เขียนนิยายแก้นิสัยช่วยตัวเองบ่อย
เราช่วยตัวเองเป็นบางครั้งเวลามีอารมณ์ ซึ่งปกตินานๆทีเราจะมีที ประมาณสัปดาห์ละ1-2ครั้ง แต่พักหลังๆ เราเริ่มทำทุกวัน มีอารมณ์ง่ายและบ่อยกว่าปกติ ได้ยินเพื่อนเล่นมุกล่อแหลมกันก็มีอารมณ์ บางทีแค่นั่งรถสาธารณะแล้วมีคนมานั่งเบียดขาชนขาก็มีอารมณ์ มันบ่อยจนเราบางครั้งเราทนไม่ไหวต้องช่วยตัวเองทุกครั้งที่อยู่คนเดียว เพราะกลายเป็นว่าเรามีอารมณ์ตลอดเวลา แค่เห็นว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ไม่มีคน ความคิดในหัวมันก็แล่นขึ้นมาเองแล้วว่า ช่วยตัวเองสิๆ
จนในที่สุดเราก็ได้มีโอกาสรู้จักน้องคนหนึ่ง น้องเคยบอกว่าตัวเองเขียนนิยายอยู่เป็นงานอดิเรก แล้วหลายๆครั้งก็จะชอบเอางานมาให้เราอ่าน แล้วเราถามว่าคิดเนื้อเรื่องได้ยังไง เขียนยากมั้ย น้องก็บอกว่าเขียนตามความรู้สึกตัวเอง น้องบอกว่าตัวละครหลักที่มันบ้าๆเนี่ยน้องก็ใช้ความคิดความรู้สึกของตัวเองเขียนมันขึ้นมา น้องบอกว่าพอเอาความโกรธความเศร้าหรือเรื่องที่เก็บกดมาลงในตัวครและเขียนเรื่องราวให้มันขึ้นมาก็เหมือนได้ระบายอารมณ์ ไม่อารมณ์เสียง่าย แล้วก็ไม่ต้องเดือดร้อนใครด้วย
เราเลยเริ่มลองเขียนดู เราเขียนนิยายลามกไว้อ่านเองในโน้ตของมือถือ เวลาเรามีอารมณ์ก็จะเขียนถึงการร่วมเพศที่ในหัวเราที่มันจิตนาการณ์ออกมา แม้บางครั้งมันจะทนเขียนต่อไม่ได้แล้วต้องช่วยตัวเอง แต่พอเขียนบ่อยๆเข้า เวลาหยิบมาอ่านแล้วเห็นว่าภาษาเขียนเราดีขึ้น สวยขึ้น ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เราก็เริ่มจริงจังกันการเขียนนิยายขึ้นมาจนแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องช่วยตัวเองเลย
แน่นอนว่าปัจจุบันเราเขียนนิยายแนวอื่นที่ไม่ใช่นิยายลามกแล้ว
แล้วนักเขียนคนอื่นๆล่ะคะ กว่าจะมาเป็นนักเขียน เคยมีเรื่องบ้าบออะไรกวนใจมาบ้างคะ